5. Bölüm

18 9 0
                                    


Merhabalar , uzun bir bölümle karşınızdayım.

Okul dolayısıyla yazmaya pek vakit bulamıyorum okuldan arta kalan zamanlarımı yazarak değerlendiriyorum . Hatta bazı geceler düşünmekten uyuyamadığım ve bazende sıkıntıdan uyuyamadığım zamanlar yazdığım oluyor . Aranızda bölümlerimi dört gözle bekleyenler var emin olun sizin için yetiştirmeye çalışıyorum bölümlerimi .Ben çoğu şeyi özen göstererek yapıyorum , her şeyin güzel olmasını istiyorum bu yüzden yazılarımı da özenerek ve güzel olmasını dileyerek yazıyorum . Umarım güzel bir bölüm olmuştur , beğenmeniz dileğiyle ...

Ve sizi beklettiğim için özür dilerim ...

Keyifli okumalar...


                                                           🍁🍁🍁

Sancılar , amansız ve yersiz gelen , bitmek bilmeyen ,insanı kemiren ve daha da kemirecek olan sancılar . Belki daha fazlası , belki de daha eksiği ...

Hayattan istediğimizde bu değil mi ? Hep fazlasını isterken bizden bir şey kaybolmasını da istemeyiz . Peki ya bizim bunu istemeye hakkımız var mı ? Gerçekten istemeyi hakediyor muyuz ? Sadece soruyorum kendime , ben istemeyi hakediyor muyum ?Cevabı olmayan sorular , temeli sağlam olmayan bilgilerdir
benim için . Yaptığım en büyük hata doğru bilgiye sahip olup olmadığımı bilmemek , temeli sağlam olmayan bilgileri doğruymuş gibi bilgilerin gerçekliğini istemek . Oysa doğru bilgi de insanı yanıltabilirmiş, doğru yolda olduğumuzu sanıp yanlış yola sapabilirmişiz.

En başından yanlış yola girdiğimi anlamalıydım .Belki daha önce anlasaydım şuan bu durumda olmazdım , olmazdık . Eymen'i kurtarıcam derken kendimide bu bataklığa sürüklemiştim . Sağlam bir plan yapsaydım ikimizde sağ salim eve dönüp , Efsun karısının karşısına bam diye çıkıp şoka girmesine neden  olabilirdik . Hepsi benim aptallığım yüzünden ! Bende kendimi zeki sanırdım  meğer aptalın önde geleniymişim!

"Kendini suçlamayı bırakmalısın."

Zonklayan başımın ve ensemin uyuşukluğuna aldırmadan omzumdan arkama bakmaya çalıșıyordum .Bizi arka arkaya bağlamışlardı , bu yüzden onu görmem imkânsızdı .

"Kendimi suçladığımı nerden biliyorsun ?" çok aptalca bir soru sorduğumun cümleler ağzımdan çıktıktan sonra farkına vardım.

"Anlamak zor değil , seni azda olsa tanıyorum Eftal sen kimseye suç yükleyecek kadar masum değilsin . En azından kendini öyle görmüyorsun." Haklıydı . Kısa sürede beni benden daha iyi tanımıştı.

" Doğru , ama işte ne bileyim , daha mantıklı düşünüp öyle hareket edebilirdim . Baksana seni kurtarıcam diye kendi başımı da yaktım . Söylesene şimdi bizi kim kurtaracak ?" Kapana kısılmış fareler gibiydik . Kurtaracak kimsemiz yoktu sadece biz vardık  ve birbirimize yetermiydik orasını bilemiyorum .

"Merak etme, eninde sonunda burdan kurtulacağız . Hem yokluğumuz anlaşılınca bizi aramaya başlarlar. "

"Bizi kurtaracaklarını hiç sanmıyorum " Efsun karısı öyle bir plan yapmış  ki şeytan bile hedefinden şaşar. Doğrusunu söylemek gerekirse bu karı bizden daha zeki çıktı . Kim bilir şimdi ne işler peşindedir !

"Ne demek istiyorsun ? Bizden haber alamadıkları zaman elbette arayacaklardır."

"Hayır ,çünkü senden haberleri var ,senin acil bir iş için şehir dışında olduğunu sanıyorlar . Her şeyi Efsun karısı ayarlamış yani bu da planının bir parçası anlayacağın."Plan içinde planı var , birini bozsak diğeri savunmasız kalıyor . Her biri zekice planlar ve biz planları bozmak yerine o plana dahil oluyoruz .

Masum DeğilizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin