Gurur Rüzgarı | bxb

21-Ayrılık

🌪

Gurur, Levent'e ondan ayrılmak istediğini söylemek için onunla kafede bir buluşma ayarlamıştı. Levent'in nasıl bir tepki vereceğini bilmediği içinde kendisini huzursuzdu ama bundan artık kaçarı yoktu. Yaklaştığı kafeye girebilmek için için adımlarını biraz daha hızlandırdı.

Sarışın çocuğun, kafeden içeriye girer girmez yaptığı ilk şey kapüşonunu açmak olmuştu. Dışarıda yağmur yağmaya başlamıştı ve her ne kadar istemese de, hızlı yürümesine rağmen ıslanmıştı.

Levent'in her zamanki gibi kendisinden daha geç geleceğini bildiği için etrafta göz gezdirmeye gerek bile duymadı. Ancak kafede çok fazla kişinin olduğu da sayılmazdı. Sağ köşede, içeri giren herkesin görebileceği bir yere otururken yanına hemen garson kız gelmişti.

"Hoş geldiniz."

"Hoş buldum." diye yanıt verirken montunun önünü açmıştı ama hâlâ üşüdüğü için çıkarmamaya karar verdi. Hemen hemen kendi yaşlarında gibi görünen kumral kız, menüyü uzatacaktı ki "Ben bir çay alayım." dedi bakma gereği duymadan.

"Hemen getiriyorum."

Cebinden telefonunu çıkartıp, Levent gelene kadar instagramda gezinmeye başladı. Kendini fazla gergin hissediyordu.

On dakika sonra, kapının sesli bir biçimde açılmasıyla, beklediği kişi gelmişti. Yüzüne ufak bir tebessüm yerleştirdi; bu sevinçli değil, bir problem olduğunu ele veren bir tebessümdü.

Gurur genellikle kafe gibi kapalı mekanlarda buluşmak istemediği için, Levent bir şeyler olduğunu anlamış gibiydi. O yüzden surat ifadesi olabildiğince düzdü.

"Selam."

"Selam."

"Ben, çay içtim ama sana eşlik ederim. Menü isteyelim istersen." diyip elini az önceki kıza kaldırdı Gurur. Zaten o içeri girer girmez, siparişini almak için onu gözüne kestiren kız gülümseyerek yanlarına geldi. Levent, sıcak içeceklerin olduğu sayfaya kısa bir süre bakındıktan sonra "Ben bir filtre kahve alayım." diyerek menüyü geri uzattı.

Kız gittikten sonra, Gurur dudaklarını dişleyerek Levent'e bakmaya başladı. Söze nasıl gireceğini, direkt mi lafa girmesi gerektiğini kafasında tartmaya çalışıyordu. Aslında gelmeden önce bunu az çok düşünmüştü ama yine de şimdi zorlanıyordu.

"Levent ben ayrılmak istiyorum." sesinin yeterince net çıkmasına özellikle dikkat etmişti. İstediği netlikte söylediği için de kendiyle gurur duyduğunu hissetti.

Levent, buraya çağırıldığından ötürü kendini böyle bir şeyin beklediğini tahmin edebiliyordu. Bu yüzden, dilinin ucuna gelse de dalga mı geçiyorsun diye sormadı.

Dudaklarını birbirinin üzerinde kaydırıp yalarken derince yutkundu. Ezik görünmek istemiyordu ama bu ilişkinin bitmesine hazır değildi. "Emin misin?"

Gurur, hiç beklemeden kafasını olumlu anlamda salladı. Tereddüt ettiğini sanmasını istemiyordu. "Bu birden verdiğim bir karar değil Levent, benim için tamamen bitti."

Levent, gözlerini kırpıştırırken birkaç kez kafasını aşağı yukarı salladı. Bakışları boşluktaydı.

En sonunda Gurur'a bakıp "Neden?" diye sordu. "Levent, nedense neden. Bitmesini istiyorum işte, düzeltebileceğin bir şey yok. Bitti."

Ona ne söyleyebilirdi ki? Artık ona karşı bir şeyler hissetmediğini söylese, takıntı haline getirip başkasından hoşlanmaya başladığını söyleyecekti. Ki yanlış da değildi. Yücel'in hazırladığı soru kağıdını öne sürse, bunu sudan bir sebep olarak bulup açıklama yapmaya girişecekti. Onun yine kendisine bir problemleri olmadığını düşündürmesine imkan vermemek için sert konuşmayı seçmişti.

Daha fazla konuşmak istemediği için, hemen önlerinde duran garson çocuğa "Hesabı alabilir miyiz?" diye sordu. "Tabii ki." cevabını alınca gülümseyerek montunun fermuarını çekti. Bakışlarını Levent'le buluşturmamaya çaba gösteriyordu ama onun bakışlarının üzerinde olduğunun da farkındaydı. Bir şey söylemesinden korkuyordu çünkü manipüle edilmek istemiyordu.

Neyse ki hesap gelene kadar Levent ağzını açmamıştı. İkisinin içtiklerini ödeyecek miktarda parayı koyduğunda, Levent elini hızlıca masanın üzerine vurarak ayağı kalktı. Masadan yükselen sesten ötürü ürkerek kendini istemsizce geri çekti Gurur.

Levent, hiçbir şey söylemeyip arkasını dönüp kafeden çıkmıştı.

Gurur, onun uzaklaşmasını 1-2 dakika kadar bekleyip yerinden kalktı ve evine dönmek için oradan ayrıldı.
🌬