Let Go and Let God

Chapter 10

To see you high and lifted high
Shining in the light of your glory
Pour out your power and love
And we sing holy holy holy
Holy holy holy I want to see you

Ate AZ is now singing and I can't help but to amaze her sweet and calm voice. I narrowed my eyes around the place as they continued singing. Nang dumating kanina sina Sir Eshton at Ma'am Mahli, kasunod namang dumating ang kasamahan nila sa church. Tatlong lalake at isang babae. Isa lang ang nakilala ko sa kanila, si Nash. Zel introduced me to him last time and she said that he is the nephew of the owner of this coffee shop.

They're all bringing their own instruments. Si Nash ay nagbuhat ng beatbox, 'yong nag-iisang babae sa kanila ay may dalang keyboard, 'yong isang lalake na clean cut ang buhok ay may nakasabit na guitar sa likod. And the other guy..wala siyang dala. Masyado pa rin naman siyang bata kung patugtugin. Based on my own observation, he's just 7 or 8 years old.  The gathering started afterwards they came.

Well, I notice that most of their costumers here are Christian, not so sure thou. The way they sing and clap their hands, masasabi mong isa rin sila sa kanila. They're all clapping their hands while they're eyes are closed, except me. I don't want to be a hypocrite thou. I don't want to do that if my heart's still not ready.

So much to be thankful for
So much to be thankful for
Where would I start

Many gifts to thank You for
Many blessings You've restored
Where would I start

I heave a sigh as listened them singing slowly. Solemn na ang kinanta nila. If I'm not mistaken, 'Oh My Heart Sings' ang title nung kanta. I often heard that before in our-I mean in my family's church.

Ilang minuto lang ang lumipas at natapos ang kanta. Napuno ng palakpakan ang lugar. They even repeatedly said, 'Hallelujah!'. Hindi ko alam kung ano na naman ang nanyare sa'kin but..something is different.

"Hallelujah praise the Lord!Sino ang na-bless ngayong gabi?Sasagot ng Amen!" masiglang sabi ni ate Shia habang dala-dala ang mic. Umupo naman si ate AZ sa bakanteng upuan na katabi ko. We're sitting here in front and I'm not feeling comfortable.

"Amen!" the people shouted in unison. Lalong lumapad ang ngiti ni ate Shia habang nakatingin sa'min. Pagkatapos ay sinimulan na niyang buklatin ang kaniyang dala na bibliya. Ang word na binigay niya ay nasa James chapter 1, verse 2 to 4. At dahil wala akong bible ay pina-share ako ni ate AZ sa bible niya.

Nang mapansin niyang ready na ang lahat ay nagsimula na siyang magbasa. I don't know that she has this kind of gift, preaching. Hindi naman kasi obvious at wala din naman akong pakialam noon. Sa ilang buwan kong nagtratrabaho dito, akala ko ay ordinary nurse lang siya but it turns out that she's also a Christian like Zel.

Bakit ba napapaligiran ako ng mga Christians?Umalis nga ako sa amin para hindi na ako makakapagsalamuha sa mga Christian pero ito ako ngayon, at nakipag-ugnayan sa kanila. Napabuntong-hininga nalang ako at nakinig na sa preaching ni ate Shia.

"...So as it says in verse 2, 'Consider it pure joy, my brothers, whenever you face trials of many kinds,' That's a total command. We must be glad for facing trouble. We must take our troubles into opportunity for great joy. But why?" huminto siya pagsasalita at saglit na iginala ang paningin sa'ming lahat. Huminga siya ng malalim bago nagpatuloy. "I know all of us wants to ask like, 'Bakit naman?' or 'Why would I be happy in times of troubles?Maraming katanungan ang maaring babagabag sa isip mo pero isa lang sagot dun kundi maging masaya ka. Hindi dahil may problema ka kundi binigyan ka ng opportunity ng Panginoon na makaranas ng ganito upang patatagin ka. For you to be mature!Because when your problems grow, you will become mature.

"Wake up brothers and sisters in faith, remember that there is God!God allow this things to happen, God let trouble comes your way and God let trials and circumstances for you to be strong in your faith in Him!He want you to be only depend on him. He don't want you to trust your feelings especially what you are facing right now because it's not accurate to make decisions. He want you to come to Him!Remeber that God is in control.

"We are so blessed if we experience troubles and problems in life because through it we will grow. Not physically but spiritually. God let this things happen to our lives to test our faith. Until our faith is put to test we will be strengthen. God did not let that to ruin you, to let you be weak but to fight and discover your strength!" napakagat-labi ako dahil sa mga salitang sinabi niya. Tagos sa puso at sapul na sapul sa'kin. Parang may tumutusok sa puso ko sa bawat banggit niya ng mga 'yon. Sobra akong nanghina sa mga narinig ko kaya ako napatungo. Kusa nalang dumaloy ang luha sa mata ko na agad ko namang pinunasan.

"I encourage you to be strong and don't let that ruin you especially your relationship with God. Bumangon ka at wag mong hahayaang magpakalayo ka sa kanya. Remember that trials produces perseverance. So let your endurance and faith grow. Because through this, you can overcome that trials of yours. Kung magiging matatag ka lang at patuloy na mananalig sa kanya, malalampasan mo itong lahat dahil nandyan siya at tutulong sa'yo.

"Hindi naman kasi tayo makakamit ng kapalanunan kung hindi tayo makaranas ng ganito. Maybe, aabot sa time na matanong mo siya like, 'Lord, bakit ako pa?' Remember kaibigan, wala tayong karapatang manumbat sa kanya. We are nothing compared to him. At alam mo ba?Ginamit niya ang mga kasakitang ito para bumalik ka sa kanya,mas sumiksik ka sa kanya at dumepende sa kanya lamang. All you need to do is to come back to God. That's what He want. Just call unto Him and surely He will answer you...."

"As the famous line says, 'Everything happens for a reason.' Totoo 'yan kaibigan!Sa lahat ng bagay may dahilan. At alam mo ba kung ano 'yon?Para masasaayon ka sa plano ng Panginoon. Sometimes kasi, trials become our opportunity and stepping stone to be in His greater plan. Nakakalungkot lang isipin na ang iba ay instead na tawagin nila ang Panginoon at nanumbat pa. " mahaba niyang litanya na nakapatahimik sa lahat. Lalong-lalo na ako. Sobrang sapul talaga. Sobrang sakit sa pakiramdam habang nakinig ako sa kanya. Pero totoo naman kasi lahat ng 'yon e. Sabi nga nila, 'Truth hurts'. And that's what I feel.

Mahina siyang tumawa habang naktingin sa'ming lahat bago nagpatuloy, "Bakit kayo natahimik?Totoo naman 'yon, ah?Pero hindi ko sinabing lahat." Tumawa ang ilan dahil sa sinabi niya pero ako ay nanatili lamang tahimik habang nakatungo. Ramdam ko ang patuloy na paglandas ng luha sa mga mata ko. Bigla akong nanliit at nadismaya sa sarili ko lalo na sa harap ng Panginoon. Naalala ko ang mga panahon na siya ang bini-blaim ko. Kumirot ang puso lalo na nung time na magpakamatay sana ako. Ang kapal ng mukha ko para manumbat sa kanya gayong ako naman itong unfair sa kanya. Siguro time na para bumalik ako sa kanya. Hindi  pa naman siguro huli ang lahat diba?If his will, it will...

Pinatuloy ni ate Shia ang pangangaral hanggang sa niyaya na niya ang lahat na tumayo. Nagsimula ng tumugtog muli habang nagpray si ate Shia. Sumunod na rin sa kanya ang mga tao. Kusa na ring bumuka ang bibig ko at nanalangin sa kanya. I can feel the force that has been entering in my body. I can feel His presence surrounded the whole place. I feel the heat from my head to my feet as I found myself crying so loudly. I cried and cried while repenting on Him. I fall unto my knees as I lift up my hands.

"Lord, forgive me. Forgive me God for all the things I have done," I cried even harder as I bow and spread my hands on the floor.

'Lord, give me another chance. Renew me....'

***
  — GodsMasterpiece07❤