kitaplığım onlarca kitapla dolu,
bende derin izler bırakan onlarca kitap..
aşklarını yaşayamadan hayatlarına veda eden aşıklar
ruh ikizlerini buldukları halde aşklarını kalplerine gömen onlarca boşlukta insan
hemen hemen her etkilendiğim sayfanın üzerinde küçük küçük buruşmuş noktalar; bazen hikayenin baş kahramanın adının üstünde, bazen ölüm haberinin, bazen ayrılıklarının...
ilk aşkını kaybeden hazel grace değilim ya da ruh eşine kavuşamayan poppy lawson ya da eşsiz güçleri olduğu halde sevdiğim adamı koruyamayan katsa da değilim
ama zaman geçtikçe okuduğum sayfalardaki derinliği daha çok anlıyorum;
kalp kırıklıklarını, acıları, güçsüzleşmeyi, baskıyı ve yıkımı...
çoğunuzun aşktan daha derin acıları olabilir .
bazılarınız aşk acısından bu durumda belki de bilmiyorum.
kalbindeki atış, yüzündeki sıcaklık, bileğindeki nabız gibi sizden olan bir oluşu inkar edemezsiniz.
çünkü hep bizimle, belki bıraktığı enkazı belki de ilk an ki saf mutluluğuyla
aşkla alakası olmayan bir kitaba aşk bölümü koymak ne alaka demeyin çünkü hayat her insanı farklı yönden vuruyor değil mi?
holly bourne diyor ki;
"...
İşte aşk böyle bir şey. Onu nasıl yaşarsanız yaşayın asla kaybolmaz. Bir kez dokundu mu yüreğinize, sonsuza dek çıkmaz hayatınızdan. Yaşadığınız müddetçe bu muhteşemeliğinin izlerini taşırsınız. Bu harikulade duyguyu bilerek sürdürürsünüz tüm ömrünüzü.
...
Kimse bunu sizden alamaz.Bazen de bunu anımsamanız gerekir. Bunu kabullenin. Aşka sahip olduğunuz için ne kadar şanslı olduğunuzu hatırlayın...."
diye sürüp giden cümleler...
aşk var bu inkar edilemez bazen yıkıcı ve bazen de onarıcı bir gerçek.
