SENDEN SONRA

HIZLI GELİŞMELER

                                  Hüseyin, hemen konuyu açıyor annesine. 

-''Babamın eskiden kaldığı ev boş mu?

-''Neden soruyorsun?'' diyen annesi, ne olup bittiğini anlamak derdinde.

Hüseyin kısaca anlatıyor annesine Ayhan'ın yaşadıklarını. Kadın bir süre düşünüyor. Aklında bir şeyleri tarttığı belli. En sonunda konuşabiliyor:

-'' Sen bu Ayhan'a yardım etmek istiyorsun, iyi hoş ama, sonra başımıza bir iş açılmasın!''

-''Sanmıyorum. Bizim evlerden birinde olduğunu kimse tahmin etmez. Hem kim biliyor ki bizim nerede, kaç evimizin olduğunu?!''

-''Kızın annesi falan bizi suçlamasın!''

-''Kız dünden razı, yaşı da küçük değil. Bir süre ortada görünmezler, nikahları kıyılınca dönerler buraya.''

-''İyi, sen bilirsin. Madem en yakın arkadaşın, yardım edelim bari.''

Lafa karışmayan babası da dahil oluyor olaya.

-''Bence karışmayın böyle şeylere! İyi olursa Allahtan, kötü olursa kuldan! ''

Kadın, hep olduğu üzere tersliyor eşini:

-''Sen karışma! Bak işine!''

Kadın, oğlunun yüzündeki hafif gölgeleri hissediyor.

-''Senin neyin var böyle?! ''

-''Yok bir şey!''

-''Var var! Anlat da bileyim.''

Hüseyin, söylemek zorunda kalıyor Meltem'i gördüğünü ve o an hissettiklerini. Annesi, bir parça emin olduğu şeyin artık şüphesiz olduğunu anlıyor.

-''Bak biz hazırlanıp çıkalım. Ahmet'e evin anahtarını verelim, oradan da Meltem'e gidelim.''

-''Öyle habersiz, damdan düşer gibi olmaz. Geçen sefer sana uydum, pat diye gittik, kız rahatsız oldu.''

-''Bak oğlum, sen bu kızı seviyorsun. Böyle işler bekletmeye gelmez, hem bugün kıskanmışsın da üstelik!''

-''O bir anlık bir şeydi, geçti sonra.''

-'' Sen bilirsin. Böyle pısırık pısırık dur sen, kızın gönlü başkasına kayarsa karışmam!''

Hüseyin içinde hafiften bir sızı duyuyor. Böyle bir şey olabilir mi? Ölçüp biçiyor aklında. İmkansız değil. Sonuçta Meltem'in de bir çevresi var. Olur mu olur! Huzursuz insanların sancısına kapılıyor genç adam. Ve daha fazla duramıyor, Meltem'i arıyor. Akşam annesiyle geleceğini söylüyor. Kız, tuhaf bir sessizliğin ardından kabul ediyor.

-''Tamam, akşam gidiyoruz Meltem'e.'' diyor annesine.

-''Akşamı ne bekliyorsun? Hemen gidelim!''

-''Olmaz. Önce Ayhan'ın işini halledeyim. Sen beni hazır bekle.''

-''Tamam.''

Hüseyin, annesinden aldığı ev anahtarıyla çıkıyor yeniden dışarı. Ayhan'ın sabırsızlıkla kendini beklediğinden emin yola koyuluyor. Onu bıraktığı yerde, parkta buluyor. Ama, Meltem yok görünürde. Sonradan akıl ediyor onu aradığını ve evde olduğunu. Bir an çok rahat hissediyor kendini. Ayhan'ın yanına gidiyor hızla.

-''Hadi iyisin oğlum! Anahtarı aldım. Şuraya da adresi yazdım.'' deyip bir kağıt parçası uzatıyor arkadaşına. Onun, bu kaçma işini hala aklında tarttığının farkında.

-''Nerede, kaçta buluşacaksınız?''

-''Biraz sonra gelir. Bir şeyler ters gidecek diye çok korkuyorum.''