Faith (Twilight Fanfic)

23. Fighting

Seth's POV.

Leah en ik veranderen snel. De Cullens zijn aan het vechten met de wolven. We zijn hier om ze te beschermen. Ook al moeten we tegen onze eigen familie vechten. Carlisle en Esme springen in het gevecht. Sam springt boven Alice. Leah springt op Sam af en hij is verbaasd. Niet alleen hij. Dan gaat Sam verder met vechten en ik spring mijn zus te hulp. Ik bijt iedere wolf zo hard ik kan. Ik haat het om tegen mijn broers te vechten. Maar dat is beter dan een baby te vermoorden. Ze staan in een cirkel om ons heen. Leah en ik staan aan de buiten kant.

Jake komt naar buiten gerend. "Stop, het is voorbij!" zegt hij. "Als je haar vermoord, vermoord je mij ook." Sam duwt hem weg met zijn neus en Jake transformeert. Ik zie de beelden in Jake's hoofd. "Ik ben op haar ingeprent," gromt Jake. Sam houdt op met grommen en de rest ook. "Jake, is ingeprent," zegt Edward tegen de rest. "Ze kunnen haar niet pijn doen. De inprent van een wolf mag geen pijn gedaan worden. Dat is een belangrijkste wet." Hij heeft gelijk. Als iemand je inprent zou vermoorden, zou je ontroostbaar zijn en zou je diegene niet meer kunnen vergeven. Als het één van je packleden zouden zijn of je broers dan was dat zo'n groot probleem in de pack. Dus zo proberen het zo goed mogelijk te voorkomen. Dit is de eerste en belangrijkste wet. Sam knikt en loopt weg. Hij draait zich om en loopt weg. De rest loopt achter hem aan. "Dus nu vind je dat inprenten niet stom is," denk ik naar hem. "Niet helemaal." Ik grinnik. Ik loop het bos in en ik verander terug. Ik trek mijn kleren aan en ik loop terug. Ik voel opeens een gat dat geslagen is in mijn hard. Ik val op mijn knieën. Ik voel ongelooflijk veel pijn en dan is alles weer weg. Ik sta op en Leah, Jasper en Edward kijken me vragend aan. Ik haal mijn schouders op. "Dus alles is voorbij?" vraag ik. "Alles is voorbij," zegt Jake. "Dus we zijn geen roedel meer? Alsjeblieft Jake. We willen niet weg," zegt Leah. "Ik wilde eerst ook weggaan maar nu Renesmee er is gaat dat lastig. Jullie mogen bij mij blijven," geeft hij uiteindelijk toe. Leah glimlacht oprecht vrolijk. "Maar we moeten wel terug naar mama," zegt Leah. "Hou ons op de hoogt over Bella. We zeggen tegen je vader dat je van hem houdt," zeg ik voordat Jake iets wil zeggen. We rennen weg. Onderweg transformeren we. Als we net voor het dorp zijn verander ik terug. Ik ren ons huisje binnen maar er is niemand. Ik ren dan naar huize Black. Ik val meteen met de deur in huis.

Mijn moeder staat op en begint me meteen te knuffelen. "ma-am," zeg ik. "Sorry, schat ik mis je gewoon zo," zegt ze. "Ik moet van Jake zeggen dat hij van je houdt," zeg ik tegen Billy. "Wat is er gebeurd?" vraagt Billy. "Wat is er gebeurd met het wezen?" "Het is een baby en Jake is ingeprent." "Ow." "En Bella transformeert. Met de toestemming van Jake." De Quileutes komen binnen. "Komen jullie terug?" vraagt Paul. We schudden onze hoofden. "We blijven bij Jake," zegt Leah. Ik zie Sam een gekwelde blik trekken. "Hij blijft hier en wij blijven bij hem," zeg ik. "Hoe is het met Maggie?" vraagt Jared. "Ze ging Carlisle en Esme helpen om door jullie linie's heen te breken," zeg ik. "Seth?" "Ja?" "dat was uren geleden," zegt Leah. Ik duw iedereen opzij en ik ren naar buiten. Ik ren zo hard ik kan het bos in. Ik transformeer en ik concentreer me op Maggie's geur. Ik vang het zwak op en ik ren weg. Ik zie sporen van een gevecht en ik ruik een vampiergeur in combinatie met Maggie's heerlijke geur. Ik volg de geuren maar opeens splitsen de geuren. Ik ruik veel bloed en ik zie contouren van bladeren van een menselijk lichaam. Ik ruik weer een vampiergeur. Maar deze is anders ik herken hem niet. "Iets gevonden, broertje?" vraagt Leah. Ik schud mijn kop. Ik volg de geur weer verder. Ik klim een bergpad op. Af en toe glijdt mijn poot weg waardoor ik uitglijd maar Leah duwt me weer omhoog met haar snuit. Ik ruik bloed en vampier maar ik heb echt geen idee wat er is gebeurd. Ik ren zo snel mogelijk omhoog en ik ben opeens de geur kwijt. Hij zit niet meer voor me maar wel achter me. Maar er is niet twee keer over dit bergpad gelopen. Ik kijk om me heen en er valt een waterval naast me. Ik kan door de waterval heen kijken. Er zit een grot achter. Ik spring door de waterval heen. Heel mijn vacht is nat. Ik kijk om me heen het is donker maar er is één ligt gevend ding. Eerst doet het zeer aan mijn ogen maar daarna zijn mijn ogen eraan gewend. Ik loop erheen en ik kijk wat ligt geeft. Ik herken het. Of eerder gezegd haar.

Ik verander in een mens en ik trek mijn broek weer aan. "Maggie?" Ik schud haar zachtjes door elkaar. Ze zit onder het bloed. Haar witte jurk die ze aan had is nu bloedrood. Haar hart klopt zachtjes en haar ademhaling is ook heel zacht. Ik heb geen idee wat ik moet doen. Leah komt naast me zitten. Ze ziet mijn wanhopige gezicht. "Seth, ze moet hier weg. Carlisle kan haar helpen." Ik knik en ik til haar op. Ik ren weg. Terug het bos in. Ik heb eigenlijk geen idee waar ik heen moet. Carlisle moet haar helpen maar Jasper kan niet zo goed tegen mensenbloed. Leah ziet dat ik twijfel en ze rent weg. Heel snel. Ik ben niet zo snel als zij. Niemand is dat. Ze komt opeens terug. Als mens dit keer. "Ze hebben overlegt. Carlisle mag weer naar La Push komen," zegt ze. Ik knik en ik ren verder. Zo snel als ik kan. Ik ren Sam's huis in en ik leg haar op het bed dat midden in de kamer al klaarstaat. Ik leg haar neer op het bed. "Maggie, wat is er gebeurd?" vraag ik. Haar ogen gaan open. "J... Juli... Julian," brengt ze uit.

Ik wil dit hoofdstuk opdragen aan iemand die een hele trouwe en lieve lezer is. anoniem_readster