Yüzleşme

30 6 1
                                    

Hakan Komiser'in telefonu kapatmasından sonra Neva'nın vücudu kasılmış nefes alamaz, konuşamaz ve düşünemez hale gelmişti.

Aslında evinin önündeydi ama arabadan inecek hali bile yoktu. Panik atak geçiriyorum diye düşündü kendi kendine.

''Asaf'ı aramalıyım '' dedi.

Birkaç defa aradı ama telefonu açan olmamıştı muhtemelen Neva'nın ödül almasına yetişebilmek için telefonu bir kenara atıp hazırlanmaya başlamıştı.

Eliz'i aramayı düşündü ama daha sonra aklına  onu bu sabah okulda gördüğünü ve sanki günlerdir ortadan kaybolan o değilmiş gibi asla konuyu açmadan günlük konulardan bahsetmesi gelmişti. Neva'nın kendisine şaşırdığı nokta Eliz'in oyununa katılmış olmasıydı. Oda aynı Eliz gibi yapmıştı saçma sorularına cevap verip sanki hiçbir şey olmamış gibi gülüp geçmişti. Daha sonra da akşama okulda olacağını söyleyen arkadaşıyla vedalaşıp eve gelmişti.


- Şu an onu arayıp ödül gecesi olmayacak çünkü seminer salonunda bir öğrencim kendisini asmış ve bir polis beni almaya geliyor dese telaştan başka hiçbir şey yapamaz asla da bir yardımı dokunmazdı.


Kimi aramalıyım düşüncesi içinde kaybolan Neva arabanın camına vurulmasıyla beraber sıçradı.


Karşısında iri yapılı, dağınık ve sarı saçlı soğuktan dolayı yüzü kızarmış , spor giyimli ve deri ceketli bir erkek vardı.


Neva'nın anlamsız bakışlarını fark etmiş olacak ki polis rozetini gösterme gereği duyup kendisini tanıtan Hakan komiserdi.


-'' Merhaba Neva Hanım dedi. Okula gidiyoruz. Lütfen benim aracıma geçelim. ''


Neva hala olayın şokundaydı içten içe sürekli kendini sorguluyordu bir öğrencisi kendisini neden asmıştı , bu durumun kendisiyle ne ilgisi olabilirdi. En önemlisi de neden okula polis eşliğinde gidiyordu anlayamıyordu.


Araçtan nasıl inmişti ya da ne zaman polis arabasına binip okula doğru gitmeye başlamıştı hatırlamıyordu.

Cılız bir şekilde çıkan sesi sadece ''Neden'' diyebilmişti.


Komiser Hakan sert bir surat ifadesiyle hiçbir şey söylemeden sadece sürmeye devam etti.


- '' Ben bir şey yapmadım '' demişti Neva . Korkuyordu.



- '' Neva Hanım olay yerine gidince ekip arkadaşlarımdan gerekli bilgilendirmeyi alırsınız benim görevim sizi oraya götürmek'' demişti.

Neva neye uğradığını şaşırmış bir ifadeyle yolu izlemeye başladı bu gece ödül alıp alkışlanacağı yerden şu anda olay yeri diye bahsediyorlardı.


Okula varmaya yarım saatten fazla vardı telefonunun titreşim sesiyle kendisine gelen Neva arayan kişiye baktı.

Arayan Asaftı. Şu an açmanın doğru olmayacağına karar veren Neva telefonu meşgule almıştı. Daha sonradan fark etti ki bu Asaf'ın ilk arayışı değildi daha önce beş defa daha aramış fakat Neva duymamıştı.

Uzun ve sessiz geçen bir yolculuğun sonunda okul görünmüştü. Aslında şu an gösteri ışıkları ve okul bahçesinde sevgiyle Neva'yı bekleyen dostlarının olması gereken yerde bir çok polis arabası ve köşede bekleyen bir ambulans vardı.

ANAHTARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin