Melezler Okulu-3:Suon Laneti

☀️ Suon Laneti Part-1🌙

Selamlar! Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Bugün söyleyeceğim bir duyuru yok.

Hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim derim

Yazarınız;
Dilara

Onu gördükten sonra gözlerimi açtım ve gerçekten sakin görünmeye çalıştım. Bay Peter tam yanımdaydı, hala çömeliyordu.

"Ee, Bayan Nightinggale? Orada neyi veya kimi gördünüz?" Diye merakla sordu

Doğruldum ve yere oturur bir pozisyonda dururken bağdaş bir biçimde oturdum

"Amaris'i gördüm!" Dedim yalan söyleyerek ve yalanım inandırıcı olsun diye mutlu bir sesle söylemiştim.Onu endişelendirmek istemiyordum bütün bu dediklerime rağmen kafası karışmış görünüyordu, sanırım yalanım işe yaramamıştı ama yine de yalana devam etmeye çalışıyordum.

"Ah... Amaris kim?"

Yalanımı anlamadığımı fark ettiğimde rahatlamış bir şekilde nefes verdim ve yeniden yalanıma devam ettim

"O benim ablam! Bir Suon tıpkı benim gibi!"

Bay Peter bu konuyla ilgili oldukça ilgili görünüyordu. Muhtemelen diğer Ölü Suon Çocuklarıyla konuşabildiğimi veya iletişim kurabildiğimi bilmiyordu

Gözlerini birkaç kez kırptı ve sonra omuz silkti

"Sanırım bugün herkes ölü kardeşlerini görecek... Neyse! Teşekkürler Bayan Nightinggale, şimdi yerinize gidebilirsiniz"

Başımla onayladım ve ders başlamadan önce oturduğum yere doğru süründüm. Emeklerken Bay Peter'ın sesini duydum

"Pekala, kim ikinci olmak ister?"

"Ah ben! Ben! Lütfen efendim! İkinci olmak istiyorum!" Madeline'in elini kaldırıp Bay Peter'ın onu fark etmesi için salladığını gördüm

"Tamam Bayan Ramirez. Çembere gelin lütfen"

Bundan sonrası ise tamamiyle yok,çünkü kendimi düşüncelerime hapsetmiştim.Ilkay 3 Ay demişti.Aklı olan herkes Ilkay'ın 3 Ay sonra geleceğini anlar.Yani 3 aylık bir süreç tamamiyle bizi bekliyordu.Tıpkı Geçen sene gibi.Calmica Spectra bu kadar kısa sürmemişti ama aynı korku hissini verdiğini hatırlıyordum,unutmamak elde değildi

Bu esnada bende nasıl geleceği ile ilgili senaryolar kuruyordum?
Zihin Kontrolü ile gelecekti? Cinayetle mi gelecekti? Yoksa kaybolan bir sürü insandan sonra mı gelecekti?

İlerledikçe sorularım daha da kötüleşti, Hissettiğim stres ve kaygı tabii ki, Zirveye çıktı

Kollarımı çaprazlamaya,kollarımı okşamaya ve yavaşça sallanmaya başladım

Biri omzuma dokunduğunda düşüncelerim bıçak gibi kesildi. Omzuma dokunan kişiye baktım ve kabul etmeliyim ki omzumun ani dokunulması sebebiyle biraz ürkek görünüyordum

Madeline'di.Tam yanımda oturuyordu ve tepkimden dolayı omzuma dokunduğu için üzülmüş gibi görünüyordu

Parmaklarıyla oynamaya başladı ve neredeyse fısıltı gibi çıkan bir sesle konuştu
"Ö-özür dilerim, seni korkutmak istemedim"

Ona gülümsedim ve yumuşak leylak-beyaz karışımı saçlarını okşadım.

"Sorun değil, düşüncelerim arasında kayboldum ve geldiğini görmedim Peki Bana ne söyleyecektin?"

Madeline yine çocuksu gülümsemesiyle bana baktı ve sessizce ellerini çırptı

"Pekala, ölü kardeşini de gördüğünü söyledin Ve Bay Peter'a onun ablan olduğunu söyledin...Ben de onun neye benzediğini merak ettim ve sana sormak istedim"

Dürüst olmak gerekirse biraz korkmuştum. 8 yaşındaki bir kızın sana ölen kardeşini veya nasıl göründüğünü sorması garipti ama yine de ona söyledim çünkü bana Amaris'i anlatmam için resmen yalvaran gözlerle bakıyordu

Ben de Amaris'i anlatmaya başladım. Hem Turuncu hem de Mavi görünümlü vücudundan kibar ve nazik kişiliğine kadar her şeyi anlattım,Açıklamam 10 dakikamı alsa da Madeline ilgilenmiş gibiydi.Ona bir efsane anlatıyormuşum gibi geliyordu muhtemelen

"Vay! Ne güzel bir abla! Bahse girerim gerçekten hoştur! Madem ablanı açıkladın, benim de sevgili abim Victor'u açıklamamın zamanı geldi."

