Gurur Rüzgarı | bxb

20-Böğürtlenli Krem

🌪

Gurur, sızlayan arka tarafının ağrısının geçmesini bir süre beklese de pek de geçecekmiş gibi görünmüyordu. Yücel'le birlikte sırasıyla -bir ilişkileri olmadığı için birlikte yıkanmayı tabii ki de ikisi de teklif etmemişti- temizlenmiş, daha sonra da yatağa girmiştiler. Dersler o gün erken başladığı için Yücel çoktan mayışıp uykuya dalmıştı saat henüz akşam altıyı göstermesine rağmen.

Yatakta doğrulup; Yücel'in görüntüsüne bakmak içini her ne kadar hoş ediyorsa da, o belirgin suçluluk hissini yok sayması mümkün değildi. Bu yüzden gözlerini kapatıp burnunu çekerken derin bir of çekti. İstediğini fazlasıyla elde etmiş, küçük Gurur'u fazlasıyla tatmin etmişti. Ama kalbi için aynı şeyi söylemesi pek mümkün değildi. Yücel'le şimdiye kadar kurdukları ilişkinin bu sevişme yüzünden belki de tamamiyle sona ereceğini düşünüyordu. Evet, başından beri tek dileği, okuldaki tüm kızların ağzının suyu akarak baktığı kişiyle bir kez olsun yatmanın hazzına varmaktı. Ama şimdi o aralarındaki ufak tatlı atışmaları düşündüğünde, bunun birden yok olabileceğini düşütmek onu incitiyordu.

Aslına bakılırsa, Levent'i sevgilisi gibi gördüğünü söyleyemezdi. Özellikle yaşadıkları son şeylerden sonra kendi içinde ilişkilerini zaten bitirmişti. Yalnızca bu konuyu Levent'e açmaktan korkuyordu. Çünkü ilişkilerinin üçüncü ayında, ona ayrılmak istediğini söylediğinde yaşadığı şeyleri dün gibi iyi hatırlıyordu. Levent; ilişkiyi bitirmemek için her şeyi yapmış, bir sorunları olmadığına Gurur'u bile inandırmıştı. Sorunun temel sebebi Levent'in gereksiz kıskançlığıydı. Gurur'un eşcinsel bir arkadaşını ondan kıskanmıştı. Üstelik bu arkadaşı Gurur'un Levent'le birlikte olduğunu da zaten biliyordu. Kendi çevresindeki hiç kimse ilişkilerini bilmiyor olmasına rağmen, onu sevgili olduklarını bilen bir arkadaşından kıskanması ve sonrasında gelen bazı gereksiz yükselişleri Gurur'un ayrılmak istemesine sebep olmuştu. Ama Levent'in üstün çabası sayesinde hala birliktelerdi. 

Ama şimdi konuşup düzeltilecek bir şey yoktu, mutlaka konuşmaları gerekiyordu. Bunu Levent ya da kendisinden ziyade, Yücel için yapmak istiyordu. Onu kandırmış gibi hissetmekten kendini alamıyordu. Tek seferlik bir şey dahi olsa, onun arkadaşının sevgilisiyle yatma fikrinden nefret edeceğinin farkındaydı. 

Gurur, ses yapmamak için dikkatle yataktan kalkıp kıyafetlerini geçirdi üzerine. Sweatshirtünü ve pantolonunu bir çırpıda giydikten sonra çoraplarını da giyiyordu ki, Yücel'in "Para da bıraksaydın komodine." demesi üzerine gözlerini yumdu utançla.

Kendini ancak, içinden geçirdiklerini az da olsa dile getirerek kurtarabileceğinin farkındaydı. "Ben...Yani Yücel evet, aramızda bir çekim olduğu açıktı ama arkadaş gibiydik de. Uyandığımızda, her şeyin tuhaf olacağını düşündüm." dedi önünü Yücel'den yana dönüp bir çırpıda. Söyleyecekleri hazırdı, çünkü eğer Yücel ona evden neden kaçarcasına çıktığını sorarsa ne diyeceğini kafasında planlamıştı. 

Çekindiği için, esmer çocuğun gözlerinin içine bakamıyordu. Sadece onun tarafından yanlış anlaşılmak istemiyordu.

"Arkadaş gibi mi devam etmek istiyorsun?"

"Arada sırada sevişen arkadaşlar mı olmak istiyorsun?" diye sordu.

Yücel, bu soru üzerine kendini tutamayıp sesli bir biçimde güldü. "Sen öyle mi istiyorsun?"

Az önce söylediği şeyi birkaç saniyeliğine kafasında tarttı Gurur. Arada sırada sevişen arkadaşlar. Kulağa fena gelmiyordu. Hem eğer, yalnızca arada sırada sevişen arkadaşlar olurlarsa belki o kadar da kötü hissetmezdi. En kısa sürede Levent'ten ayrılacaktı evet, ama bu onunla sevgiliyken Yücel'le seviştiği gerçeğini değiştirmiyordu. Şimdi eğer durum böyle olacaksa, hem belki biraz olsun içindeki sesi susturabilirdi. Hem de daha başka ne isteyebilirdi ki? Aralarına soğukluk girmeyecekti, ve sevişmeye devam edeceklerdi. Bundan iyisi Şam'da kayısıydı.