Beğenin lütfen 🔪
Yorum da atın
24 saat açık fast food restorantından bir hamburger almıştım.
Otomatik kapıdan dışarı çıkıp caddede yürümeye başladım.
Saat gece 12 olmalıydı.
Caddeden sağa dönerek diğer caddeye girdim. Barların olduğu ve sabahları, akşamları hatta geceleri bile resim yaptığım caddeye.
Sadece birkaç barı geçmiştim ki tam en sevmediğim barın önünden geçerken bir adam da bardan çıktı ve benimle birlikte yürümeye başladı.
25-30 yaşlarında gözüküyordu.
"Selam güzel bayan."
"Hanımefendi denmesini tercih ederim."
Hamburgerimden koca bir ısırık aldım.
"O zaman... Selam güzel hanımefendi."
"Güzel yerine seksi denmesini tercih ederim."
"O zaman..." ayakları yerde sürte sürte peşimden gelirken çoktan hamburgerimi bitirmiştim. "Selam seksi hanımefendi."
"Selam yerine merhabayı tercih ederim."
"Ee! Sen de hiçbir şey beğenmiyorsun be!" bir kolumu tutup beni kendisine çekti.
Durup ona baktım. Aslında gerçekten yakışıklıydı. Çekici bir görünüşü vardı.
Diğer eli kalçama değdiğinde, hatta okşamaya başladığında iç çekerek birkaç adım geriye gittim.
Cebimden kalemimi ve defterimi çıkarıp bir şey çizmeye başladım.
"Ne o? Resim mi çiziyorsun?"
Sesiyle kağıdın üstünde hareket eden kalemim durdu. Birkaç saniye resme baktım ve mırıldandım.
"Şanslı gününde say kendini. En azından ölmeyeceksin."
Başka bir sayfaya geçtim ve yeniden bir şey çizmeye başladım.
Daha sonra defteri kapadım ve tekrar yürümeye başladım. O da peşimden gelmeye devam ediyordu.
"Ne çizdin öyle bir dakikada?"
Caddeye bağlı bir sokaktan karşı karşıya geçerken birkaç adımımı hızlı attım ve ondan önce karşıya geçtim.
Ayağım karşı kaldırıma değdiği an arkamdan önce bir ışık, bir saniye sonra ise bir ses duyuldu.
Omuz üstünden araba çarpan adama baktım.
"En azından sadece birkaç bölgeni kırdım."
Önüme dönüp resim malzemelerimin olduğu sokağa ilerledim.
Sokağa girdiğimde boş tuvale bir bakış attım ve çantamdan sigaram ile çakmağımı çıkarıp sırtımı binanın duvarına yaslayarak yere oturdum.
Birkaç dakika sonra yanımda biri belirdi. O gelmişti, yine.
Birkaç adım öne giderek boş tuvale baktı, "Bu sefer çizmemişsin. Şaşırtıcı."
Karşı duvara giderek o da yere oturdu.
İlk kez ona bu kadar dikkatli bakma şansım varmış gibi hissediyordum.
Sigaramdan son bir nefes çekerek yere bastırıp söndürdüm ve ona döndüm.
"En son geçen hafta geldin. Seni en azından 2 günde bir görmem gerek ki ilhamım ve isteğim kaybolmasın."
Başını duvara yasladı ve bir dizini kendisine çekti. "Emredersin hanımefendi, başka bir arzun?"
"Şu anlık yok, sağ ol."
Neredeyse 3 dakika boyunca sessizce durduk.
Ben ona bakıyordum, o ise ben hariç her yere.
Gözlerini gökyüzünden çekip bana çevirdi. "Adamı öldürdün."
"Beni mi izliyordun? Gururum okşandı ama beni gizlice izlemek yerine karşıma geçseydin daha çok sevinirdim."
Önüme düşen saçlarımı geriye attım, "Ayrıca adamı öldürmedim. Sadece birkaç yeri kırıldı o kadar."
"İlk başta öldürmek istemedin mi?"
"İstedim."
"Seni vazgeçiren neydi?"
Omuz silktim, "Bilmem, belki yakışıklı olması. Ya da sarhoşluğuna karşılık ona verdiğim tavizdi. Ya da sadece öldürme isteğim yok oldu."
"Geçen hafta beni katil olmakla suçladın."
Başımı iki yana salladım, "Seni suçlamadım. Sadece katil olduğunu söyledim."
"Ben de sana deli olduğunu söyledim."
"Hâlâ böyle mi düşünüyorsun?"
Birkaç saniye öylece bana baktı ve dudaklarını aralayıp mırıldandı. "Kesinlikle delisin."
"O zaman sen de deliyle konuşan başka bir delisin."
Güler gibi oldu. Eminim, bir saniyeliğine dudağı yukarı kıvrıldı.
"Doğruyu söyle, ilgini çektim."
"Bir delinin delirmişçesine beni çizmesi ilgimi çekti."
"Zaten bundan bahsediyordum. Romantik bir anlamdan bahsetmemiştim."
Yerden destek alarak ayağa kalktı ve ellerindeki tozun gitmesi için ellerini birbirine çarptı.
Arkasını dönüp sokağın karanlık tarafına yürümeye başladı. "Ben gidiyorum, hoşçakal, deli."
Arkasından baktım, "Hoşçakal demeyelim de, görüşürüz diyelim, katil."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dabi x Reader (Bnha x Reader)
FanficRosina Jeff, 22 yaşında ve sokakta resim çizen bir kızdır. Hayatını evinden çok sokakta geçiren Rosina, bir gece ara sokaklardan birinde, sadece birkaç saniyeliğine bir adamı görür. İlhamını kaybeden Rosina, o garip görünüşlü adamı gördüğü ilk saniy...