Faith (Twilight Fanfic)

18. Please, come back

Maggie's POV.

"Ik had het kunnen weten dat jij dat was." "Wat doen jullie hier, Jared?" Jared begint met praten en gaat ons één voor één af. "Jake, we willen dat je terugkomt." Quil geeft een zacht instemmend gejank. "Je hebt onze familie verscheurd. Dit kan nooit de bedoeling zijn. We weten dat de situatie met de Cullens je... aan het hart gaat. We weten dat dat een probleem is. Maar deze reactie is overdreven." Seth laat een grom los. "Overdreven? En onze bondgenoten zonder waarschuwing aanvallen is niet overdreven?" "Seth, heb je ooit gehoord van een pokerface? Hou je hoofd koel." Jake bromt een beetje. "Sorry." Jared's ogen schieten naar Seth naar Jake. "Sam is bereid om het rustig aan te doen, Jacob. Hij is gekalmeerd, heeft met de andere oudsten gepraat. Ze hebben besloten dat het op dit moment in niemands belang om halsoverkop actie te ondernemen." "Oftewel: ze waren het verrassingselement al kwijt," denkt Leah. "Jacob, Billy en Sue zijn het met je eens dat we kunnen wachten tot Bella... het probleem niet meer bij zich draagt. We vinden het allemaal geen prettig idee dat we haar zouden moeten doden." Jake laat een zachte grom los. Jared stak snel zijn handen in de lucht. "Rustig maar, Jake. Je weet best wat ik bedoel. Het gaat erom dat we even afwachten en de situatie dan opnieuw bekijken. We besluiten later of het... ding een probleem is." "Wat een gelul." "Waarom geloof je hem niet?" vraagt Seth. "Ik weet wat ze denken, Jake. Ik weet wat Sam denkt. Ik ben nota bene zijn nichtje. Ze gokken erop dat Bella toch wel doodgaat. En vervolgens gaan ze ervan uit dat jij zo boos zult zijn dat..." "Dat ik zelf de aanval zal inzetten." Jake denkt eraan dat ik waarschijnlijk gelijk heb maar dat hij het diep vanbinnen niet wilt. "Ik help het je wel herinneren," denkt Seth. "Dat weet ik wel, jochie. De vraag is alleen of ik naar je zal luisteren." "Jake?" "Leah, maak eens een ronde om te checken of het echt veilig is. Ik zal echt even met hem moeten praten, en ik wil zeker weten dat er niets anders gebeurt als ik mens ben." "Alsjeblieft zeg, Jake. Je kunt best veranderen waar ik blij ben. Ik heb altijd mijn uiterste best gedaan om het te voorkomen, maar helaas heb ik je wel vaker naakt gezien. Ik wordt er niet echt wild van, dus maak je maar geen zorgen." "Jouw onbezoedelde blik kan me niets schelen, maar onze veiligheid wel. Rennen." Leah snuift maar ze luistert wel. "Wacht voordat je verandert." Jake luistert niet en verandert. Ik spreek een soort van spreuk uit en ik heb een broek in mijn handen. "Dat Leah zo al heeft gezien betekent dat ik het ook wil." Ik geef de broek aan hem zonder hem aan te kijken. "Waar gaat zij heen?" vraagt Jared. Ik ga naast Seth staan. 

"Jake." "Jared." "Fijn dat je met me wilt praten." "Ja." "We willen dat je terugkomt, joh." "Ik weet niet of het zo simpel is, Jared." "Kom naar huis," zegt hij smekend. "We komen er wel uit. Je hoort hier niet. En laat Seth en Leah ook naar huis komen." "Juist ja. Alsof ik dat nog niet van begin af aan om gesmeekt heb." Seth laat een snuivend geluid horen. "Maar wat doen we nu?" "Ik weet het niet. Maar ik weet sowieso niet of alles weer normaal zou kunnen worden, Jared. Ik weet niet hoe dit werkt. Ik heb niet het gevoel dat ik dat alphagedoe zomaar even aan en uit kan zetten wanneer ik er zin in heb. Het voelt nogal blijvend." "Maar toch hoor je bij ons." "Er kunnen niet twee alpha's in één roedel zitten, Jared. Je hebt toch zlef gezien dat het bijna op een gevecht uitliep gisteravond? Het instinct is te dominant." "Dus nu blijven jullie maar de rest van je leven bij die parasieten?" "Jullie hebben geen huis meer. Jij moet een broek getoverd krijgen. Wilde je de hele tijd wolf blijven? Je weet dat Leah er niet van houdt om als wolf te eten." "Leah mag doen waar ze zin in heeft als ze honger krijgt. Ze heeft er zelf voor gekozen om hier te zijn. Ik zeg niet tegen mensen wat ze moeten doen." Jared zucht. "Sam heeft spijt van de manier waarop hij je behandeld heeft. Jullie allemaal." Met dat laatste kijkt hij mij aan. "Ik ben niet boos meer," zegt Jake. "Maar?" "Maar ik kom niet terug, nu niet. Wij wachten ook af om te zien hoe dit zich gaat ontwikkelen. En we zullen de Cullens net zolang beschermen als ons nodig lijkt. Want wat jullie ook mogen denken, dit gaat niet alleen om Bella. We beschermen diegenen die beschermd moeten worden. En de Cullens vallen daar ook onder." Seth keft instemmend. Jared fronst zijn wenkbrauwen. "Dan vrees ik dat het hier ophoudt." "Voorlopig wel. We zien wel hoe het loopt." Jared wendt zich tot Seth en concentreert zich nu helemaal op hem. 

"Sue vroeg of ik je wilde vragen. Nee, of ik je wilde smeken. Om weer naar huis te komen. Ze is ontroostbaar, Seth. Helemaal alleen. Ik begrijp niet hoe jij en Leah haar dit aan kunnen doen. Dat jullie haar zo in de steek kunnen laten, terwijl jullie vader nog maar net is overleden..." Seth jankt. Ik strijk mijn hand door zijn vacht. "Niet zo streng, Jared," waarschuwt Jared. "Ik zeg gewoon de waarheid." Jake snuift. "Vast." "Hoe lang weet Sue nu dat Seth en Leah bij mij zijn. En hoeveel uur heeft ze sinds die tijd met Billy, Oude Quil en Sam doorgebracht? Ja, ik weet zeker dat ze wegkwijnt van eenzaamheid. Maar je mag gaan wanneer je wilt Seth, dat weet je." Seth gaat dicht tegen me aan staan. Ik verdwijn een beetje in zijn vacht. Seth snuft. Een later spits ik mijn oren naar het noorden. Leah komt er zeker aan. Ze is best snel. Twee tellen later komt ze slippend tot stilstand in een bosje een paar meter verderop. Ze trippelt naar ons toe en gaat voor Seth en mij staan. 

"Leah?" vraagt Jared. Ze kijkt hem aan en trekt haar bovenlip een beetje op om haar tanden te laten zien. Haar vijandigheid lijkt hem niet te verbazen. "Leah, je weet dat je hier niet wilt zijn." Ze gromt naar hem. Seth jankt en geeft haar een duw met zijn schouder. "Sorry," zegt Jared. "Misschien moet ik daar niet klakkeloos van uitgaan. Maar je hebt geen enkele band met die bloedzuigers." Leah kijkt heel erg overdreven naar Seth en daarna naar mij. "Ja, je wilt Seth beschermen, dat begrijp ik." "Maar Jake zorgt er heus wel voor dat hem niets overkomt en als Jake dat niet doet dan doet Maggie dat wel. En Seth vindt het niet erg om hier te zijn." Jared trekt een grimas. "Toe nou, Leah. Alsjeblieft. We willen dat je terugkomt. Sam wil dat terugkomt." Haar staart beweegt even. "Sam zei dat ik moest smeken. Hij zei dat ik moest smeken. Hij zei dat ik letterlijk op mijn knieën moest gaan als het nodig was. Hij wil dat je naar huis komt. Lee-lee, waar je thuishoort." Ik zie Leah in elkaar krimpen als Jared sam's oude koosnaampje zegt. En daarna, toen hij die laatste drie woorden eraan toevoegde, kwamen haar nekharen overeind en stootte ze met een opeengeklemde kaken een lange serie grommen uit. Ik hoef niet in haar hoofd te zitten om te horen hoe ze hem er vloekend en tierend ervan langs geeft. En hi ook niet. Je kan bijna horen welke woorden ze precies gebruikt. "Ik wil graag even benadrukken dat Leah overal thuishoort waar ze zelf wil," zegt Jake. Leah gromt. Volgens mij instemmend maar dat weet je nooit met haar. 

"Maggie," begint Jared. Ik loop langzaam naar voren. "Sam heeft zoveel spijt van jullie ruzie en hij wil heel graag je oom zijn. Een familielid zijn die je nog nooit heb gehad." "Ik ben ook niet boos op hem." "Ik snap ook dat je die vampieren als familie ziet en dat je bij Seth wil zijn maar iedereen wil je terug. We willen ons kleine zusje terug en we willen niet met je vechten. Of ruzie met je hebben. We willen dat je terugkomt." Ik hoor de anderen instemmend keffen. "Dat wil ik ook heel graag maar zij hebben mijn hulp nodig." "Wij hebben je ook nodig. Dus je kiest voor hun in plaats van ons." Ik schrik van zijn opmerking. De tranen komen in mijn ogen. "N-nee. I-ik..." Verder kom ik niet. "Je moet haar niet zo voor het blok zetten. Ze hoeft niet te kiezen bij welke familie ze wil horen. Ze hoort bij ze allebei maar wat jullie doen is onrechtvaardig," zegt Jake. Seth duwt zijn neus in mijn zij als steunend gebaar. "Het spijt me ik wilde je niet zo voor het blok zetten. We willen je allemaal zo graag terug. We missen ons kleine zusje gewoon zo, kleine." De rest laat weer een instemmend geluid horen. "Ik mis mijn grote broers ook, lange." Hij grinnikt. "Als dit over is en er niet meer problemen zijn. Kom ik zo snel mogelijk terug. Maar voor eer niet. En zeg tegen Sam dat ik blij ben dat hij mijn oom is maar ik moet nu mijn andere familie helpen." "Ik begrijp het."