Faith (Twilight Fanfic)

25. Apologies

Maggie's POV.

Ik kijk naar buiten en daar staan de andere Quileutes te wachten totdat ze iets horen van mij of Carlisle. Ik zie Sam nogal gekweld kijken. Hij heeft volgens mij echt spijt van onze ruzie. Hij is niet de enige. Ik kijk naar Carlisle en Seth. "Ga maar," zegt Seth. Ik glimlach en ik geef hem een kus op zijn wang. Ik loop naar buiten en opeens moeten alle Quileutes weg. *Kuch kuch*. Ik loop naar Sam toe. "Het spijt me dat ik niks heb gezegd over je ouders." "Het maakt niet uit..." "Dat doet het wel. Je bent m'n nichtje. Mijn bloedeigen familie. Daar mag je niet tegen liegen. Vooral niet als er zo weinig van over zijn. Ik bedoel..." Ik geef hem een knuffel zodat hij zijn mond houdt. "Ik ben blij dat je mijn oom bent." Hij is nog een beetje geschrokken van mijn spontane reactie maar hij knuffelt me terug. Na een tijdje laat hij me los. "Wat gebeurt is, is gebeurt. Je kunt het verleden niet verander of verwijderen. Je kunt het alleen maar accepteren. En je kan niet een nieuw hoofdstuk beginnen als je nog in het oude bezig bent." "Voor klein meisje spreek je net als een hele slimme volwassene." Ik grinnik. "Dus alles is goed?" vraag ik. "Alles is goed." Ik glimlach en ik geef hem nog een knuffel. Hij laat me weer los en ik ren terug naar binnen.

"Maggie, je stond vijf minuten geleden nog op het randje van de dood. Dan moet je nu niet gaan rennen of gekke dingen doen," zegt Carlisle. "Moet dat?" Hij knikt en ik zucht. Jared en Paul komen binnengerend. Paul knuffelt me helemaal plat waardoor ik naar adem moet happen. Jared zwiert me in de rondte waardoor ik echt duizelig wordt. "Jongens rustig aan met haar. Ze is breekbaar," zegt Emily. Ik kijk verbaasd op. "Ik ben niet breekbaar!" "Je bent een klein breekbaar mensje," zegt Jared grappend. Ik geef hem een stomp. Leah, Quil, Embry, Collin en Brady komen binnengerend en ze knuffelen me ook plat. "Zo te zien gaat alles goed dus ik ga weer naar huis. Je moet morgen sowieso weer op controle komen," zegt Carlisle. Ik knik. "Nu wil ik weer met mijn meisje knuffelen," zegt Seth. Hij trekt me in zijn armen en zoent me. "Het mag ook wel wat minder klef," zegt Leah. Ik grinnik en ik leg mijn achterhoofd tegen zijn borst. "Ik meen het, het is best awkward als je beste vriendin zoent met haar vriendje. En al helemaal als dat vriendje je kleine broertje is." Nu grinnikt Seth. "Hoe is het met Bella?" vraagt Emily. "Ze verandert." "Of ze haalt het niet," zegt Paul. Ik geef hem een trap en hij valt van de bank. Seth geeft straffend een kneepje in mijn hand. Ik voel me meteen schuldig. Ik kijk heel schuldig onderste boven naar hem met een pruillipje. Hij geeft me een kusje op mijn neus om te laten zien dat hij niet echt boos is. Ik glimlach weer en ik ga weer normaal zitten. Ik begin echt moe te worden. Wat verwacht je. Ik heb de hele tijd in vreselijke pijn gezeten. Het is nu al bijna avond. Ik heb een hele dag niet geslapen. "Maggie, heb je nog geslapen?" vraagt Sam. "Ik heb de hele nacht en middag geslapen," zeg ik. "Bewusteloos zijn en vergaan van de pijn noem ik niet slapen," zegt hij. "Ik ben niet moe," zeg ik. Maar ik verraad mezelf door te gapen. Seth grinnikt en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. "Oké, laat ik het anders zeggen. Ik ga niet slapen." "Hoezo koppig," zegt Paul. "Laat ik het dan anders zeggen. Jij gaat nu slapen," zegt Sam. "Nu kan je echt zien dat jullie familie zijn," zegt Brady. "Maar ik wil bij Seth blijven," zeg ik en ik Seth knijpt lief en zacht in mijn hand. "Ik heb een deal," zegt Sam. Ik ga overeind zitten maar Seth trekt me terug tegen hem aan. "Je mag bij Seth blijven maar je gaat wel slapen. Seth, jij zorgt ervoor dat ze op tijd gaat slapen, je voorkomt dat haar iets overkomt en je zorgt ervoor dat ze morgen op tijd naar Carlisle gaat en alles heeft gedaan wat ze moest doen." Seth knikt braaf. Sam tilt het bed naar boven en hij komt snel terug.

Ik loop alvast naar boven. Boven aan de trap hoor ik Sam tegen Seth praten. "Seth, je gedraagt je met haar. Ze is en blijft mijn nichtje en waarschijnlijk zijn de Cullens dan van plan je te vermoorden." Sam is weer eens overbezorgd. Ik loop naar mijn kamer. Alles herinnert me weer aan hoe boos ik op Sam was. Ik was zo woedend op hem en nu heb ik het hem zomaar vergeven. Opeens komen alle wraakgevoelens terug. Ik wil die gevoelens weg. Ik word helemaal wanhopig om eraf te komen. Ik ga onder de douch staan en ik trek daarna mijn nachtjapon aan. Het is een rode nachtjapon met zwarte kant aan de onder- en bovenkant. Ik loop mijn slaapkamer in maar er is niemand. Ik had Seth verwacht die op het bed ligt maar ik zie hem niet. Ik draai me om en ik schrik me kapot. Daar staat hij. "Je laat me schrikken," zeg ik. Hij staat daar in zijn boxershorts. Ik hij trekt me naar hem toe en ik leg mijn handen op zijn sixpack. Hij grinnikt en legt zijn handen op mijn heupen. Ik zie de lust in zijn ogen en ik zoen hem. Ik trek hem mee naar het bed. Hij trekt me bovenop hem. Opeens hoor ik gegrom van beneden. Ik laat me naast hem glijden en hij trekt me tegen hem aan. Maar hij zoent me wel in mijn nek. Ik hou hem niet tegen. De anderen hebben het zo te horen niet echt een probleem mee. Ik trek de dekens over ons heen maar dat heb ik eigenlijk toch niet nodig. Ik doe mijn ogen dicht en ik val inslaap bij mijn Seth.

Dit is het einde van dit boek. Ik heb al een nieuw hoofdstuk van het vervolg hierop. Het heet: Dreams (Twilight Fanfic).