Niets is wat het lijkt

Hoofdstuk 25

Hoofdstuk 25

Rowan v.d Lugt

• • •

Nu mijn ouders op de hoogte gesteld waren, voelde ik ook dat het tijd was om mijn twee meest betrouwbare vriendinnen op de hoogte te brengen. Olivia en Bella hadden het recht om te weten wat er speelde. We hadden na school de bus naar het centrum gepakt en hadden ons comfortabel gemaakt in een koffietentje. Het gesprek begon over jongens - hoe kon het ook anders? Zion en Bella waren een beetje aan het daten en de altijd zo rustige Bella kon niet ophouden met praten over hem. 'Hij is gewoon zo leuk' glimlachte Bella. 

'En hij is knap,' zei Olijf met een knipoog. Olijf was inmiddels weer naar haar eigen kamer verhuisd, omdat Diana en Yenthe weer een beetje tot bedaren waren gekomen. Het zorgde voor wat meer rust op het Beaufort en zeker voor meer rust op onze kamer. 

'I know,' zwijmelde Bella. 'Ik had dat gewoon nooit achter hem gezocht, dat hij zo'n lieverdje was. Die Rylie heeft echt een slechte invloed op de andere jongens.'

Ik grinnikte. 'Vertel mij wat. Ik had dat ook bij Maurice. Ik snap niet wat ze in die Rylie zien, maar goed, dat snap ik ook niet van Emma.'

Olijf keek me verbaasd aan. 'Rylie en Emma?'

Bella nam een slok van haar cappuccino. 'Nooit wat van gemerkt?'

'Nee, wat dan?' vroeg ze nieuwsgierig.

'Emma laat nooit het achterste van haar tong zien, dus ik weet het fijne er niet van, hoor,' begon Bella. 'Volgens mij hebben ze alleen af en toe seks samen.'

'Hmmm,' deed Olijf. 'Eigenlijk verbaasd het me niet. Ze komen van dezelfde bloedgroep. Allebei ontzettend lomp en een beetje gemeen. Soort zoekt soort.'

Ik grinnikte. 'Ik denk dat je er mee om moet leren gaan. Ik kon Emma in het begin niet hebben, maar hoe langer ik haar om me heen heb, hoe beter het gaat.'

Bella glimlachte. 'Zo is het, negen van de tien keer bedoelt ze het ook allemaal niet zoals ze het zegt. Met jou gaat het ook beter nu je met Maurice samen bent, hè?'

Ik knikte. 'Het gaat beter, maar Maurice is niet de oplossing.'

Olijf keek me bezorgd aan. 'De oplossing voor wat?'

Ik staarde even naar mijn chai latte. 'Een tijdje geleden ben ik naar de huisarts geweest, omdat ik niet lekker in mijn vel zit. Ik ben waarschijnlijk depressief. Ik heb een test gemaakt en deze week gaan we die bespreken.'

Bella pakte mijn hand vast. 'Jeetje, Ro. Wat heftig. Moet je in therapie?'

Ik glimlachte geruststellend naar haar. 'Ik denk het wel. Ik ben er wel een beetje bang voor.'

'Dat snap ik, Rowan. Ik vind het echt heel erg voor je,' zei Olijf, terwijl ze over mijn arm aaide. 'Weet alsjeblieft dat je altijd met ons kan praten. Echt altijd. We zijn er voor je.' Bella knikte instemmend.

Ik keek hen dankbaar aan. 'Bedankt lieverds. Willen jullie dit nog even niet tegen Fendi en Emma zeggen? Jullie weten hoe ze kunnen zijn.'

Ze knikten. 'Tuurlijk, ik zal mijn mond houden,' zei Bella. 

'Bedankt, Bel. Dan kunnen we nu weer verder met jongenspraat. Heb jij al iemand op het oog, Olijf?' Ik richtte me tot Olivia, die gelijk lachend met haar hoofd begon te schudden.