Melezler Okulu-3:Suon Laneti

☀️ Güneş ve Ay 🌙

Koştura koştura yanına oturdum ve bacaklarımı karnıma çekmiştim.Hızlıca ona sarıldım.Bu formunu En son Okul bittikten sonra görmüştüm.Tabii Yetişkin olan Ay Formunu da görmüştüm ancak bu forma daha alışık olduğum için bu formu özlemiştim

"Seni gördüğüme sevindim Eclipse!"dedim

"Bende seni,Silver!"

Belki de sevmemin diğer tarafı da ikimizin arasında bir samimiyet olmasıydı ve gittikçe bu samimiyetin artmasıydı.Çocukluğumdan beri Asıl Annem ve Babam ile hiç iki insan gibi konuşmamıştım Melezler Okulu,Onları daha yakından tanımam için bir şanstı

Zaten okula ilk geldiğimde de Babam,Onlara konuşma yoluyla konuşan tek çocukları olduğunu söylemişti

Sarılmayı kestikten sonra birbirimize bir süreliğine baktık sonra Silver birazcık utangaç bir ses tonuyla konuşmaya başladı

"Amaris'in yanından geliyorsun değil mi? Çünkü Ruhlar Aleminde olduğunu hissettim ve ben şey...Biliyorsun ben,Yazın Karanlık Ay olayını yaşadım ve...Biliyorsun kardeşlerin..."

Kardeşlerimin,Karanlık Ay esnasında Karanlık Ruhlara dönüştüğünü elbette ki biliyordu ve Amaris ziyaret ettiğim için kardeşlerimin durumunu bilmek istiyordu

Silver durdu ve hem hüzün ve hemde merak dolu gözlerle bana bakmaya başladı.Benim gibi bacaklarını karnına uzatmıştı ve endişeli bir biçimde sağa sola sallarken elleri ise dizlerinin üzerindeydi

"Amaris,Karanlık Ay aşamasında hepsinin birer Karanlık Ruh olduklarından bahsetti ancak Karanlık Ay bittiğinden beri çoğu eski formlarına kavuştu ancak..."

'Eski formlarına kavuştu' cümlesinden sonra Silver'ın yüzünde tatlı bir gülümseme belirdi ama 'ancak' kelimesinden sonra ise kısa süreli mutlu an hızlıca üzücü bir ana dönüştü

"Bazıları hâlâ Karanlık Ruh bedenlerinde"

Silver hüzünlü gözlerle bana baktı ve sonra ise kafasını yere eğdi ve başını iki dizinin arasına sokmuştu.Ben ise elimi sırtına koymuştum

Ne hissettiğini tam olarak bilmesem de tahmin edebiliyordum.Bir baba olarak çocuklarına bu kadar zarar vermesinden dolayı kendini suçlu hissediyordu ve buna bir çaresi olmadığı için kendine kızıyordu.Neredeyse Sihir ve Canavarlar Tarihinin başlangıcından beri var olan ve Canavarlardan daha üstün,daha güçlü ve daha yaşlı olan Babam buna bir türlü çare bulamadığı için kendine kızıyordu

Belki de bu yok etme gücünün onda var olmasının sebebi,İçinde biriktirdiği kızgınlıktı emin değilim

Bunun sadece "Merak etme iyileşiyorlar" diyerek sona ereceğini sanmıyordum.Babam ne de olsa Karanlık Ay'a dönüşecekti alternatifi yoktu.Dönüşmeyeceği şey ise Karanlık Ay insan bedeni olacaktı ve insan bedenine bir daha asla dönüşmeyeceğine emindim ama Karanlık Ay Formu asla durdurulamazdı tıpkı Kanlı Ay Formu gibi

"Baba...Biliyorum üzgünsün ama...Sen çok iyi babasın bunu asla unutma,Biliyorum bu kendini iyi hissetmeni sağlamaz bu ama-"

Cümlemi bitiremeden bana sarıldı ve beni bırakmak istemiyormuş gibiydi.Sol eli kafamın üzerindeyken sağ kolu ile beni göğüsüne bastırıyordu

"Teşekkür ederim Eclipse"dedi sessizce ancak hüzünlü sesi yüreğimin parçalanmasına sebep oldu

"Her zaman"dedim

"Lütfen bu konuyu burada kapatalım"

"Olur,Elbette"dedim

Böylece bütün bir geceyi bu konuyu geride bırakarak geçirdik.Sabah olmaya başladığında ise hemencecik aşağıya doğru indim ve kitabı yüzüme koydum.Bu sefer ki amacım karanlığı hissetmek değildi

Goldie'ye sürpriz yapacaktım

Ellerimi karnımın üzerine koydum ve beklemeye başladım.Çok geçmeden evin içinden ayak sesleri gelmeye başladı.Ayak sesleri benim odama girdi ve yavaş yavaş bana yaklaştı.Kitabımı suratından çektiğim anda üzerine atladım ve sert atlamış olmalıyım ki ikimizde yere yapıştık.Ellerim ile yere tutunup destek alırken bana korkmuş bir biçimde bakan Goldie'yi gördüm

"Yeniden merhaba,Goldie!"

