Melezler Okulu-3:Suon Laneti

☀️ Arama 🌙

Selamlar! Nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Geçen Hafta bölümün gelmemesinin sebebi Vize haftam olmasıydı.Bunun için kusuruma bakmayın

Hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim derim

Yazarınız;
Dilara

Olduğum yerde uzanıyordum,Ellerim karnımdaydı ve karnımın yukarıya ve aşağıya gitmesini hissediyorlardı.İlacın etkisinin yavaş yavaş üzerimden gittiğini hissediyordum,ayaklarım artık eskisi gibi acımıyordu,Ufak tefek hareketler yapabiliyordum ayrıca birbirine girmiş olan zihnim yavaş yavaş kendine geliyordu

"Eclipse,yemeğini yiyebilecek misin?"diye Goldie'nin seslendiğini duydum

Ellerimin yardımı ile kendimi koltuğun üzerinde doğrulttum,her ne kadar biraz zorlansam da sonunda yapmıştım

"Goldie durumum o kadar da kötü değil,kendim yiyebilirim"dedim hafiften sıkkın bir sesle ve ellerimin koltuğun üzerinden,Goldie'ye doğru uzattım

Goldie,endişeli bir şekilde gülümsemişti.Bu durumdan pek hoşnut olmadığı ve benim için derinden endişelendiği besbelliydi

"Nasıl istersen"demişti tedirgin bir sesle ama içinden 'keşke ben yedirseydim' dediğine adım gibi emindim

Yanıma yaklaştı ve elime tabağı verdi.Buraya ilk geldiğimizde Goldie'nin 'en sevdiğini yaptım' demesinden bunun Patates Püresi olduğunu çoktan anlamıştım

Çatal ile Patates Püresi önce didikliyor sonrasında ise ağızıma atıyordum.Goldie,koltuğa yaslanmış bir şekilde duruyor ve her hareketimi izliyordu.Her an bir şey olabilir diye tetikte bekliyordu çok belliydi

"Goldie,merak etme,kendimi daha iyi hissediyorum"dedim ve en azından onu birazcık sakinleştirmek için gülümsemiştim.Bana doğru hüzünlü ama bir o kadar da güven verici bir şekilde gülümsedi ve sol eliyle saçlarımı okşadı

"Biliyorum,yavrum...Biliyorum ama emin olmak istiyorum"

Goldie'nin aniden hafiften çıkan kalın sesiyle bir anlığına şaşıp kalmıştım.Ses yine kız sesiydi ama sanki 14 yaşındaki bir kızın sesi değil de 25 yaşındaki bir kızın sesi gibi çıkmıştı.Kendimi ve Goldie'yi bildim bileli asla sesini değiştirmemişti,sesi her zaman neşeli ve enerjik 14 yaşındaki bir kız gibiydi

Goldie'nin şefkatli gülümsemesi aniden şaşkınlığa dönüştü ve yavaşça ellerini saçımdan çekti sonra yüzüme tatlı tatlı gülümsedi

"Şey...Hadi sen yemeğini bitir"dedi o 14 yaşındaki kız sesiyle ve yanımdan resmen kaçarak uzaklaştı

Hmm...Her hâlde Goldie ile Güneş arada bir yer değiştiriyorlar diye düşündüm.En azından benim bu konudaki tahminim bu yönde ilerliyordu

Sonrasında ise yeniden yemeğimi yemeğe devam ettim.Televizyonu açıp biraz zaman öldürmek istedim ancak masanın üzerindeki kumandaya elim gider gitmez,Televizyon büyük bir cızırtı ile açıldı

Cızırtı kesildiğinde ise Mora Annem gözüktü,neşeli duruyordu,üzerinde beyaz renkli bir gecelik vardı ve saçları her zaman ki gibi açıktı.Aniden karşıma çıktığı için yerimden zıplamıştım o da bu tepkime karşılık kıkırdamıştı

"Biraz âni oldu galiba"dedi

Başımla onu onaylarken gülümsedim.O da buna karşılık kahkaha attı

"Böyle bir sistem yapmışlar bir anda kendini veya başkasını görebiliyorsun.Neyse! Nasılsın? Eclipse? İyi misin?"

Şimdi işte oyun oynama zamanıydı.Zaten yeteri kadar kişiyi panik etmiştim.Bir yenisine daha ihtiyacım yoktu