Faith (Twilight Fanfic)

24. Wake up

Seth's POV.

Haar ogen rollen terug in haar kassen en haar oogleden zakken naar beneden. Carlisle komt aangerend. Hij checkt haar pols en doet van alles. Ik heb geen idee wat hij allemaal doet. Gewoon dokter dingen. "Ze is veel bloed verloren door de wonden. Maar iets in haar wonden zorgt ervoor dat haar hart steeds langzamer klopt." "Wat?" "Ik weet het niet. Weten jullie iets hierover." "Ik vroeg wat er gebeurd was en ze zei Julian." Eerst kijkt Carlisle verschrikt op maar daarna zet hij zijn dokter gezicht weer op. "Wat is er?" Vraagt Sam. "Het kan altijd zijn dat Julian haar gebeten heeft." Hij onderzoekt de wonden en maakt ze bloed vrij. Dan zie je een zilver randje vampiergif zitten. Iedereen springt van schrik naar achteren. Wij gaan er dood aan dus ik neem het ze niet kwalijk. Wij zijn gelijk in één opslag dood. Maggie heeft een langzame en pijnlijke dood. Maar het punt is dat ze dood gaat. "Wat stel je voor?" vraagt Sam. "Het moet er worden uitgezogen maar ik moet ervoor zorgen dat ze lang genoeg in leven blijft. Er moet een andere Cullen komen." "Weet je dat heel zeker?" vraagt Sam. "Ik ga er wel één halen," zegt Leah en ze rent weg. Sam wil haar nog tegen houden maar ze is al weg.

Ik pak Maggie's hand. Ik krijg rillingen over mijn hele lichaam. Ze is echt ijskoud. Ik trek haar zachtjes tegen me aan. "Waarom doet hij haar dat steeds aan?" vraag ik. "Dat weten alleen Maggie en Julian." Leah komt terug met Alice. "Carlisle?" vraagt ze. "Je moet snel al het gif uit haar wonden halen." Ze knikt en ze pakt Maggie's arm. Ze zet haar tanden erin. Carlisle pakt een reageerbuisje. Alice laat Maggie's arm los en spuugt het beetje gif in het buisje. Ze gaat snel verder met haar andere arm en spuugt het weer in het buisje. Als het buisje vol is pakt hij een andere. Zo gaat het door totdat al het gif uit haar is. "Waarom doet je dat?" vraagt Paul. "Ik heb nog gif van de vorige keer dat Julian haar gebeten heeft. Als dit hetzelfde gif is weten we dat het Julian was zo niet dan is hier een andere vampier." "Carlisle er verandert niks. Ze blijft even koud, haar hart klopt nog langzamer en ze ademt amper," zeg ik. "We zijn niet te laat. Dat kan gewoon niet." "Misschien komt het doordat ze geen mens is maar een Elysian," zegt Leah. "Weet iemand waar dat boekje en de brieven van haar moeder liggen?" vraagt Carlisle. Iedereen schudt zijn hoofd. "Kunnen we iets voor haar doen?" vraag ik. "Het gif is er uit. Ik heb geen idee wat er nog meer mis is. Sam, weet je iets hierover?" Hij schudt zijn hoofd. "Ik ga hier niet de hele tijd zitten afwachten of ze misschien ooit nog eens wakker wordt," zegt Leah. "We moeten iets kunnen doen!" "Het spijt me. Ik weet echt niks. Alice, weet jij iets over haar toekomst?" vraagt Carlisle. Ze schudt haar hoofd. "Het is te vaag om iets te kunnen zien." "Wij gaan. Als ze vanavond niet wakker is moet iemand dat even melden zodat ik ervoor kan zorgen dat ze alsnog haar voedingstoffen krijgt." Wij knikken en ze lopen weg.

Ik aai het haar uit haar gezicht en ik streel zacht haar wang. Onze huiden verschillen nu echt heel veel met elkaar. Zij is ijskoud. Misschien zelfs onder de 0 graden en ik ben 42 graden. Haar borstkas gaat langzaam op en neer. Opeens schiet ze overeind. Iedereen schrikt er enorm van. Emily laat haar schaal met muffins vallen, Jared valt met zijn stoel naar achteren, Quil en Embry zaten op de leuning van die stoel dus zij vallen ook, Leah springt naar achteren, Paul stapt naar achteren en valt over de bank heen, Brady en Collin rennen per ongeluk van schrik tegen Sam aan en ze vallen alle drie om. Maggie's borstkas stokt en ze hapt naar adem. Maar door iets lukt haar niet. Ze hapt en hapt maar het lukt haar niet. Ik heb geen idee wat ik moet doen en iedereen ziet er even geschrokken uit als ik. Iedereen zit verstard voor zich uit te kijken. Dan rent Leah weg. Volgens mij om Carlisle te halen. Ik leg een kussen onder haar rug en ze valt terug neer. Maar nu doet ze niks meer. Ze ligt daar maar. Het vreemde is is dat ze wel weer opwarmt. Iemand die niet ademt of haar hart klopt maar wel opwarmt. Dit klopt niet. Maar toen Maggie hier aankwam klopte niks meer. Ze is anders. Goed anders. Maar anders.

Ik aai weer zachtjes over haar hoofd. Iedereen gaat weer normaal zitten en ruimt alles weer op. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. Ze schrikt op en rolt van het bed af. Weer schrikt iedereen en valt zowat iedereen om. Ze ligt op de grond met haar gezicht naar mij toe. Ze doet haar ogen open. "Haai," zegt ze. Ik grinnik. "Haai," zeg ik terug. Sam knikt naar mij en hij en de rest gaan weg. Ik pak haar bij haar middel vast en ik zwier haar op bed. Man! Zij is licht! "Wat is er gebeurd?" vraag ik. "Ik werd zoals gewoonlijk omver gerend. En ik hoorde opeens Julian's stem. Later voelde ik pijn en toen werd alles zwart." "Je werd gebeten door waarschijnlijk Julian. Wat zei hij?" vraag ik. "Dat en ik citeer: 'Dit is de enige manier zodat jij van mij zal zijn'." "Wat bedoelt hij daar mee?" "Nou ik ben wat tijd gehad om na te kunnen denken en..." Ik grinnik. Ze geeft me een por. "Jij bent een wolf en wolven en vampieren zijn natuurlijke vijanden. Hij weet niet dat ik niet tegen vampiergif kan. Hij wil ons uit elkaar halen door mij een vampier te maken." "Maar wat is hij eigenlijk? Hij is wel een vampier." "Hij is denk ik alleen een tovenaar ofzo. Een Alpha tovenaar. Maar dan zou Bella ook tovenaar bloed moeten hebben. Ik weet het niet maar hij is niet zoals ik. Het probleem is dat hij denkt van wel." Carlisle komt rustig binnengelopen. "Mag ik wat onderzoekjes doen?" vraagt hij. Ze knikt. Hij weegt haar en doet allemaal andere dokter-dingetjes. "Je bent weer ondergewicht maar verder is alles wel goed." Ze knikt.