Rebirth Of The Lost Butterfly

PROLOGUE

#ROTLBPROLOGUE

"Our final destination is the Irimiá Empire, as some of you may know Irimiá Empire is known for their Empire's unreal beauty," panimula ng guro nilang nag si-silbi ring tour gide nila. "And this is such an opportunity dahil bibihira lang sila tumanggap ng mga bisita sa emperyo nila. Merong don'ts and do's sa loob ng emperyo mga anak, kaya sundin at respetuhin na lang natin ang mga patakaran nila. May mag to-tour sa atin sa loob, since hindi ko naman sa-ulo at ngayon pa lang ako makaka-rating dito."

"Miss Cheska, 'di ba po sila 'yong may pinaka-rare na hayop? Tapos meron din daw pong lost place na ewan? 'yong sa madaling-araw mo lang maki-kita." Tanong ng isang estudyante sa kanilang guro.

"Oo, kaya excited ako at alam ko ring excited na kayo kasi marami kayong maki-kita rito na bago pa lang sa paningin niyo," naka-ngiting saad ng guro sa kanila. "About naman sa lost place, wala akong masyadong alam do'n anak e. Pero ang alam ko lang ay lost spot daw 'yon at maki-kita mo lang sa madaling araw."

"May nabasa akong article, Miss. Mga multo raw ang naka-tira ro'n!" Ani naman ng isang estudyante.

"Sus, takot ka naman!" Pang a-asar naman ng isa sa mga batang naro'n.

"Anong takot? Tinanong ko lang
naman kay Miss, ah."

"Weh, takot ka lang. Aminin mo na."

"Hindi nga sabi e'!"

"Oh, tama na 'yan. Hindi 'yan maganda mga anak," saway nito sa kanila. "Ito na lang, para hindi kayo ma-bored mag laro na lang tayo!" Anunsyo ng guro nila kaya ang mga estudyanteng nasa bus ay excited na mag laro, a-akalain mong mga batang wala pa sa wastong pag i-isip ang mga ito dahil kung pa'no sila tratuhin ng kanilang gurong si Miss Cheska.

They weren't actually a normal student, they are orphans. Orphans from Dreamers Angels. Nasa mga edad na sampu pataas ang na mga ito, but some of them still act like a child because they are.

Most of the students are very excited para sa palaro ni Miss Cheska, maliban sa dalaga na kapansin-pansing hindi nag bibigay ng atensyon sa guro.

"Anak, lahat ng mga kapatid mo ay gustong sumali, ayaw mo ba maki-pag laro sa kanila?" Mahinahong tanong ni Miss Cheska.

Hindi ito sumagot, nanatili itong naka-tingin sa labas ng bintana habang naki-kinig ng music kaya naman kinalabit ni Miss Cheska ang dalaga. Iritado nitong tinanggal ang kaniyang authentic panasonic mp3.

"Ano ba 'yon?" Anito at halata sa tono nito ang pag ka-irita. Habang si Cheska ay ngumiti rito, "Ayaw mo bang sumali sa mga kapatid mo?"

"Ayaw ko. Saka, hindi ko sila kapatid. Ilang beses ko na ba 'yan sinabi sa 'yo?" Iritadong sagot ng dalaga kay Cheska.

"Pero ikaw ang tinu-turing nilang ate, mag kasama kayong lumaki sa Dreamers Angels-" pinutol ng dalaga ang sasabihin ni Cheska.

"Puwede ba?!" Napa-tayo ang dalaga sa inis, napukaw niya ang atensyon ng lahat "Wala akong pakialam! Ang sa akin lang, huwag niyo akong ini-istorbo at huwag," lumingon siya sa mga batang nasa bus, "niyo akong tina-tawag na ate, hindi ko kayo kapatid!" Anito saka padabog na umupo sa puwesto niya kanina saka i-sinuot na ulit ang kaniyang mp3.

"Sorry 'nak.."

Cheska is their teacher in Dreamers Angels, lots of orphans like her. To the point na wala ng pumapasok na orphans sa ibang klase na hindi si Cheska ang nag tuturo. Dreamers Angels are very different in terms of handling an orphanage. They make sure na lahat ng kailangan ng mga bata ay naro'n na, kaya may mga orphans na mas pinipiling manatili ro'n.

Looking back at the maiden, who's still listening to her choice of music. She was always has been in the orphanage since she was a baby, lahat ng mga kaibigan niya na ka-edaran niya ay nasa mga umampon na at masaya. Habang siya ay naiwan. She was once a sweet little girl, full of hope that someday there'll be someone who will adopt her but it's been 12 years, and still.. there's no one who wants to adopt her.