Sahte Cariyeyi Zalim İmparator Yakaladı

Bölüm 10

"Her ihtimale karşı sormak istiyorum...yetişkinsin değil mi?"

"Tabi ki de yetişkinim. Apaçık belli."

"Idelberg'de reşit olmayanlar bile, ebeveynleri izin verdiği sürece evlenebiliyor, değil mi? Hangi kısım için apaçık belli dedin?"

"Yetişkin olduğum için apaçık belli dedim!"

Helen bağırdı ve yüzü kızardı.

Reşit olalı epey olmuştu çoktan beş yıl geçmişti.

Helen'in reşit olma töreni sıradan bir tören bile değildi ama yine de 20. doğum gününü net olarak hatırlıyordu.

"B-Ben 25 yaşındayım."

"25..?"

Adamın gözlerinde Helen 15 yaşındaydı.

Ama sebebi genç bir kız gibi göründüğü için değildi.

"Sen sadece çok küçüksün. Yabancı bir ülkeden geldiğini söylemiştin, değil mi? O ülkedeki insanlar da normalde bu kadar küçük mü?"

"..."

Helen inatla konuşmadı ve çenesini kapalı tuttu.

O haklıydı. Helen gerçekten küçüktü.

Kardeşi Edith bile ondan bir baş uzundu.

"Ellerin ve ayakların çok küçük. Belki de ayakların benimkinden bile küçüktür?"

Adam merakla Helen'in elini kıpırdattı.

Helen küçük bir görünüme sahipti. Zaten diğer insanlara kıyasla küçük olduğunu biliyordu.

"O kadar da küçük değilim..."

"Geldiğin ülkede bile mi?"

Helen bilinçsizce, adamın masum sorusunu başıyla onayladı.

Tuhaftı. Helen, adama çekici olmayan bir kadın gibi görünmek istemedi.

"Anladım."

Adam pekte umursamadı. Helen'in ülkesindeki insanlar küçük olsun ya da olmasın, önündeki kadının boyunun sadece kendisininkinin yarısı kadar olması şaşırtıcıydı.

Adam Helen'in elini tuttu, parmaklarını birbirine doladı ve bir süre onun tırnaklarıyla oynadı.

Kendi eline kıyasla çok yumuşak ve küçüktü, biraz bile bastıracak olursa kırılacağını düşündü.

Helen ona yirmi beş yaşında olduğunu söylemişti.
Bu düşünceyle bir an duraksadı.

Kendi bedeni onunkine kıyasla epey büyüktü.

'40 yaşından büyük değilimdir, değil mi..?'

Birden bire şüpheye düştü.

Ya öyleyse?

"Ellerimle oynamayı bırakta biraz kurabiye ye."

Helen çekinerek elini adamın elinden çekti.

Adam, onun küçüklüğünden yakınıp elleriyle oynamıştı, Helen bunu fark ettiğinde ise çok geç olmuştu.

"Ah."

Helen elini çektiğinde adam hayal kırıklığıyla haykırdı.

'Elimi ondan çektiğimde bu tepkiyi verdiğine inanamıyorum.' diye düşündü Helen.

Helen'in kalbi yeniden çarpmaya başladı.

"Yemeyi bitirdiğinde tekrar elimi tutmana izin vereceğim..."