Niets is wat het lijkt

Hoofdstuk 32

Hoofdstuk 32

Rowan v.d Lugt

• • •

Het was zover. Ik stond met mijn rode plastic beker vol drank op het feestje met Bella en Olijf aan mijn zijde. Emma had ons weer opgemaakt. De hele middag waren we bezig geweest met kleding uitzoeken en make-uppen. Voor twee uur lang was ik al mijn zorgen vergeten, want ik had een doel gehad: mezelf mooi maken. Dat was goed gelukt, daar niet van, maar nu ik eenmaal op het feestje stond, voelde ik me weer rot. Nu was mijn doel "plezier maken", maar ik wist niet meer wat plezier maken inhield.

'Rowan,' Emma kwam bij ons staan en legde haar hand op mijn arm. 'Maurice is hier.'

Mijn hart maakte een sprong en ik keek om me heen. Bella duwde mijn gezicht weer terug. 'Dit gaat je alleen maar pijn doen, Rowan. Probeer niet op hem te letten. Meiden avond, remember?'

Ik zuchtte. Ze had gelijk.

'Wat doet hij überhaupt hier? Hij zou toch uitgaan?' vroeg Fendi.

'Waarschijnlijk komt hij hier indrinken,' zei Emma. 'Hij was met de rest van de jongens.'

Met heel veel moeite probeerde ik niet naar Maurice te kijken en er een leuk feestje van te maken. Bella en Olijf deden er alles aan om me af te leiden, dat liet me iets beter voelen. Emma en Fendi waren ergens buiten, waarschijnlijk met Rylie. Olijf, Bella en ik stonden met z'n drieën op de dansvloer en deden ons best om onze plastic bekers niet rechtop te houden.

Ik had voor mezelf bedacht dat het wel handig was om wat te drinken, zodat ik me wat meer ontspannen zou voelen. Daarnaast hoopte ik dat dan eindelijk dat brandende, pijnlijke gevoel in mijn lichaam weg zou trekken. Na twee glazen baco voelde ik me beduidend beter, totdat ik Yenthe naar ons toe zag waggelen.

'Hey,' zei ze vrolijk, ze was aardig aangeschoten.

'Hoi Yenthe,' zei Bella vriendelijk.

'We gaan straks Truth or Dare doen, doen jullie mee?' vroeg ze.

'Ik heb daar niet zo'n zin in,' zei ik en richtte me op Olijf, waardoor ik Yenthe de rug toekeerde. Waarschijnlijk zou Maurice ook meedoen.

'Nee, Rowan, we hadden een afspraak: plezier hebben, je doet mee. Kom,' zei Bella enthousiast.

Ik keek vragend naar Olijf in de hoop dat ze me zou redden, maar helaas. 'Ja, kom op, dat is toch gezellig!' zei ze en trok me mee naar buiten, achter Yenthe aan.

Yenthe had al een aantal mensen verzameld en er kwamen er nog wat bij. Emma zat er ook bij, op de schoot van Rylie. Ik nam plaats naast hen en trok Emma's beker uit haar handen en dronk het glas in één keer leeg. Ik had meer alcohol nodig, wilde ik dit overleven.

'Ro, wat doe je,' zei Bella foeterend, terwijl ze het glas wegtrok.

'Laat haar toch,' grijnsde Emma, 'ze is oud genoeg om zelf te bepalen wat ze doet.'

Bella keek Emma dodelijk aan.

'Oké, let's go,' zei Zion, die het spel wilde laten beginnen. Iedereen hield rustig zijn mond. Ik keek even de groep rond om te kijken wie er allemaal mee deden. Mijn blik kruiste met die van Maurice. Hij keek snel weg. Hij deed dus ook mee. Mijn hart stopte even met kloppen, ik voelde me licht in mijn hoofd. Ik had me de afgelopen dagen zoveel zorgen gemaakt over van alles. Ik had me afgevraagd waarom hij me dit aandeed, waarom hij niet bij het diner aanwezig was geweest de eerste avond en waarom het leek alsof hij nergens last van had.

Olijf pakte mijn hand en kneep er in. 'Blijf rustig, lieverd,' fluisterde ze.

Ik ademde diep in en wachte tot ik, of een van mijn vriendinnen, aan de beurt zou komen.