Goldie tedirgin bir biçimde gülümsedi ve geriye doğru sürünerek kendini benden uzaklaştırdı

"Sana da merhaba Eclipse,Süprizin ani oldu"dedi derin derin nefes alıp göğüsünü tutarken

Ayağa kalktım ve Goldie'ye elimi uzattım

"Fazla mı abarttım?"

Hafiften güldü ve elimi tuttu

"Kesinlikle"

Goldie bir arkadaş edasıyla omuzumdan tuttu ve beni kendine çekti sonra ise resmen beni sıkmaya başladı.Ayaklarım ise yerden 8 santim yükselmişti

"Seni çok çok özledim Prensesim benim! Sana sarılmayı seninle normal bir insan gibi konuşmayı o kadar özledim ki!"

Anlaşılan Goldie,Yaz Tatilinin ilk günleri onu ekmeme rağmen beni affetmişti.Gerçi sonrasında onunla konuşmuştum ancak her gün çıkıp konuşamamıştım çünkü bazen fazlasıyla yağmur yağıyordu

Ve bazen de Fazla sıcak oluyorsun be Anne

Goldie beni yere indirdikten sonra sırtıma dokundu

"Hadi,aşağıya inelim,kahvaltını yap ilk dersi kaçırma! Ha bu arada ilk dersin ne biliyor musun?"

Yatağımın hemen yanındaki küçük panonun üzerindeki Ders Programına baktım.Eskisi değildi,güncellenmişti.İlk dersim Güneş ve Ay Elementleri Dersiydi.Güzel Bayan Solana ile birlikte olacaktım ve ayrıca Bu sene galiba Zorunlu olarak Yaratıklar Tarihi Dersi gelmişti çünkü geçen sene böyle bir dersi işlediğimi hatırlamıyorum.Onun dışında tüm dersler yine aynı derslerdi

"İlk dersim,Güneş ve Ay Elementleri"

"Güzel,O hâlde hemen aşağıya inelim"

Aşağıya birlikte indik.Goldie bu sefer Pankek yapmıştı.Genelde soğuk sandviç ya da gevrek falan hazırlıyordu ama bu sefer Pankek yapmıştı.Güzeldi.Pek fazla kahvaltı insanı olmadığımdan kahvaltıyı arşa çıkarmayacaktım.4 tane üst üste duran Pankeklerin üzerine çikolata sürerken,Goldie yanıma geldi ve oturdu

"Baban..."

"Evet! Onunla konuştum"dedim ve ağızıma Pankeki attım ve Goldie'ye baktım

Goldie'nin yüzünde az önceki hâlinden hiç eser yoktu.Daha çok kaygılı gibi duruyordu.Ellerini masanın üzerine yaymış ciddiyet kokan yüzüyle bana bakıyordu

"Durumu nasıl Eclipse? Durumu derken duygusal hâlinden bahsediyordum.Biliyorsun,Tutulma dışında birbirimizi neredeyse hiç göremiyoruz"

Goldie son cümleyi söylerken neredeyse fısıltı gibi yumuşak bir şekilde söylemişti.Babamla görüşmediği için bu durumdan memnun değildi

"Babam,hâlâ üzgün duruyor ancak birazcık neşesi gelmiş öyle çok üzgün değildi.Ayrıca kardeşlerimi ve beni bu esnada Karanlık Ruhlara çevirdiğini biliyor"

Goldie parmakları ile masada kısa bir ritim tuttu ve dudağıjı ısırdı.Derin bir nefes verdi ve gözlerini kapattı.Açık, sarı saçları yüzünü kapatıyordu

"Baban,Karanlık Ay Formundan kurtulduğunda neredeyse 1 Ay boyunca bana karşı sessizdi.Kendi köşesine çekilmiş gibiydi.Bu konuda üzgün olduğunu biliyordum ancak elimden gelen tek şey en azından doğaya canlılık ve ısı verip gece onun yaptığım güzellikle biraz mutlu olmasını sağlamaktı"

Demek o yüzden bütün Yaz çok sıcaktın...Özür dilerim Anne

Goldie başını kaldırdı ve buruk bir gülümseme eşliğinde bana baktı

"Babanın yeniden mutlu hissetmesine çok sevindim.Hemde çok"

"Bende...Umarım bir an önce kendini affeder"

"Umarım"dedi Goldie

...