You're my destiny { Draco x reader }

It was a missunderstanding

Εκείνο το βράδυ δεν είπαμε τίποτα άλλο. Απλά κοιμηθήκαμε. Η Pansy είχε πάρα πολλά νεύρα με τον Blaise.

Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε σχετικά αργά αφού δεν είχαμε μάθημα. Θα γινόταν η έναρξη των αγώνων και το πρωί η MacGonnagal ήθελε να μας κάνει μια ανακοίνωση, αρκετά ευχάριστη όπως είπε και η ίδια.

Ετοιμαστήκαμε όλοι και πήγαμε μέσα στην αίθουσα όπου ήδη βρίσκονταν οι περισσότεροι μαθητές του σχολείου. Μας είχανε χωρίσει αγόρια- κορίτσια οπότε πήγα με τη Pansy και καθίσαμε σε ένα κενό πάγκο. Μετά από λίγα λεπτά μπήκε μέσα η MacGonnagal και ξεκίνησε να μιλάει

- Όπως ξέρετε όλοι σας φέτος το σχολείο μας φιλοξενεί τον Τρίαθλο. Προς τιμήν αυτού του γεγονότος, αποφασίσαμε σε συνεργασία με τις άλλες σχολές και τους διευθυντές τους να οργανώσουμε έναν χορό. Φυσικά όλα τα κορίτσια και αγόρια θα πρέπει να ντυθείτε επίσημα. Ακόμα, θα πρέπει όλοι σας να μάθετε να χορεύετε. Αυτή την ευθύνη την αναλαμβάνω εγώ λοιπόν. Κύριε Weasly ελάτε μαζί μου σας παρακαλώ.

Ο Ron την ακολούθησε και άρχισαν να χορεύουν. Όλοι είχαμε σκάσει στα γέλια με τη φάτσα του. Μέχρι και ο Harry με την Hermione. Πάρα πολύ πλάκα μιλάμε! Ακόμα και η Pansy που είχε πολύ κακή διάθεση έσκασε στα γέλια!

Μετά από αυτόν τον καταπληκτικό χορό, η καθηγήτρια μας άφησε να φύγουμε. Πήγα να ετοιμαστώ για το απόγευμα. Είμαι πολύ αγχωμένη για τον Harry, φοβάμαι μη χτυπήσει ή πάθει κακό. Είναι μαλακία του υπουργείου που τον άφησαν να συμμετάσχει!

Τέλος πάντων φόρεσα αυτά και πήγα προς το στάδιο.

Είχα πάει από νωρίς για να εμψυχώσω τον Harry. Περίμενα έξω από τη σκηνή που ήταν μέχρι που άκουσα τη φωνή του.

- y/n εσύ είσαι?

- Ναι, είσαι καλά?

- Έχω υπάρξει και καλύτερα...

- Λοιπόν, να έχεις το ραβδί στο χέρι σου όλη την ώρα και πρόσεχε την ουρά του δράκου

- Πού ξέρεις για το αγώνισμα?

- Ο Hagrid μου το είπε... σε παρακαλώ να προσέχεις.. είναι επικίνδυνα πλάσματα.

Τότε ο Harry με άρπαξε από το χέρι και με πήρε αγκαλιά. Στα ίδια δευτερόλεπτα μπήκε μέσα μια ξινή και μας τράβηξε φωτογραφία!

- Για να δούμε λοιπόν... ο διάσημος κύριος Harry Potter με την ανιψιά του εχθρού του y/n Riddle... μα τι έκπληξη..!

Ο Harry μου έκανε νόημα να φύγω και αυτό έκανα. Πήγα και βρήκα τα παιδιά και παρακολουθήσαμε τον αγώνα. Ευτυχώς ο όλοι τα κατάφεραν χωρίς να τραυματιστούν! Είχε νυχτώσει οπότε πήγα και κοιμήθηκα νωρίς.

Το επόμενο πρωί ξύπνησα και είδα την Pansy πάνω από το κεφάλι μου.

- ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΜΕ ΤΟΝ POTTER ΜΑΡΗ ΑΓΕΛΑΔΟ?!

- Τι? Τι λες πρωί πρωί?

Μου έδωσε μια εφημερίδα που ήταν ανοιγμένη σε μία σελίδα με τη φωτογραφία που μας είχε τραβήξει αυτή η ηλίθια!

- Pansy, δεν τρέχει τίποτα με τον Potter, αλήθεια ,απλά σε παρακαλώ βοήθησε με να εμποδίσουμε τον Draco να το δει.

- Και γιατί να το κάνω αυτό? είπε και έτσι εγώ της εξήγησα ό,τι είχε συμβεί χθες. Στο τέλος πήγαμε στην τραπεζαρία για να βρούμε πώς να κρύψουμε την εφημερίδα από τον Draco. Ήταν πολύ νωρίς και ήμασταν μόνες μας στην αίθουσα.

Ξαφνικά άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Draco με κόκκινα μάτια γεμάτα δάκρυα.

- Y/n .... τα έχεις με τον Potter?

- Όχι Draco άσε με να σου εξηγήσω..

Γύρισε την πλάτη του και έφυγε. Έτρεξα από πίσω του και σε κάποια φάση σταμάτησε. Δεν γύρισε να με κοιτάξει όμως.

- Πες μου τι έγινε..?

- Draco... ήταν μια ηλίθια δημοσιογράφος που γράφει ό,τι θέλει...

- Στην φωτογραφία τον αγκαλιάζεις... είπε και του ξέφυγε ένας λυγμός.

- Ήθελα να τον ηρεμίσω πριν τον αγώνα..

- Μάλιστα.. είπε με έναν ειρωνικό τόνο στη φωνή του

- Draco πρέπει να με πιστέψεις!

- Και γιατί να το κάνω αυτό? Δεν είναι απίθανο να έχεις αισθήματα για τον Potter!

- Αν σε ενδιαφέρει, έχω αισθήματα για έναν μαλάκα που δεν μου δίνει σημασία όταν του λέω κάτι!

Τότε γύρισε, με κοίταξε και με πήρε αγκαλιά.

- Είσαι μεγάλος βλάκας το ξέρεις? είπε ενώ γέλασα λίγο

- Το ξέρω.. συγγνώμη.. θες για να επανορθώσω να σε πάω βόλτα στη λίμνη το απόγευμα?

- Ναι! Τα λέμε εκεί!! Είπα και έφυγα για το δωμάτιο μου.