hayatımla ilgili kararlara bir başkasının burnunu sokması tabii ki de çok hoşuma gidiyor, kimin hoşuna gitmez ki? bu büyük bir incelik. sonuçta benim karar verme yetim yok ve bir iradeye de sahip değilim.
sırf kendi çıkarlarınızı düşünerek karşınızdakini hiçe saymanız da mükemmel bir özellik bence. çünkü dünya sizin etrafınızda dönüyor ve her şeyin en harikasını tabi ki de siz hak ediyorsunuz.
bana kalbim ve duygularım yokmuş gibi davranmanız ise en sevdiğim. çünkü bu tam da tahmin ettiğiniz gibi. bir kalbim, duygularım, fikir ve düşüncelerim yok benim. hayallerim, umutlarım, sevdalarım da yok. beni tam anlamıyla insan yapan tüm soyut kavramlardan uzağım. en nihayetinde bu hayata geliş amacım sizin bana eziyet ederek kendinizi daha iyi hissetmeniz.
olay şu ki,
siz benim hayatım hakkında kararlar verirsiniz ve ben de gayet sadık bir şekilde bu kararlara uyarım; siz en iyisini ve olması gerekeni bilirsiniz.
sonra ortada hiçbir şey yokken boktan bir kişiliğe bürünürsünüz ve ağzınıza da 'ben böyleyim istersen' gevelemesi alırsınız. haklısınız sizin seven böyle sevsin değil mi? çünkü oldukça dengesiz bir salağa dönüşmenizin sebebi benim,bu konuda da haklısınız.
sonraa yalanlar söyleyip beni kandırdabilirsiniz. insanları aldatmak her zaman için çok eğlencelidir ve hey siz tabii ki de eğlenceyi hakediyorsunuz. mağlum hayat çok zor hadi eğlencenin dibine vurun. kalbim binlerce parçaya ayrılmaz ya da üzüntüden gebermem. ee yani bu da sizin hakkınız.
şuan aklıma gelmeyen ama eğer kendinize yapılırsa 'onu asla affetmeyeceğim' triplerine girip önünden ayrı arkasından ayrı sövdüğünüz tüm o saçmalıkları yapabilirsiniz, buna ihtiyacınız var inkar edilemez.
tüm o pislikleri tabii ki de yapabilirsiniz çünkü sizin ve o deşilmez egolarınızın, mahvolmuş kişiliklerinizin, kaybolmuş insanlığınızın buna ihtiyacı var.
