Faith (Twilight Fanfic)

8. That thing

Bella's POV.

Ik zit lekker op de bank gewoon helemaal niks te doen. Vannacht was echt geweldig! Ik ben best gebruind door de zon hier. Ik hoor Edward binnenkomen en ik loop naar hem toe. Er staat een oude man en vrouw naast hem. "Dit zijn onze huishouders, Gustavo en Kaure." Hij zegt iets tegen de mensen in het Portugees. De man zegt iets terug en loopt naar de slaapkamer. De vrouw kijkt Edward schichtig aan maar loopt dan de man achterna. De slaapkamer is echt een ramp. We hadden er twee dus toen de eerste helemaal kapot was gingen we in de tweede slapen maar nu zijn ze allebei kapot. "We kunnen hen beter hun gang laten gaan." We gaan op de bank zitten. Ik trek een shirt aan over dit hempje wat ik nu aan heb. "Waar ging dat over?" vraag ik. "Zij is bezorgd om je," zegt Edward. "Waarom?" "Omdat je hier alleen met mij bent." Ik schiet in de lach. "Weet ze van jou?" "Ze vermoedt het. Zij is van de stam Ticuna. Zij hebben legendes over bloedzuigende demonen die zich voeden aan prachtige vrouwen." Ik grinnik en Edward zoent me. Ik sla mijn arm om zijn nek en hij de zijne om mijn middel. Hij zoent me in mijn nek. De vrouw zegt iets in het Portugees. We kijken op. De man loopt met een stuk hout en de vrouw staat daar met de gescheurde dekens. Hij roept de vrouw mee. Ik gniffel. Als het avond is, zijn de kamers weer netjes opgebouwd. Ik trek een lingerie aan maar deze is niet zo erg. Ik ga op het bed liggen en ik val meteen inslaap. Ik lig en rol door het bed. 

Ik word wakker en ik lig helemaal onderste boven op het bed. Ik trek mijn bikini aan en daarover een shirt en een broekje. Edward is vandaag weer van plan om te gaan zwemmen. Ik loop de keuken in en op de aanrecht ligt er een briefje. Naar het vaste land om te jagen, terug voor je wakker bent. Edward. "Een beetje laat," zeg ik grinnikend. Ik hoor mijn maag rommelen. Ik loop naar de koelkast. Er staan zoveel dingen. Ik pak de overgebleven kip en de pindakaas. Ik pak een lepel en ik stop hem in de pindakaas. Ik pak een pan en ik gooi de kip erin. Tussendoor neem ik een hap pindakaas van mijn lepel. Als de kip gaar is, leg ik het op een bord. Ik pluis de kip van het bot en ik stop het in mijn mond. Ik zie een niet gaar stukje vlees en ik voel al mijn eten naar boven komen. Ik ren naar het toilet en ik begin over te geven. "Bella," hoor ik. Ik draai me om en daar staat Edward. "Kom niet binnen," zeg ik. Maar hij negeert me en komt alsnog binnen. Ik doe de deksel van de wc naar beneden en ik ga erop zitten. Ik spoel het door. "Dit hoef je niet te zien." Hij gaat op zijn hurken voor me zitten. "In ziekte en gezondheid, weet je nog?" "Misschien was het de kip. Wil je mij mijn tas even geven?" Edward staat op en pakt mijn tas. Hij zet hem voor me neer.

Ik kijk erin en ik zie gelijk een doosje met maandverband zitten. Ik ben laat! Mijn ongesteldheid is laat. Ik moest een tijdje geleden al ongesteld worden. Ik ben nog nooit laat geweest. Edward ziet me kijken hij kijkt me vragend aan. Ik ga overeind zitten. "Wat is er?" "Hoeveel dagen zijn we getrouwd?" Ik sta op en ik loop weg. "Veertien, hoezo? Wil je me zeggen wat er aan de hand is?" "Ik ben overtijd. Mijn ongesteldheid is laat." Ik loop langs de spiegel en ik kijk erin. Nu zie ik het pas. Mijn buik is wat dikker. Dus of ik ben zwanger of ik ben echt heel wat aangekomen. Wat me niet verbaast want ik heb best veel gegeten maar dat zou ook komen doordat ik zwanger ben. Ik til mijn shirt omhoog en ik leg mijn handen op mijn buik. Ik ga er schuin voor staan. "Het is onmogelijk." Zover ik weet kunnen mensen niet zwanger worden van een vampier maar dat zegt niks. "Kan dit gebeuren?" vraag ik. Edward staat in een soort vampiertrans te kijken. Ik draai me naar Edward om. Ik voel een enorme trap in mijn buik. Edward's telefoon gaat maar hij staat nog steeds in zijn vampiertrans. Ik pak de telefoon en ik neem op. "Alice?" vraag ik. "Bella? Ben je in orde?" vraagt ze bezorgd. "Ik weet het niet zeker." "Hoezo? Wat is er? Net, ik." "Jij net wat? Alice, wat zag je?" "Hier is Carlisle." "Bella, wat is er aan de hand?" "Ik maak me zorgen. Raken vampiers in shock?" "Is Edward gewond?" "Nee. Ik weet dat het onmogelijk is, maar volgens mij ben ik zwanger." Ik voel weer een trap. "Carlisle, ik zweer dat er iets in mij bewoog." Edward komt uit zijn trans en pakt de telefoon uit mijn handen. "Is het zelfs maar mogelijk?" vraagt Edward. "Ik weet het niet." "Wat zegt hij?" vraag ik. "Thuis kunnen we uitzoeken wat eht is. Kom maar zo snel mogelijk terug." "Dat doe ik," zegt Edward. "En?" Edward pakt alles op vampiersnelheid in.

Er klinkt geklop op de deur. "Verdorie. Kaure wil zeker weten dat je leeft." Hij loopt naar de deur." Ik loop langzaam naar de spiegel. Ik kan het amper geloven. Ik ben zwanger. Er zit gewoon een levend wezen in me. Iets wat ik ten leven kan brengen. Ik wil het niet dood hebben. Ook al wil Edward dat wel. Kaure komt de kamer ingelopen en Edward loopt achter haar aan. Edward zegt iets in het Portugees wat ik niet kan verstaan. Ik loop naar ze toe. "Wat?" vraag ik. "Deze mensen hebben legendes. Zij heeft het misschien eerder gezien." Ze praten weer in het Portugees. De vrouw loopt naar me toe. Ze kijkt me vragend aan en ik knik ja. Ze wil aan mijn buik voelen. "Morte," zegt de vrouw. Ik weet al wat dat betekent. Dood. Ik ga dood. "Ik sta niet toe dat het je pijn doet," zegt Edward. "Carlisle zal dat ding weghalen bij je." Hij pakt de spullen en loopt weg. "Ding." Nee! Dat mag niet! Dit is mijn kind! Nee! Edward vaart met volle vaart terug en we kunnen gelijk overstappen in een taxi die ons naar het privévliegtuig. Edward gaat de spullen in het vliegtuig laden. Ik kijk achterom of hij me ziet en ik pak zijn telefoon. Ik kan Rose bellen of Maggie. Rose wil waarschijnlijk meteen meedoen met mijn plan maar ik weet niet of de anderen meer luisteren. Als dat zo is heb ik een probleem en gaat mijn plan niet werken. Als ik Maggie bel weet ik niet heel erg zeker of ze meedoet maar ik weet wel dat ze het niemand vertelt en dat niemand het kan horen.