Selamlar! Okuyucularıma yeni bir bölüm atmazsam olmaz dedim ve yeni bölümü atmaya karar verdim.O zaman hadi başlayalım
Eclipse'in ağızından;
"Eclipse! Tüm kıyafetlerini bavula koydun değil mi?"diye alt kattan bağıran Mora Anneme odamdan cevap verdim
"Evet,Mora Anne!"
"Güzel,Okul çantan hazır mı peki? Defterin,kalemin,silgin falan"
"Onları da sırt çantama koydum"
"Güzel, O zaman çabuk hazırlan 10 dakikaya çıkıyoruz"
Mavi ve Beyaz renkli sırt çantamın en ön gözünü kapattım ve sırtıma aldım.Okulda giyeceğim,yazlık kışlık ne kadar kıyafet varsa yanıma aldım ve Bavulun fermuarını kapattım.Sırtımda çantam,elimde bavulum son kez odama baktım
3 aylık süreçte benim odam olmuş ve bayağı fazla Yaz Anısı ile dolu olan yeni odam...Seni bu 8 aylık sürede çok özleyeceğim
Son bir kez herşeyi aldım mı diye kontrol ettim ve işlem bittikten sonra alt kata,Mora Annemin yanına gittim.Mora Annem,kısa kollu cam göbeği rengindeki t-shirt ve siyah renkli taytı ile beni,elinde arabanın anahtarları ile bekliyordu
Bugün Eylülün ilk gün olmasına rağmen havada bunaltıcı bir sıcaklık vardı ve bu sıcaklık Eylül Ayından önce rahat 4 hafta yani 1 ay boyunca devam etmişti
Benim üzerimde ise bebek mavisi renginde dizlerime gelen bir elbise vardı.Saçlarımı kestirdiğimden dolayı arkadaki pembe renkli boya gitmişti ama uzayınca yeniden boyatırdım sonuçta.Zaten kısa olan saçlarım,toplanınca tavşan kuyruğu gibi ufacık kalmıştı.Doğuştan gelen iki tutamım arkada onunla birlikte duruyorlardı.Onları kestirmemin imkanı yoktu zaten
Onlar,Annemle Babamın kızı olduğumu kanıtlayan en büyük sembollerden biriydi.Bir diğer sembol ise gözlerimdi
Kapının yanında duran Mora Annemin yanına gittim.Bana gülümsedi ve elimdeki bavulu alıp,dış kapıdan çıktı ve bavulu bagaja koydu.Ben arabanın ön koltuğuna oturduktan sonra evin kapısını kapatıp kilitledi ve yanıma oturup arabayı çalıştırdı
"Artık gidebiliriz"
Araba çalışırken ben evime bakmakla meşguldüm.Burası benim olan fakat hayatımın çoğunluğunda bilmediğim bir yerdi.Bu garip hissettiren bir histi.Yıllar sonra buraya gelmek sanki çok önceden tanıdığınız,ama bir sebepten dolayı ayrılmak zorunda kaldığınız,çok sonradan ise yeniden görüştüğünüz bir insan gibiydi
Zaten buranın olayı da o değil miydi?
"Eclipse,Merak etme.Buraya yılbaşında geri geleceksin"
Mora Anneme doğru döndüm
"Yılbaşı Tatili var mı okulda?"dedim
"Her okulda var.Burada neden olmasın?"
"Çünkü İlk senemde olan olay olduğunda Müdür John,hiçbirimizi eve göndermedi de ondan"
Mora Annem derin bir nefes aldı ve boğazını temizledi
"O konuda haklısın işte,Neden böyle bir şey yaptı benimde aklımı almıyor"
Bu konuşmadan sonra sessizlik oldu.Ben başımı cama yaslarken şehir atmosferi yavaş yavaş yerini kasabalara,ondan sonra köylere ondan sonra ise bomboş arazilere çeviriyordu
Ah! Tabii Son olaydan şu an ki olaya kadar olan süreçten size bahsetmedim değil mi? O zaman anlatmaya başlıyorum
Karanlık Ay'ı durdurduktan sonra aslında pek bir şey oldu denemez.Cassandra ve Lysandra,Temmuz'un ikinci haftası evlerine döndüler.Tabii arada bir telefonla konuştuk.Londra'da olan Ay Kilisesi,Mora Anneme Selene Bell'in San Francisco'daki Ay Kilisesine yerleştiğini söyledi.Londra Ay Kilisesi,Şu an ki Ay Kiliselerin başı olduğundan dolayı her hangi bir Ay Kilisesinde bir olay olduğu zaman,Londra Ay Kilisesi diğer Ay Kiliselerine haber verir
Ayrıca Selene Bell'in San Francisco'daki bir Ay Kilisesine yerleşmesi,Ay Kilisesinin işine gelmişti çünkü Selene Bell orada kontrol edilebilirdi
Yani kısacası bütün olay buydu
Öğlen yemeği için durmamıştık,Bugünün Okul çizelgesinde öğrencilere Öğlen yemeği verileceği ve bir çeşit geri geliş kutlaması yapılacağı için oraya aç gitmem gerekiyordu
6 saatlik bir yolculuğun ardından Myrnia Okulunun o görkemli bir sarayı andıran görünüşünü görünce derin bir nefes aldım ve gülümsedim
Yeni bir sene başlıyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melezler Okulu-3:Suon Laneti
FantasyEclipse Nightinggale,Uzun ve biraz olsun sıkıntılı geçen bir yaz tatilinin ardından Melezler Okuluna geri dönmüştür Bu senenin bir önceki sene gibi olmamasını ümit ederken daha garip bir olay ile karşı karşıya kalır Suon Laneti Tüm Suon Çocukları...