Elini tişörtünün altına soktu ve bir kolye çıkardı, Kolye oval ve altın rengiydi ve açılabilen kolyelerden biriydi.Madeline Kolyeyi açtı ve bana sağ tarafta bulunan kapaktan bir resim gösterdi

10 yaşında gibi görünen bir çocuk vardı.Üzerinde takım elbise vardı.Gerçekten solgun görünen kısa beyaz saçları ve kan gibi kırmızı gözleri vardı.Yüzü birini dövmeye hazır gibiydi.Gerçekten sıska duruyordu

Çocuğun Solunda ise 5-6 yaşlarında küçük bir kız çocuğu vardı ve resimdeki küçük kızın saçları aynı Madeline'in saçları gibi leylak rengine sahip olduğu için Madeline olduğunu tahmin ediyorum. Küçük Madeline gerçekten tombuldu ve açık saçları biraz kabarıktı. Yüzünde çok tatlı bir gülümseme vardı.Üzerinde de siyah bir elbise vardı.İkisi de ayakta duruyorlardı

Kardeşlerin içinde bulunduğu arka plan tamamen koyu gri renkli duvarlarla kaplıydı. Kardeşler cenazeye gidiyor gibiydiler

Madeline çocuğu işaret etti
"O benim kardeşimdi, birini dövmeye hazır gibi görünüyordu ama gelmiş geçmiş en harika insandı! Sadece onun fotoğrafının çekilmesinden nefret ediyordu. Bu yüzden bu fotoğrafta çok huysuz görünüyordu"

Sadece kıkırdadım
"Bu çok hoş Madeline...Bahse girerim o da iyi bir kardeştir"

Madeline bana baktı ve gülümsedi

☀️🌙

"Sonra bana sadece 3 ayın kaldığını söyledi"

Ruh Dersini aldıktan sonra, kelimenin tam anlamıyla Müdür John'un Ofisine ışınlandım.Müdür John Masasında oturuyordu,düşünüyordu ve ben de ellerimi arkama koyup birleştirmiş, ve tıpkı süt dökmüş kedi gibi ona bakıyordum,masasının tam önünde duruyordum

"Üç Ay...Yani Lanetli Ay Kralı veya Prens İlkay Kasım veya Aralık'ta geri dönecek"

Başımı onu onaylarcasına salladım

"Tamam,çok kısa bir zamanımız olduğu için,artık yavaş yavaş olayların patlak vereceği anlamına geliyor.Kara Büyü'ye sahip olduğunu söylediğini hatırlıyorum,yanılıyor muyum?"

"Hayır, doğru hatırlıyorsunuz efendim"

"Bu güzel,Hmm,Kara Büyü,Karanlık Ay'ın kendisinden gelir ve Karanlık Ay zihinleri kontrol edebilir, böylece Karanlık Ay'ın yardımıyla zihinleri kontrol etmeye çalışabilir.Diğer Suon'lara saldırmayacağını söyledin.Yani bu Suon'ların tamamen güvenli olduğu anlamına gelir. "

"Yalnızca İyileşmiş Suon'lar güvende ama Kontrolden çıkmış olan Suon'ların başı dertte. Onları kontrol edebilir sonuçta onlar hâlâ Karanlık Ay'ın etkisi altındalar"

"Onların bize saldırmasını sağlayabilir... Bu, Suon Laneti'ne neden olur"

Bunu söyledikten sonra gözlerimi kırpıştırdım...Suon Laneti'de neydi böyle? Hayatımda ilk defa duyduğum bir şeydi bu

"Efendim? Bahsettiğiniz Suon Laneti nedir?"

Müdür John bana neredeyse bunu söylediğine pişman olmuş gibi baktı ama o bakıştan çabucak kurtuldu ve bana ciddi bir yüzle baktı.Yerinden kalktı ve yanıma geldi.Sol elini sağ omuzumun üzerine koydu

"Eclipse Nightinggale, asla bilmemen gereken bir şeyi öğrenmenin zamanı geldi"

...