Faith (Twilight Fanfic)

4. My Seth

Maggie's POV.

Ik doe mijn ogen langzaam open maar ik ga nog niet uit bed. Ik geniet van de heerlijke ochtend. Na een tijdje besluit ik om toch maar op te staan. Ik ga douche en als ik klaar ben trek ik mijn kleren aan. Ik ga aan mijn kaptafel zitten en ik borstel mijn haar. "Moet ik helpen?" vraagt Rose. "Als je wilt." Ze pakt de borstel en borstelt mijn haar verder. Ze doet mijn haar heel mooi. Als ze daarmee klaar is helpt ze me met mijn make-up. "Ik vind het leuk voor je dat je een vriendje heb die heel veel van je houdt en waar je zeker van weet dat je altijd bij hem zal blijven." "Ook al is het een wolf," zeg ik. "Ook al is het een hond," geeft ze toe. "Hij houdt echt van je. Alleen de jongens kunnen er af en toe niet tegen dat hun kleine zusje al zo groot wordt. En een vriendje heeft." Ik grinnik. "Ze hebben er maar mee te leven. Maar ik zal me gedragen in hun buurt." Ze doet mijn ketting van Seth weer om. Ik had hem afgedaan omdat ik ging douche. "Het is een prachtige ketting. Nou ga maar naar hem toe. Hij mist je waarschijnlijk heel veel." "Dank je." Ik loop naar buiten.

Ik pak de auto en ik rij naar La Push. Ik stap uit de auto. Gelijk word ik opgetilt en in de rondte gezwierd. "Ik heb je gemist," zegt Seth. "Ik jou ook." Hij zet me eindelijk weer neer. Ik ben best wel duizelig. We lopen naar het huisje van de Clearwaters. "Goedenmorgen," zeg ik als ik binnenkom. "Was het een leuke vampierbruiloft?" vraagt Leah sarcastisch. "Het was prachtig." "Behalve Jake en z'n gezeur dan," zegt Leah. "Het is en blijft Jacob Black." Seth trekt me op de bank en zet de tv aan. We kijken de 'The longest ride'. Het is zo'n leuke en romantische film. "Hier hebben jullie wat te eten," zegt Sue en ze zet een bord met snacks neer op de tafel. Ik eet er niet zo heel veel van. "Ik moet nog even naar Emily toe om iets op te halen. Ga je mee?" vraagt Seth. Ik knik.

We lopen naar het huisje van Sam en Emily. "Hoe was het gisteren?" vraagt Emily. "Leuk! Het was zo mooi. Je ontmoet ook gelijk weer oude vrienden." "Wie?" "De Denali's." Ze kijkt me vragend aan. "De vampier coven in Alaska." Ze kijkt me begrijpend aan. We hebben ze weleens vertelt over de Denali's. Ze geeft een mand aan Seth. Ik zie Jake boos binnenlopen. Hij kijkt zoiezo al boos maar als hij mij ziet wordt hij woedend. Seth ziet het ook en hij gaat grommend voor me staan. "Ik denk dat ik moet gaan," zeg ik. Ik draai me om en ik loop weg. Seth pakt mijn arm vast. "Je hoeft niet weg." "Jawel. Ik had hier niet moeten komen. Ik loop hier alleen maar in de weg. Jake en jij zijn hele goede vrienden. Ik wil daar niet tussenkomen." "Dat doe je ook niet. Kom we gaan wandelen." Hij pakt mijn hand en trekt me mee. Hij geeft me niet eens een keus.

Hij geeft me de mand en hij veranderd in een wolf en gaat door zijn knieën. Ik klim op zijn rug en hij gaat rennen. Ik hou me stevig vast aan hem. Niet omdat ik anders val maar ik hou gewoon heel veel van hem. Ik kan niet echt zien waar we heen gaan. Hij stopt midden in een grot. Hij veranderd in een mens en klimt door een gat boven me. Hij trekt me er doorheen en ik herken meteen waar we zijn. Dit is ons plekje. Hij pakt de mand en haalt er een deken uit. Hij spreidt de deken in het gras en ik haal de andere spullen uit de mand. Het is een hele picknick. Hij gaat op de deken zitten en trekt me naast hem.

"Ik hou heel veel van je. Je hebt geen idee hoeveel," zeg ik. "Ik weet wel dat ik meer van jou hou," zegt hij. "En hoe weet je dat zo zeker?" "Sommige dingen weet je gewoon." "Weet je al wat je gaat doen na de zomervakantie." Ik schudt mijn hoofd. "Stel dat ik ga studeren zorg ik dat ik zo dicht mogelijk bij je bent." Ik pak de aardbeien. Ik hou gewoon van aardbeien. Seth gaat voor de sandwiches. "Wil jij de laatste aardbei?" vraagt hij. "Neem jij hem maar." "Maar misschien is het wel de lekkerste aardbei van de hele wereld." Ik neem een hapje van de aardbei en Seth neemt de andere helft. "Je had gelijk het was de lekkerste aardbei van de wereld." "Oké vang." Ik gooi een skittle naar hem toe en hij vangt hem. Hij gooit er ook één naar me toe en ik vang hem. "Goed gevangen!" "Nu jij." Ik gooi er een handvol naar hem toe. Ze komen op zijn voorhoofd terecht. "Je hebt er geen één gevangen!" "Dat is valsspelen!"

Hij probeert me speels te grijpen maar ik schiet weg. Ik krabbel overeind. Hij staat ook op en rent me achterna. Hij grijpt me bij mijn middel vast en hij zwiert me in de rondte. We vallen van het lachen om op de deken. Hij legt zijn armen om mijn middel heen en trekt me tegen hem aan. "Je bent koud," fluistert hij. "Of jij bent gewoon lekker warm." Ik doe mijn ogen dicht. "Maggie," fluistert Seth. "hmm." "Kijk." Ik doe wat hij zegt. Er is een prachtige zonsondergang. Ik ga overeind zitten en Seth trekt me tegen hem aan. "Het is echt prachtig!" "Net zoals jij." Ik moet ervan blozen. "Je bent schattig als je bloost." Hij zoent me en ik zoen hem terug. We vallen achterover. Na een tijdje trek ik me terug. Hij trekt me tegen hem aan en slaat een deken over me heen. Niet dat ik het zoveel nodig heb. Ik heb genoeg aan Seth. Ik val langzaam inslaap. In de armen van mijn Seth.