Sahte Cariyeyi Zalim İmparator Yakaladı

Bölüm 18

***

"Ne kadar saçma."

Carmun'un şüpheli bakışları Cecillia'ya çevrildi.

"Köpeğimin yaralı olduğunu sana düşündürttüren şey ne? Bahçede görmen mi?"

"Evet."

Aslında, bunu Aslanlı Saray'daki hizmetçiden duymuştu.

Cecillia titreyen ellerini gergin bir şekilde sıktı. Aforoz edildikten sonra memleketine dönme düşüncesine dayanamadı.

Babasına ne diyeceğini bilmiyordu ve eğer gidecek olursa, bir sonraki evliliğinde şişko ve yaşlı bir adama satılacağından oldukça emindi.

"Haha... Sen çok komik bir kadınsın."

İmparator'un gülünç kahkahası oturma odasını doldurdu. Cecillia sakinleşemedi çünkü odanın içindeki soğuk atmosferi hissediyordu.

Endişeden dolayı bunalmıştı.

"Viester."

"Evet."

"Getir onu."

Carmun emir verdiğinde, Viester hemen anladı ve misafir odasından çıktı.

Kimse sesini çıkarmadığında Carmun sessizce oturma odasının ortasındaki Cecillia'ya baktı.

Bakalım Cecillia, Louie'nin sapasağlam olduğu gördüğünde ne yapacaktı?

Hafifçe kaşlarını çattı.

Kısa bir süre sonra kapı açıldı ve Viester, Louie ile birlikte geri döndü.

"!"

O anda Cecilia'nın gözleri fal taşı gibi açıldı, neredeyse yerlerinden düşeceklerdi.

Louie turp gibiydi. Cecillia, Velly'e dönerek 'seni öldüreceğim' diye fısıldadı.

Cecillia, uzun tırnaklarını avuçlarına geçirdi, avuçları kanamaya başladı.

"M-Majesteleri... Ben, gerçekten bilmiyordum...!"

Velly bir şeylerin yanlış olduğunu hissetti ve efendisine sarıldı.

Eğer efendisi saraydan atılırsa, kendisi ölebilirdi. Cecillia hiçte merhametli birisi değildi.

Velly'nin vücudu yaprak gibi titredi.

"Louie'nin son zamanlarda dışarı çıkamamasının nedeni, yaşlanması ve dizlerinin zayıflamasıydı."

Köpek, Carmun'a  yaklaştığında, Louie'nin başını hafifçe okşadı.

Louie, uzun, yumuşak kuyruğunu sallamaya başladı. Sevilmek hoşuna gitmiş gibi görünüyordu.

Hayvanlar, Carmun'a baktığında korkudan akıllarını kaçırmışçasına davranan insanlar gibi değildi.

Carmun, hayvanları seviyordu, hayvanlar da onu.

Louie'ye her baktığında ister istemez yüzü gülüyordu, şimdi de öyle olmuştu ama suratını çevreleyen peçe yüzünden diğerleri göremiyordu.

"Louie'yi benden iyi biliyor gibi bir halin var."

Cecillia, Carmun'un neden bu kadar alaycı olduğunu anladığında paramparça olmuştu.

"Saygı değer... Majesteleri..."

Cecillia'nın bakışları değişmişti, zavallı Velly'e ateş saçan gözlerini dikmişti.