Dabi x Reader (Bnha x Reader)

Arkadaşlar

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Ayaklarımı karşıdaki masaya uzatmış ve sabah haberlerini izliyordum.

"Evimi otel gibi kullanmayı düşünmüyorsundur umarım."

"Dün gece beni evine davet eden sendin. Lafını geri alamazsın koca adam."

"Beni pişman etme."

Sesi yaklaştığında başımı ona doğru çevirdim. Elinde bir tabak vardı, koltuğun yanına geldiğinde tabağı bana uzattı.

Tabağı elime aldığımda içinde,  nutella sürülmüş 2  tost ekmeği olduğunu gördüm.

Birini elime alıp koca bir ısırık aldığım sırada kendisi çoktan mutfağa geri dönmüştü.

"Teşekkürler."

Bir dakika sonra kendisi de elinde nutellalı ekmek ile geldi ve yanıma oturdu.

"Haberleri izlemeyi seviyorum."

Ekmeğinden bir ısırık alıp dolu ağzı ile konuştu, "Ben sevmiyorum."

"Neden? Bence eğlenceli oluyorlar."

"Herkes iyilik perisi."

Güldüm, "Sen nesin? Kötülük perisi mi?"

Gözleri bana kaydı, "Çok komik."

"Evet."

İlk ekmeği bitirip ikinci ekmeğe geçtiğimde kendisinin çoktan ikinci ekmeğin yarısında olduğunu gördüm.

"Oha! Ne ara yedin lan?"

"Yavaş yiyorsun."

"Sindirerek ye. Kabız olursun."

Ekmeğini ısırırken tekrar bana baktı. Bu bakışı "Ciddi misin?" der gibiydi.

Ekmeğimden bir ısırık daha aldım, "Ne var? Ciddiyim ben."

"Ünlü genç ressam Samuel Parker'ın sergisi 1 saat sonra açılacak. Hayranlar şimdiden kapının önünde beklemeye başladı."

Televizyondaki spikerin konuşması ile oturuşumu düzeltip televizyona döndüm.

"Tanıyor musun?"

Hâlâ televizyona bakarken mırıldandım, "Ne?"

"Samuel denen adamı. Televizyona çok dikkatli bakıyorsun."

Omuz silkerek az kalan ekmeğimin de hepsini ağzıma attım ve tabağı masaya bıraktım.

"Üniversitede arkadaştık. İsmini duyunca dikkatim televizyona kaydı."

"Üniversiteyi bitirdin mi?"

Başımı iki yana salladım.

"Neden?"

"Hayal ettiğim gibi değildi. Kendimi özgür hissetmiyordum. İstediğim şekilde çizemiyordum. Hocalar ne isterse öyle yapmak zorundaydım yoksa dersten kalırdım."

Ayaklarımı kendime çekip bağdaş kurdum. "Ben de okulu bıraktım."

"Rahat bir kafadasın."

"Yani... Oldum olası her zaman rahattım."

Derin bir nefes vererek ayağa kalktım. "Ben duşa giriyorum."

Telefonuyla uğraşırken başını aşağı yukarı salladı, "Dolabımdan giyecek bir şeyler alırsın."

Onu onaylayarak yukarı kata çıktım ve önce onun odasına giderek dolabını açtım.

Bir tişört, bir şort ve bir de boxer aldım. Yanımda kıyafet getirmemiştim, eve henüz gitmemiştim ve giyecek başka bir şeyim de yoktu.

Daha sonra banyoya girdim.

Banyosu bile çok lüks duruyordu. Bu adam harbiden zengindi.

15 dakikada duş alıp üstümü giyinmiştim. Saçlarımın nemini havlu ile alıp banyodan çıktım ve merdivenlerden inmeye başladım.

"Boxerını aldım haberin olsu-"

Salondaki koltuklarda oturan yabancı insanları gördüğümde cümlem de yarıda kesildi.

3 kişi vardı. Biri kız diğer ikisi erkekti.

Üçü de şaşkınlıkla bana bakıyordu. Özellikle sarı saçlı kız çok şaşkındı.

"Dabi-kun, sevgilin olduğunu bilmiyordum!"

Dabi sigara dumanını burnundan çıkarırken mırıldandı, "Sevgilim değil zaten."

Son kalan birkaç basamağı da inip onların yanına ilerledim ve Dabi'nin yanına oturdum.

"Merhaba."

Kollarında eller olan adam kısık gözlerle bana bakarken onun yanındaki yüzünde maske olan şapkalı adam daha samimi bakıyordu.

Bir dakika geçmeden ikisi de kalktı, "Gidelim biz."

Aniden salonun ortasında bir portal açıldığında gözlerimi portala çevirdim. Dabi'de sokaktayken bu şekilde gelip gidiyor olmalıydı.

Üçü de birlikte portaldan geçtiğinde portal kapandı ve sessizlik oldu.

"Diğer kötü arkadaşların mı?"

"Arkadaş denmez."

"Ha, yani arkadaşların?"

İç çekerek sigarasını küllüğe bastırıp söndürdü ve ayağa kalktı. "İnatçının tekisin."

Mutfağa ilerlerken gülerek peşinden gittim. "Şortun çok rahatmış! Beğendim!"

"Boxerı da beğendin mi bari?"

Dalga geçerek sormuştu ama ben gayet ciddi cevap verdim. "Evet, çok iyi."

Dolaptan bir kahve bardağı çıkarırken başını bana çevirdi. Bir şey diyecek gibi oldu ama sonra uğraşmak istemiyormuş gibi iç çekti ve geri önüne döndü.