“How's tita, tito?”“She's fine now, Kezhi.”
I heard noises on the background kaya unti - unti ko nang iminulat ang mga mata ko. Bumungad ang kulay asul na kisame sa paningin ko kaya I assume na wala ako sa hospital. I'm still here in my apartment. I close my eyes one last time bago dahan - dahang bumangon. Sandaling kumirot ang ulo ko kaya napapikit ako ng mariin. I roam my gaze around and let out a big sigh. I felt dizzy when I stood up but it immediately diminished. I look up to the wall clock and it's already 12 in the afternoon.
Wait —what?12 na?!Oh my, late na ako!
Dali - dali kong sinuklay ang buhok ko at lumabas. Nadatnan ko dun si Kezhi na nakaupo sa couch at katabi nya si....
“JABEZ?!” I gasp. H-how come?
I shifted my gaze to Kezhi and waited for her explanation but she just give me a piece sign. Napairap na umupo ako sa tabi niya.
“So, now, what are you doing here?” binalingan ko ng tingin si Jabez na may nagtatanong na mga mata. He was about to answer my question but the ringtone of my phone filled the whole place. Muli niya itinikom ang kanyang bibig at umiwas ng tingin.
Wrong timing naman! I look at them and excuse myself. I just keep a distance from them. Idinukot ko ang phone sa bulsa at tinignan kung sino ang tumawag.
Dr. Waller calling.....
Sandaling kumunot ang noo ko pero kalaunan ay naalala ko na. Biglang tumambol ng malakas ang aking dibdib at nag - aalangan pa ako kung sasagutin ko ba ito o hindi. Pero sa huli ay pinindot ko ang answer button sa naginginig na mga kamay.
“Hello, miss Morrison?” a baritone voice greeted me from the other line.
I breathe heavily as I greeted back. “Hello, Dr. Waller. What's the update?” I ask.
"Oh, that's what I'm going to tell you," he answered.
I sigh once again. "So, what was it, Dr. Waller?" pinahinaan ko ang boses ko at lumalayo - layo sa kaninang posisyon ko.
“I'll tell it to you later. Meet me at my office at 2 in the afternoon and I will spill it out to you.” he said.
Pinag - isipan ko ito ng ilang segundo bago bumuntong - hininga at sumagot. “Okay Dr. Waller. I'll be right there.” I finally answered.
“Okay. See you” huli niyang sabi bago ako binabaan. I breathe heavily and put my phone back to my pocket. Lumingon ako sa likuran at napansin ang titig nilang dalawa sa'kin. Napabuntong - hininga nalang ako at bumalik sa kung saan sila nakaupo kanina pa. I sat down beside Kezhi and look at Jabez who sat infront of us. Tinaasan ko ito ng kilay at hinintay ang sagot niya.
Napailing siya at ngumisi. “Bobo lang Riri?Malamang tinawagan ako ng isa diyan na papuntahin daw dito sa Hussey-key Apartment dahil bigla raw nahimatay ang tita Koeri niya,” saglit na sumulyap si Jabez kay Kezhi bago ako hinarap.
“Eh, sinong phone ang ginamit niya?”
“Aba, ewan ko.”
“Loko!”
“Pero seryoso, bakit hindi ka man lang sinabi na tumira ka na pala sa apartment na ito at hindi sa bahay niyo?Sa totoo lang, sobra akong nawindang kagabi nung tinawagan ako ni Kezhi,” seryoso niyang tanong at tumingin kay Kezhi. Napatahimik ako at napa - iwas ng tingin. “At alam mo ba?Sobrang nag-aalala sina Auntie at Uncle sayo. Kung nasaan ka na raw napadpad at kung may kasalanan ba silang nagawa sayo.” pagpatuloy pa niya na dahilan ng pag - ikot ng aking mata.
YOU ARE READING
Let Go and Let God
General FictionPATHWAYS OF FAITH SERIES #1 Her life is in a total mess since she was a kid. Her life always been upsidedown. Her almost light world became darkness. **** Because of a sudden accident happened years ago, Koeri began to blame and hate herself, even G...