Chapter-16

65 8 0
                                    

Zawgyi

"သူရိန္၊ငါဒီမွာ"

မေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သူရိန္တစ္ေယာက္အေတာ္ေလးစိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။သူ႔ေဘးနားတြင္လိုက္လာသည့္ Elle ကလည္းအခုမွေရာက္ဖူးတာမို႔လို႔ ႐ႊင္ျမဴးလို႔ေနသည္။ရင္းႏွီးေနသည့္အသံကိုၾကားေတာ့မွ တစ္ဖက္သို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိုင္းေခတ္ကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္နားသို႔ေလွ်ာက္လာသည္။မေတြ႕ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ သူ႔ေလာက္နီးပါးအရပ္ရွည္လာတာကလြဲလို႔ ဘာမွသိပ္မေျပာင္းလဲသြားေပ။

သူရိန္လည္းသူ႔နားသို႔ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီးေနာက္ စိုင္းေခတ္ကိုပုခုံးမွဆြဲ၍ဖက္လိုက္သည္။မျပန္လာျဖစ္ဘူးဆိုေပမယ့္လို႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေတြ႕ခ်င္ေနလဲဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္ပဲသိသည္ေလ။စိုင္းေခတ္ကလည္း ရယ္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူ႔ကိုျပန္၍ဖက္တြယ္လာသည္။

"ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ တကယ္ျပန္လာသားပဲ။ငါကမင္းစေနတယ္လို႔ထင္ေနတာ"

"ဟက္၊ထင္ရင္လည္းထင္ခ်င္စရာပဲေလ"

"အမ္၊ဒါနဲ႔သူကဘယ္သူလဲ"

Elle ကိုအခုမွေတြ႕ပုံရသည့္စိုင္းေခတ္က ေမးဆတ္ျပရင္းေမးလာေတာ့ Elle ဘက္သို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ထိုေကာင္ေလးကေတာ့ သူတစ္ခါမွမျမင္ဖူးသည့္စိုင္းေခတ္ကိုေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးၾကည့္လို႔ေနသည္။သူရိန္လည္း Elle ၏လက္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီးေနာက္ သူ႔နားသို႔လာခိုင္းေစလိုက္သည္။

"ဟုတ္သားပဲ။စိုင္းေခတ္၊သူကငါေျပာေနက် Elliot ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ေလ"

"ဪ၊မင္းကိုအၿမဲတမ္းလိုက္အေႏွာင့္အယွက္ေပးတယ္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးေပါ့"

"အင္း၊ဟုတ္တယ္။Elle၊ဒါကငါ့သူငယ္ခ်င္းေလ။စိုင္းေခတ္လို႔ေခၚတယ္"

"အာ၊ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္"

"အင္း၊ငါေရာပဲ"

Elle ကၿပဳံးရင္းစကားစလာေတာ့ စိုင္းေခတ္လည္းေဖာ္ေ႐ြစြာျဖင့္တုံ႔ျပန္လိုက္သည္။သူရိန္ႏွင့္ဖုန္းေျပာျဖစ္လွ်င္ တစ္ခါတေလသူ႔ကို Elle အေၾကာင္းေျပာျပတာမို႔လို႔ စိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းတဲ့ေကာင္ေလးလို႔သိထားေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အေတာ္ေလးသေဘာက်စရာေကာင္းေနသည္။

Head Over HeelsWhere stories live. Discover now