Faith (Twilight Fanfic)

5. grounded

Maggie's POV.

"Wakker worden schoonheid," fluistert Seth in mijn oor. Ik doe mijn ogen open. "Je bent schattig als je slaapt." Ik begin weer te blozen. Ik ga overeind zitten. Seth veegt een pluk haar uit mijn gezicht. De zon komt langzaam op. "Zullen we gaan zwemmen?" vraag ik. "Je bent gek." "Alsjeblieft?" vraag ik met een pruillipje. "Oké als we beneden zijn mag je gaan zwemmen. Maar waag het eens om van die waterval af te springen." Ik knik braafjes en ga de spullen inpakken. Seth is de enige die me iets echt kan verbieden. Want als ik het echt wil en iemand anders zegt dat het niet mag doe ik het gewoon. Ik vouw de dekens netjes op en ik stop ze weer terug in de mand. Seth klimt door het gat naar beneden en ik laat me er ook doorheen zakken. Alleen mijn hand glijdt weg en ik val erdoor heen. Seth vangt me meteen op. We lopen naar beneden. Ik zet de mand aan de rand van het meertje. Ik duik het water in. Seth springt me achterna en we zwemmen lekker in het meer. "Dit wordt een onvergetelijke zomer," zeg ik tegen hem. Ik maak met mijn gave van de waterval een mooi figuurtje. Het lijkt een beetje op een zwaan. Na een tijdje laat ik me gewoon even uitdrijven. "We moeten waarschijnlijk gaan." Ik knik. Hij tilt me het water uit en ik maak mezelf droog en Seth ook. Hij pakt de mand en slaat zijn arm om me heen. We lopen rustig terug naar La Push. Er is niemand in het huisje van Emily en Sam. Ik zet de mand neer en ik ruim alle spullen op. Als ik aan het opruimen ben pakt Seth me bij mijn middel vast. Ik draai me om. "Seth ik moet opruimen," grinnik ik. "En je moet ook uitleggen waarom je alweer te laat thuis ben," hoor ik achter me. Ik schrik op en ik draai me om. Daar staat Sam met een nogal boos gezicht. Seth kijkt schuldig naar beneden. "Het is mijn schuld. Ik dacht dat het leuk was om te gaan picknicken maar we vielen inslaap," zegt Seth. "Nee, het is mijn schuld. Ik had gewoon moeten zeggen dat we optijd naar huis moesten gaan," zeg ik. "Het is beide jullie schuld," zegt Emily. "Maggie ga naar huis. Ik weet dat we je geen huisarrest kunnen geven dus daarom mag je Seth een tijdje niet zien en Seth jij hebt wel huisarrest," zegt Sam. "Maar dat is oneerlijk!" zeg ik boos. "Ik weet dat straf krijgen niet leuk is maar jullie mogen elkaar morgen weer zien." Ik wil er tegen in gaan maar Seth snoert me de mond."Ga maar gewoon. Straks wordt het alleen maar erger." Ik knik braafjes naar hem. Ik geef hem nog een kus op zijn wang en ik loop weg. Ik start de auto en ik rij weg.

Als ik bij de Cullens aankom parkeer ik de auto in de garage. Ik loop naar boven en Carlisle kijkt me streng aan. "Ik heb mijn straf al gekregen," zeg ik. Esme kijkt me vragend aan. "Ik mag Seth de hele dag niet zien." Ze knikt. "En je hebt huisarrest." Ik loop naar boven en ik pak mijn kistje met mijn boekje weer.Mijn vader was een Quileute en mijn moeder een heks.Ik heb mijn moeder's heks-zijn geërfd. Ik blader een beetje naar het einde van het boekje.

Ik heb een dochtertje gekregen. Ze heet Maggie Nymeria. Jonathan vond het geweldig om een kind te hebben maar ze wordt geen Quileute wolf. Maar doordat Jonathan wel een wolf is en ik een heks is zij alsnog een combinatie ervan. Ze is een Elysian.

Ik ben een Elysian. Wat is dat? Ik zoek in de boeken van de legendes voor La Push iets op over een Elysian maar ik kan niks vinden. Vreemd. Ik loop naar beneden. "Jongens ik verveel me." "Je kan echt niet zonder je Seth," zegt Emmett. "Niet echt nee." Ik ga op de bank zitten. Emmett gooit een controler naar me toe. Ik vang hem en we beginnen te spelen. Het gaat echt nek aan nek. Uiteindelijk win ik. "Damn it!" roept Emmett. "Emmett McCarty Cullen! Let op je taalgebruik!" zegt Esme streng. "Sorry mam," zegt Emmett. Ik doe mijn best om m'n lach in te houden. Het ziet er best raar uit. Een man die er uitziet als 20 jaar 'sorry mam' zegt tegen een vrouw van 26 jaar. Ik kan mijn lach niet meer inhouden en ik barst uit van het lachen. Jazz begint ook keihard te lachen. Ik kijk hem vragend aan. "Sorry maar jouw vrolijkheid en die van Alice zijn echt onmogelijk te bedwingen." Rose komt binnengelopen. "Maggie waar was je vannacht?" vraagt ze bezorgd. "Seth had bedacht om te gaan picknicken. Bovenaan de waterval maar het liep een beetje uit." Ze gniffelt. Ze komt naast me op de bank zitten. "En nu?" vraagt ze. "Ik mag hem een hele dag niet zien en we hebben allebei huisarrest." "Arme meid." "Vinden jullie het erg dat ik morgen met hem naar het strand ga? Ook met de anderen natuurlijk maar ik kan niet beloven dat ik optijd thuis ben." "Tuurlijk," zegt Esme. "Zeg maar tegen hem dat hij zich moet gedragen," zegt Emmett. Ik schiet in de lach. "Emmett hij zou me nooit pijn doen." "Maar hij kan wel te ver gaan," zegt Jazz. "Ik kan van de me afbijten." "Dat weten we maar Seth is een ander verhaal," zegt Rose. "Moet dit serieus?" vraag ik vermoeid. "Ja, Edward heeft ons verteld hoe hij af en toe over je denkt. Bijvoorbeeld toen jullie in het bos lagen zag Edward jullie. Jullie waren echt schattig," zegt Alice. Ik bloos. "Hij is bijna volwassen en jij nog niet. Jij bent net zeventien. Af en toe maken we zorgen om zijn gevoelens voor jouw. Niet dat we dachten dat hij je niet leuk vond maar dat hij meer wilt dan jij." "Nu dat eruit is, ga ik slapen." Ik loop naar boven en ik ga slapen.

Heeeyyyy, ik vroeg me af of ik de huwelijksreis van Bella en Edward moest schrijven of dat ik gewoon het verhaal zich in Forks moet laten afspelen. Comment wat je wil dat ik doe. XXX Love You.
P.s. bedankt voor het lezen van mijn boeken en voor de vote's.