Εκείνο το βράδυ πήγα στο δωμάτιο και ο Andrew καθόταν στο κρεβάτι του χωρίς μπλούζα.
- Απ' ότι φαίνεται θα μοιραζόμαστε το δωμάτιο φέτος Riddle..
- Το κατάλαβα, δεν χρειάζεται να μου το θυμίζεις. Επίσης μην τολμήσεις να με ακουμπήσεις γιατί αν το κάνεις θα μπλέξεις άσχημα να το ξέρεις
Δεν μου απάντησε και έτσι πήγα στο μπάνιο και ετοιμάστηκα για ύπνο. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και έκλεισα το φως του λαμπατέρ μου. Ο Andrew φυσικά και δεν έκλεισε το δικό του για μου σπάσει τα νεύρα, μετά όμως μάλλον νύσταξε και το έκλεισε.
Σχεδόν είχα κοιμηθεί μέχρι που αισθάνθηκα ένα χέρι να μου ακουμπάει. Γύρισα και είδα τον Andrew γυμνό!
- ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ! άρχισα να φωνάζω
- Όχι, θα κάνω αυτό που θέλω και μην τολμήσεις να πεις τίποτα στα φιλαράκια σου γιατί θα πω σε όλους πως ο πατέρας του κύριου Malfoy δεν είναι και τόσο καλός...
- Μην τολμήσεις! είπα
- Τότε θα κάνεις ότι σου λέω..
Με αυτά τα λόγια αισθάνθηκα έναν πόνο να διαπερνά όλο μου το σώμα. Άρχισα να κλαίω και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, ούτε καν να κουνηθώ. Απλά σκεφτόμουν πως μου δημιουργήθηκε ακόμα ένα τραύμα που θα αργούσε πάρα πολύ να θεραπευτεί.
Αφού ο Andrew τελείωσε και είδε σε τι κατάσταση βρισκόμουν με κοίταξε και είπε
- Μην κάνεις έτσι από τώρα.. αυτό θα συνεχιστεί για όλη τη χρονιά. με αυτά τα λόγια πήγε στο κρεβάτι του
~Skip 10 μέρες~
Η κατάσταση με τον Andrew γίνεται κάθε μέρα και χειρότερη. Δεν μπορώ να περπατήσω από τον πόνο και επίσης είναι πολύ αδύναμη από τις αιμορραγίες. Τα παιδιά και κυρίως ο Draco και ο Theo με ρωτάνε συνέχεια τι έχω αλλά φυσικά και δεν μπορώ να τους πω τίποτα. Αυτά σκεφτόμουν ενώ καθόμουν στο δωμάτιο που πλέον έχει γίνει ο εφιάλτης μου. Εγώ φταίω για ότι συμβαίνει και με μισώ!
Πήρα ένα μαχαίρι και άρχισα να κάνω γρατζουνιές στα χέρια μου. Ξαφνικά χτύπησε η πόρτα.
- Y/n άνοιξε ο Theo είμαι
- Μισό λεπτό! φώναξα και φόρεσα ένα φούτερ για να μην φαίνονται οι πληγές μου και άνοιξα τη πόρτα
- Θα πάμε με τα παιδιά στο Hogsmith, θες να έρθεις να σου ανέβει λίγο η διάθεση?
- Ναι θα έρθω
VOCÊ ESTÁ LENDO
You're my destiny { Draco x reader }
Fanfic《 Κοιτούσα τα γαλαζοπρασινα ματια του, χάθηκα μέσα στο βλέμμα του... Ηθελα να τον αγκάλιασα να τον φιλήσω και του πω πως τον αγαπω.. αλλά αυτό δεν γινόταν... Άλλωστε, το ήξερα πως ποτε δεν θα με αγαπούσε. Δεν είχα ελπίδες. Μπορεί να έχει οποια θέλει...
