Melezler Okulu-3:Suon Laneti

☀️ Yeniden Birlikte 🌙

Selamlar! Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Ufak bir duyuru yapacağım sonra da bölümümüze geçeceğiz

Melezler Okulu-3:Suon Laneti 1.32K Okunmaya ulaşmış! Bunun için hepinize teker teker çok teşekkür ediyorum.Gerçekten hızlı bir biçimde Bu üçüncü kitap 1K okumaya ulaştı.Bu seriyi cidden seviyorsunuz anlaşılan

Hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim derim

Hepinize tekrar ve tekrar teşekkürlerimi sunuyorum

Yazarınız;
Dilara

Eclipse'in ağızından;

Evime gitmeyi ve televizyonumu açıp Ay Kilisesi ile buluşmayı o kadar kafama takmıştım ki Ne ara Müdür John'un odasından çıktım ne ara eve geldim onu bile hatırlamıyordum.Biraz daha kafam havalarda olsaydı,bana seslenen Troy'un sesini duymayacaktım

Troy,omuzumdan tutmuş ve beni düşüncelerimden hızlı bir şekilde kurtulmamı sağlamıştı.Ona doğru dönüp baktığımda ise garipser bir şekilde bana bakmış sonra ise başıyla evimi işaret etmişti

Evimden neredeyse 10 adım uzaktaydım ve biraz daha devam etseydim büyük olasılık aklım beş karış halde Koruma Kalkanından çıkar ve tam tamına kurak toprakların tam ortasında bulurdum kendimi

Şaşkınlığım karşısında tam alnıma biraz sert bir tokat atmıştım

"Salaklığım...Bana haber verdiğin için kesinlikle teşekkür ederim Troy,Sen olmasaydın Koruma Kalkanını aşmış gidiyordum"dedim mahçup bir ifadeyle

Troy kısa bir kahkaha attı ve gülümsedi.Evime doğru döndüğümde,Arkadaşlarımın bir grup hâlinde evimin önünde beklediğini gördüm

Tralia ellerini sürttü,sonra ile ellerini beline koydu

"Bu demek oluyor ki Yarın görüşürüz ha?"dedi Tralia sakin bir sesle

Ona doğru hafiften sırıttım ve başımı olumlu anlamda salladım.Tralia,Troy'un yanına gitti

"Tamam o zaman yarın görüşürüz,Eğer ihtiyacın olursa bizi çağırmayı unutma"dedi Tralia

Başımı olumlu anlamda salladım.Troy ve Tralia arkalarını dönmüş evlerine giderken sessizce 'Unutmam' demiştim

Coral tam sağımdan geçerek bana el salladı.Yüzünde her zaman ki utangaç gülümsemesi vardı

"Görüşürüz Eclipse"dedi Coral sessizce

"Görüşürüz"dedim ve tam evimin kapısını açıyordum ki Datrone'un tıpkı Coral gibi sessiz sesi ile adımı çağırmasını duydum.Ona doğru döndüğümde ise elleri ile oynamaya başladı

4 adım ilerledim ve yanına yaklaştım

"Eğer müsaitsen sana bir şey söyleyebilir miyim?"dedi o sevdiğim,sakin,sessiz,sıcak ve nazik sesi ile.İçtenlikle ona doğru gülümsedim

"Evet,elbette"

O soluk Beyaz tenin,benim yanıtım ile renk almış gibiydi.Nazik bir şekilde gülümsedi ve yumuşak tüyleri olan siyah kanadını benim sırtımın üzerine koydu

"Lütfen kendini çok fazla yorma,Okulumuz buna elbette ki bir çare bulacaktır ve tıpkı Tralia'nında dediği gibi Eğer yardıma ihtiyacın olduğunu düşünürsen lütfen çekinme"dedi şefkatli bir şekilde

İçimdeki kelebekler artık neredeyse ağızımdan fırlayacaktı.Ellerini tuttum,elleri tüm bedeninin aksine ılıktı.Gözlerine,gözlerimi dikmiştim