ANAHTAR

Güneş

Bir , iki , üç atlaa !! hadi amaa bak bir daha sayıyorum tamam mı bu sefer cesaretini topla yaparsın ben yanındayım.

-''Yapamadım'' demişti Neva kendi kendine. O gün hayatının en güzel günlerinden biriydi , kardeşi Müge ve Elizle kız kıza tatile çıkmışlardı. Eliz yine onu falezlerden denize atlama konusunda ikna etmeye çalışıyordu ama Neva asla cesaret edemiyordu. Bu her zaman böyle olmuştu her zaman Eliz'in cesaretinin bir tık gerisinde ve gölgesinde kalmıştı Neva. 

Rüzgar saçlarının arasından geçip giderken cesaretli ol demişti kendi kendine. Yapabilirsin kızım. Son kez kendini ileri doğru attığında arkadan kuvvetle onu iten el Müjgana aitti ablasının yapamayacağını anlamış ve hileye başvurmuştu. Neva düşerken attığı çığlıkların ötesinde Müjgan ve Eliz'in gülüşmelerini duyabiliyordu. Suya çakılacağı an bir anda vücudu kasılan Neva ani bir sıçramayla uyanmıştı. Uyandığı an gerçek hayatının o falezlerden düşen Nevadan çok daha kötü olduğunu fark etmesi saniyelerini almıştı.

Nefes al Neva diyordu kendine. Tıpkı ölmeden önce babasının da ona dediği gibi ''Nefes al Neva bugün hayatının çok kötü gittiğini ve asla düzelmeyeceğini hissediyorsun. Bir gün güneş yeniden doğduğunda senin hayatını iyileştirmek için doğduğunu anlayacaksın kızım. O zamana kadar sabret ve derin bir nefes al.''

Nezarethanede derin bir nefes almaya çalışan Neva'nın gözünden tek damla bir yaş süzüldü ama Neva gözyaşını silip yeniden dik durdu ve kendine geldi. Burası hayatımın tamamı değil dedi ve benim hayatım kötü değil sadece daha iyi şeylerle karşılaşmadım hepsi bu diyordu.

- 'İyi misiniz Neva Hanım' ? diye uzaktan gelen ses Nevayı korkutmuştu.

Seslenen Hakan Komiserdi. Dağınık sarı saçları ve üzerindeki deri ceketiyle Nevayı ödül gecesi almaya geldiği kıyafetlerinin aynısını giymişti. Neva aynı korkuyu , üzüntüyü , telaşı tekrar yaşamıştı. Bu durum vücuduna da yansımış olacak ki titriyordu.

- ''Bugün duruşmanız var '' dedi Hakan Komiser. ''Merak etmeyin Neva Hanım delil yetersizliğinden hakim tutuksuz yargılanmanıza karar verecektir. Lütfen ağlamayın.''

- 'Asaf nerede ? 'demişti Neva neden şuan yanında değildi.

Hakan Komiser tam bir şey söylecekti ki Neva koridordan geçen ağzı yüzü dağılmış ama şeytan bakışları hala yerinde duran ve o bakışlarıyla Neva'nın tam gözlerinin içine bakan Ağca'yı görmüştü. 

Suçum ispatlanmamış olmasına rağmen dedi kendi kendine. Bana duyduğu bu öfkenin nedeni ne ?

-' Komiserim buyurun 'demişti Hakan. Gelen Asaftı.

Asaf , dünden kalan kıyafetleri , dağınık saçları , uyuyamadığı için şişen ve kıpkırmızı olan gözleriyle hala Nevaya sevgi dolu bakıyordu. Neva içinden onu ne kadar da çok sevdiğini düşündü. Neden evlenmeye bu kadar karşı çıkmıştı ki halbuki Asaftan mükemmel bir baba olurdu. Şu günlerimiz bir geçsin dedi içinden güneş bizim için doğduğunda seninle evleneceğim diye söz vermişti kendi kendine. Bu sözünün kendisi için bugüne kadar verdiği en doğru karar olduğunu biliyordu.