Melezler Okulu-3:Suon Laneti

☀️ Haber🌙

Selamlar herkese! Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Geçen Hafta bölüm atmadım,Sebebi ise Ramazan Bayramı olduğu için.Akrabağ Ziyareti olduğu için bölüm yazmamamaya karar verdim.Hem uzun zamandır görmediğim Akrabalarımı gördüm hemde kendime ufak bir tatil verdim.Şimdi ise bir sorun olmadığı sürece tüm hızımla devam edeceğim

Hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim derim

Hepinizin Geçmiş Ramazan Bayramını Kutluyorum,Umarım şeker gibi bir Bayram geçirmişsinuzdir

Yazarınız;
-Dilara

Eclipse'in ağızından;

Olayım bittikten sonra her zaman ki gibi yeniden uyanmıştım.Artık bu durumdan eskisi kadar korkmadığımdan dolayı sanki sabah kendi kendime uyanmışım gibi sakin bir şekilde olduğum yerden doğrulmuştum.Bay Peter baş ucumda beklerken,ona ne gördüğümü söylememi bekliyordu

"Evet,Bayan Nightinggale? Orada nereye gittiniz? Gittiğiniz yer...hislerime göre pekte tekin bir yere benzemiyordu"dedi Bay Peter birazcık endişeli bir sesle

O anda kalbimin hızlıca çarptığını hissettim.Bu konudaki yalanım ortaya çıkacaktı.Nereye gittiğim ile ilgili bilmiyormuş taklidi yapmak şu an için beni kurtaracak tek seçenekti

"Şey...Ben...Eee...Neresi olduğunu tam bilmiyorum hiç tanıdık bir yer değildi"dedim

"Nasıl yani?"

İşte şimdi hapı yutmuştum ama hemen kendimi toparlayıp,Ilkay'dan bahsetmeden,Ay Mührünün görünüşünü,Bay Peter'a açıkladım

"Çevrem yumurta şeklindeydi ve gri-mavi karışımı renginde olan taşlarla kaplanmıştı.Taşlar üst üste bir örüntü halindeydi.İçeride hiçbir şey yoktu.Ne bir kapı ne de bir eşya hiçbir şey,sadece ben ve o yumurta şeklindeki saçma sapan yer"dedim ve en azından Bay Peter'ın bu yalanıma inanması için tedirgin bir biçimde gülümsedim

Bay Peter pek ikna olmuşa benzemiyordu.Sağa doğru göz ucuyla bakmaya başladı ve başını olumlu anlamda salladı sonra bakışlarını direkmen bana doğru çevirdi

"Pekala,Bayan Nightinggale,Sıradaki kişi gelsin!"dedi Bay Peter,ikinci cümlesinde benden gözlerini kaçırmış ve sınıfa doğru bakmaya başlamıştı

Yerime doğru hızlıca emekledim.Pek etkili olmasa da Bay Peter'ı belki de etkilemiştim ancak bir şeylerden şüphelendiği de açık ara belliydi

Yerimde bağdaş bir biçimde oturdum ve dersi dinlemeye devam ettim.Ders bitene kadar da bu durumu düşünmemeye çalıştım

☀️🌙

Sonunda ders bittiğinde ise hızlıca kalkmış ve Müdür John'un odasına doğru yol almaya hazırlanıyordum ki Bay Peter'ın sesini duydum

"Bayan Nightinggale? Sizinle bir süreliğine konuşabilir miyiz?"dedi Bay Peter sakin ama endişeli olduğunu hafiften belli eden bir sesle

Çaresiz bir biçimde onayladım.Sonuçta o benim öğretmenimdi ve ondan kaçmak pek mantıklı bir seçenek değildi.Herkesin çıkmasını bekledik.Herkes çıktıktan sonra ise odada Ben,Bay Peter ve yerde duran minderler vardı

Bir ümit belki benim ne kadar iyi bir öğrenci olduğumu,derslerde bayağı yardımcı olduğumu ve böyle devam etmemi söyleyecekti ancak kollarının göğüsünde birleşmiş olması ve bana attığı hafiften sıkkın ve sinirli bakışlar bunun tam tersini söylüyordu.Kedi yavrusu gibi olduğum yerde büzüştüm.Uzaktan,Annesi tarafından azarlanan küçük bir çocuk gibi duruyordum