Dabi x Reader (Bnha x Reader)

Yeni saç

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

"Şimdi..." elleriyle uzayan kahküllerimin alnıma gelen hizasını işaret etti. "Buradan keseyim yani. Öyle mi?"

"Evet. Hadi."

"Peki..." makasla 2 saniye içinde kahküllerimi tam kaşlarımın hizasında kesti ve sanki korkmuş gibi bir adım geri gitti.

"Oldu mu? Olmadı kesin."

O konuşmaya devam ederken ben, karşımdaki minik kare aynadan kendime bakıyordum.

"Kızım ben dedim ben kesmeyeyim diye ya. Beğenmedin değil mi?"

Ellerimle kahküllerimi tarayıp düzelttim, "Beğendim." gözlerimi ona çevirdim, şaşkın şaşkın bana bakıyordu.

"Harbi mi?"

Gülümsedim, "Beğendim tabii ki!" tekrardan sırtımı sandalyeye yasladım. "Hadi, gerisini de kes. Omuz hizamda olsun."

Başını sallayıp tekrar bana yaklaştığında makası saçıma yaklaştırdı ama bir türlü kesmeye başlamadı.

"Kessene hadi."

Gözlerini tedirgin bir ifadeyle bana çevirdi, "Ama şimdi burası kahkül gibi minik bir alan değil ki. Burayı yamuk keserim ben."

Başımı sağa eğdim ve masum suratına baktım. Kötü bir şey yapmaktan çekiniyordu.

"Senin kesmeni ben istedim. Kötü kessen bile sana kızmayacağım. Kes hadi. Yamuk olsa bile sorun değil."

Derin bir nefes alıp tekrar başını saçlarıma çevirdi. Neredeyse 1 dakika sonra ise makası bırakıp aynadan gözlerime baktı.

"Kestim."

Ayağa kalkıp dolabın önündeki boy aynasının karşısına geçtim. Dabi'de elindeki minik aynayı arkadan bana tuttu ve saçlarımı görmemi sağladı.

"Olmuş mu?"

"Olmuş."

Yüzünde minik bir tebessüm belirdi, "Gerçekten mi?"

Kaşlarımı çattım, "Neden? Sen beğenmedin mi yoksa?"

"Yok lan! Beğendim."

Arkasını dönüp yatağa ilerledi ve elindeki aynayı yatağın üstüne bıraktı.

O sırada ben de peşinden gittim. Tam önüne döndüğü an kollarımı beline dolayıp başımı da göğsüne yasladım.

Yine donakalmıştı.

Neredeyse 3 saniye sonra o da kollarını boynuma doladı. Ben ondan kısa olduğum için, yani neredeyse göğsüne geldiğim için kollarını boynuma kolay bir şekilde dolayabiliyordu.

"Bir sorun mu var?"

"Sana sarılmak istedim sadece, katil."

"Bana katil demeye iyi alıştın, deli."

"Sen de bana deli demeye iyi alıştın."

Göğsünün titremesiyle güldüğünü anladım. "En azından ikimiz de doğruları söylüyoruz."

"Katil olduğunu kabul etmen ne güzel."

"Deli olduğunu kabul ediyor musun?"

"Buna cevap veremem."

Kollarını boynumdan çekti ve iki elini yanaklarıma koyarak hafifçe bastırdı.

Kaşlarımı çattım ve yanaklarıma baskı yaptığı için büzülen dudağımla konuştum, "Ne yapıyorsun?"

Resmen benimle bebekmişim gibi oynuyordu. Bu herif bazenleri çok garip oluyordu.

Hafif bir gülümsemeyle yüzümü incelerken karnımın guruldamasıyla ikimizin de gözü karnıma kaydı.

Ellerini yüzümden çekip kapıya yöneldi, "Yemek yiyelim."

Odadan çıktığında bir süre arkasından baktım. Daha sonra omuz silkip ben de peşinden koşarak odadan çıktım.