sen özelsin ve sen güçlüsün.
bunu biliyorum çünkü üzüldüğünde yemek yersin ama GERÇEKTEN üzüldüğünde aç kalırsın.
yatağında gizlice ağlarsın ya da tuvalete gidip ağlarsın ve dışarı çıktığında gülersin.
gülücüklerin çok yersiz ve fazladır, ilginç olan ise hepsi içtendir.
ama eve geldiğinde, tüm bu gülücüklerini ağlayarak harcarsın.
jileti kapar ve kendini kesersin.
BUNU DEĞİŞTİREBİLİRİZ.
çünkü sen özelsin.
eve gittiğinde neden ağlamak yerine kendine iltifat etmeyi denemiyorsun?
ağlamak için tuvalete koştuğunda neden aynaya bakıp koca bir küfür ederek kahkahalar ile oradan ayrılmıyorsun?
geceleri ağlamak yerine neden gelecekte yaşayacağın mükemmel şeyleri denemiyorsun?
neden kendini o lanet jilet ile parçalamak yerine insanların ağzını açık bırakacak başarılar için çalışmıyorsun?
sen onlar gibi değilsin!
sen herkes değilsin.
düşüncelerin özel seçilmiş ve yaratılışın diğerlerinden üstün!
onlar gibi sıradan değilsin.
sen, inanarak her gün herkese inat kahkahaların ile onları ezerken aynı anda diğerlerine neden kulak asıyorsun ki?
onların seni üzmeye hakkı yok.
onlar için kendini üzmek yerine kimseye kendini kanıtlamak zorunda olmadığını hatırla.
sen daha olgun ve düşüncelisin.
bunu biliyorsun ve kanıtlamaya ihtiyaç yok.
sadece seni üzmek için enerji harcayan zavallılara bak ve bir kahkaha at.
çünkü sen gördüğüm en güçlü insansın.
