Bölüm 2

320 15 0
                                    

Helen cariye lafını duyar duymaz ablasına baktı.


Güçlü bir imparator cariye istiyorsa muhtemelen, kendisi değildi. Kız kardeşi Edith de babasına paniklemiş gözlerle baktı.


"Ama ben...!"


"Merak etme Edith. Idelberg İmparatorluğu'na giden sen olmayacaksın, Helen olacak."


"!"


Şimdiyse Helen şaşkındı. Idelberg İmparatoru'nun istediği kişi nasıl Helen olabilirdi?


"Majesteleri Idelberg .... beni mi istedi?" Helen sordu.


İkinci kızın cariyenin yerini alması, ya imparator onu doğrudan istediği için ya da ilk kızla ilgili ciddi bir sorun varsa mümkün olurdu.


Babası başını sağa sola salladı ve cevapladı.


"Hayır, Idelberg İmparatorluğu Edith'i istedi."


"O zaman neden ben gidiyorum?"


"Dikkatle dinle Helen."


Babası sert bir sesle söyledi, ancak olağandışı heycanlılığı hala belli oluyordu.


"Bu bizim fırsatımız. Ömürlük düşmanımla başa çıkmak için bir fırsat."


"!"


Düşman mı?! O adam tam olarak düşman bile değildi, düşmanın çocuğuydu.


Çünkü önceki İmparator zaten emekli olmuştu ve şimdiki İmparator onun oğluydu.


Helen, babası ile önceki Idelberg İmparatoru arasında ne olduğunu bilmiyordu, ancak babasının önceki Idelberg İmparatoru'ndan ölümüne nefret ettiğinden haberdardı.


Ayrıca, babası şimdi Idelberg İmparatorunu öldürürse, diğer ülkelerdeki düşmanları, okları direkt olarak Cordelia'ya yönlendirecekti.


"Ama baba, bu çok tehlikeli!"


diye bağırdı. Helen, kız kardeşinin babasına bu kadar yüksek sesle konuştuğuna inanamamıştı.


'Ben yapsaydım, kesin ölürdüm.' diye düşündü Helen.


Bunu düşünmek bile kendini kötü hissettirmişti.


İmparator, Helen'i kısa omuzlarından tuttu.


"Yani Helen gitmemeli mi? Edith bu ülkenin veliaht prensesi ama Helen..."


Babası cümlesini bitirmedi ama yine de Helen'in soğuk bakışları yere doğru alçaldı.


'Yani hala sadece Edith'in iyiliği için kullanılacağım.' diye düşündü.

Sahte Cariyeyi Zalim İmparator YakaladıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin