Faith (Twilight Fanfic)

14. I miss you

Maggie's POV.

Na een lange tijd te woelen in mijn bed val ik uiteindelijk inslaap. Maar natuurlijk niet zonder hulp van Jasper. Ik zie Seth voor me. Hij staat daar maar. Ik ren naar hem toe. I ben blij om naar hem toe te kunnen. Maar iedere stap die ik zet raak ik steeds verder weg van hem. Het is vreselijk. Opeens valt hij stikkend neer. Ik schreeuw het uit. Ik wil naar hem toe. Hij mag niet dood! Dat mag niet! Ik schiet schreeuwend overeind. Jasper zit geschrokken naast me. Ugh! Ik haat nachtmerries. "Gaat het?" Ik knik en ik laat me in mijn kussen vallen. "Denk je dat je nog kan slapen?" Ik schud mijn hoofd. "Probeer het maar even. Ik ben hier de hele tijd om je te helpen." "Dankje." Ik ga nog even liggen maar het lukt me niet. Ik ben echt een wrak. Ik lig met mijn ogen dicht maar ik val niet inslaap. "Hoe laat is het?" vraag ik na een tijdje. "Zeven uur." "Ik ga douche." Ik sta op en ik pak mijn spullen. Dan loop ik de douch in.

Als ik klaar ben kleed ik me om en loop ik naar beneden. Ik ga weer op de bank zitten en ik probeer niet eens meer te eten. Er komt meer uit dan dat er ingaat. Drinken gaat wel een beetje maar kleine slokjes per keer. Met Bella gaat het ook wel. Haar buik blijft maar groeien en groeien. "Mag ik buiten gaan wandelen?" vraag ik. Iedereen kijkt me aan of ik gek ben. "Ik kom niet te dichtbij de grens. Ik ga niet buiten gehoorsafstand en ik wil alleen maar eventjes mijn hoofd leeg maken." Carlisle en Esme kijken elkaar betwijfelend aan. "Goed maar blijf in de buurt," zegt Esme streng. "Wij gaan zo even jagen. Blijf echt in de buurt," zegt Esme. Ik knik braaf en ik loop naar buiten. Ik sta na een tijdje gewoon even stil. Ik voel de wind door mijn haar gaan. De geur van het water, het bos, de bloemen. Ik voel opeens iets heel hard tegen me aanbotsen. Ik val op de grond en ik voel iets groots boven me. Ik doe mijn ogen open en er staat een enorme roestbruine wolf. "Jake, ik weet dat je me niet mag maar dat betekent niet dat je zomaar mijn ribben moet breken." Hij grinnikt. "Ik mag jou wel. Alleen de Cullens niet." "Ik ben één van de Cullens." "En ook één van ons. Seth mist je echt enorm en jij ziet er echt vreselijk uit." "Dankje Jake. Ik mis hem ook heel erg." Hij gaat op de grond zitten en ik ga tegenover hem zitten. "Waarom doe je dit dan. Jullie vinden dit allebei vreselijk." "Omdat mijn familie mijn hulp nodig heeft." "Seth heeft jouw ook nodig en zo te zien jij hem ook. Je bent echt een wrak." "Alweer bedankt." "Heb jij iets gegeten de afgelopen tijd? Of geslapen?" Ik schud mijn hoofd. "Ging nogal lastig. Ik moest meer overgeven dan dat ik in mijn mond stopte. En dat slapen werd hem ook niet. Vannacht heb ik wel eindelijk geslapen maar ik had een nachtmerrie en ik schreeuwde mezelf wakker dus dat werkte niet." Hij grinnikt. "En ik dacht dat Seth erg was. Ga naar hem toe." "Zeur niet zo. Jij bent hier toch voor Bella. Ga naar binnen zou ik zeggen." "Hoe kan het eigenlijk dat ze jou nog niet heeft vermoord?" "Omdat ze geen vampier is." 

Ik loop terug naar het huis en Jake loopt me achterna maar nu als mens. "Wat bedoel je?" "Zoals ik het zeg." Ik loop naar binnen en Jake rent naar boven. Ik loop de woonkamer in en ik ga op de bank zitten. Jake wil naar Bella toelopen maar Rose staat grommend voor Jake. "Ik ben blij dat je ben gekomen," zegt Bella. "Dichtbij genoeg," zegt Rose. "Wat is jou probleem," zegt Jake. "Rose het is goed," zegt Bella. Rose stapt opzij en ik zie Jake schrikken van Bella. Hij gaat op het tafeltje voor de bank zitten. "Je ziet er vreselijk uit," zegt Jake. "Fijn om jou ook weer te zien," zegt Bella. "Ga je me nog vertellen wat er aan de hand is?" vraagt Jake. "Rose wil je me overeind helpen?" vraagt Bella. Ze haalt de deken van haar af en Rose helpt met opstaan. Jake schrikt en doet een paar stappen achteruit. Dan heeft hij eindelijk door wat er aan de hand is en loopt boos naar Edward. "jij heb dit gedaan," zegt hij boos. Emmett houdt hem tegen. "We wisten niet eens dat het mogelijk was," zegt Carlisle. Jake slaat de arm van Emmett weg. "Wat is het?" vraagt Jake. "Dat weten we niet zeker. Naalden en een echo komen er niet doorheen. Er zit een soort van vampierhuid omheen," zegt Carlisle. "Ik kan het ook niet zien. En ik kan Bella's toekomst niet meer zien," zegt Alice. "We hebben wat onderzoek gedaan maar er is hier weinig over bekent," zegt Carlisle. "Maar we weten dat het sterk is en snel groeit." "Waarom heb je niks gedaan. Haal het uit haar," zegt Jake boos. "Dit zijn niet jouw zaken, hond," sist Rose boos. "Rose!" zegt Esme boos. "Dat ruzieën is niet goed voor Bella." "De foetus is niet goed voor Bella," zegt Alice. "Zeg het woord Alice. Baby! Het is gewoon een kleine baby!" zegt Rose. "Waarschijnlijk," zegt Jasper. "Carlisle je moet iets doen," smeekt Jake. "Nee! Dit is niet zijn beslissing of van één van jullie," zegt Bella. "Jacob kan ik met je praten?" vraagt Edward gekweld. Edward loopt weg en Jake loopt achter hem aan. Ik zie ze praten maar ik kan het niet horen. Na een tijdje komt Jake terug en hij loopt naar Bella toe. Hij wil met haar gaan praten. Waarschijnlijk heeft Edward dat gevraagd. Ik laat ze alleen en ik loop naar de rest toe. Iedereen zit maar stil voor zich uit te staren. Dus doe ik gezellig met ze mee.