You're my destiny { Draco x reader }

The end

Μπήκαμε γρήγορα μέσα στο σχολείο καθώς τέσσερις death eaters μας κυνηγούσαν για να πιάσουν τον Draco. 

- Y/n πρέπει να σου πω κάτι.. λέει ο Draco καθώς τρέχουμε μέσα στους κατεστραμμένους διαδρόμους

- Δεν θέλω να σε απογοητεύσω όμως δεν νομίζω πως είναι η κατάλληλη στιγμή

- Ναι όμως αν με πιάσουν πρέπει να έχω προλάβει να σου πω αυτά που θέλω!

- Δεν θα σε πιάσουν! Όταν τους ξεφύγουμε θα μου πεις ό,τι θες.!

Εκεί που τρέχαμε ξαφνικά οι death eaters έγιναν καπνός. Πήγαμε και οι δύο έξω όπου είδαμε τον Harry να παρακολουθεί τον θείο μου να εξαφανίζεται.

Δεν έχω ιδέα για ποιον λόγο, όμως όταν το είδα αυτό, το στομάχι μου δέθηκε κόμπος και βούρκωσα... όσο και αν δεν ήθελα να είμαι με το μέρος του, ήταν η μόνη οικογένεια που μου είχε μείνει. Τώρα είμαι μόνη. Εντελώς. Μέχρι και ο Draco με χώρισε. Δεν έχω κανέναν και δεν ξέρω τι θα κάνω...

Καθώς αυτές οι σκέψεις γύριζαν στο κεφάλι μου, εμφανίστηκαν τα παιδιά.

- Είστε ζωντανοί!! ουρλιάζει η Pansy και τρέχει στην αγκαλιά μου

Αφού αγκαλιαστήκαμε, πήγαμε στην λίμνη για να ξεκουραστούμε και να ξεχάσουμε όσα έγιναν. 

Όλοι γελούσαν όμως εγώ δεν μπορούσα να κάνω το ίδιο. Ούτε ο Theo δεν κατάφερε να με κάνει να γελάσω που συνήθως με τα αστεία του έκανα σαν υστερική από τα γέλια! 

Πήγα και κάθισα κάτω από ένα δέντρο για να καθαρίσει λίγο το κεφάλι μου. Τότε ήρθε ο Draco και κάθισε δίπλα μου.

- Τι έχεις μικρή?? ρώτησε ενώ με κοίταξε στα μάτια

- Τίποτα μωρέ.. απλά το μόνο άτομο που είχε απομείνει από την οικογένεια μου, που ήταν σχιζοφρενής, έγινε κομματάκια στον ουρανό...

- Νόμιζα πως έτσι ήθελες να γίνει από τη στιγμή που δεν πήγες με το μέρος του.

- Ήθελα να τιμωρηθεί, φάση να πάει στο Askaban ή κάτι.. όχι να πεθάνει.. Αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι τώρα.. είναι αργά.

Ακολούθησαν μερικά δευτερόλεπτα σιωπής την οποία ο Draco έσπασε απότομα.

- Ξέρεις, y/n, ήθελα να σου μιλήσω για τις πράξεις μου.. οι οποίες ήταν εντελώς λάθος. Δεν έπρεπε να πάω με τον θείο σου, να σκοτώσω τον Dumbledore, να σε χώριζα ιδίως μέσο γράμματος και λίγες μέρες πριν τον πόλεμο... Συγγνώμη.

- Δεν πειράζει Draco σε καταλαβαίνω. Και εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση σου. 

- Ξέρεις.. τα παιδιά μου είπαν πως ήσουν ενώ έλειπα και νιώθω ενοχές... αν γύριζα τον χρόνο πίσω θα έμενα μαζί σου για όλη μου τη ζωή αλήθεια!

- Δηλαδή μου λες πως εξακολουθώ να σου αρέσω..? 

- Όχι y/n. Δεν μου αρέσεις απλά! Σε αγαπάω γαμώτο, είναι ερωτευμένος μαζί σου! Πάντα ήμουν και τα σκάτωσα.. 

- Η αλήθεια είναι πως τα έκανες όλα σαν τα μούτρα σου

- Τέλεια δηλαδή.. λέει και γελάω

- Μου αρέσει όταν σε κάνω να γελάς.. γενικά μου αρέσει να σε βλέπω να γελάς όμως το ευχαριστιέμαι περισσότερο όταν ο λόγος που χαμογελάς είμαι εγώ

- Αν μου το έλεγες αυτό έναν μήνα πριν θα σε παντρευόμουν επιτόπου.. τώρα απλά μου ξύνεις τη πληγή

- Y/n σε αγαπάω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.. είσαι η πιο όμορφη γυναίκα μέσα- έξω που έχω γνωρίσει σε όλη μου  τη ζωή, στ' ορκίζομαι. Απλά εύχομαι  να είχα άλλη μία ευκαιρία να είμαι μαζί σου..

- Ποιος σου είπε πως δεν έχεις..? 

- Κάτσε τι..? Θέλεις να είμαστε ξανά μαζί..?

- Έχεις μια τελευταία ευκαιρία Malfoy μην τα κάνεις πάλι θάλασσα

- Μωρό μου σε αγαπώ!! Στο υπόσχομαι δεν θα σε απογοητεύσω ποτέ ξανά! είπε και με αγκάλιασε πάρα πολύ σφικτά ενώ χαμογελούσαν μέχρι και τα αυτιά του

- Και εγώ σε αγαπώ

.

.

.

.

.

.

.

.

Ηευυυ

Αυτή ήταν η ιστορία!! Ευχαριστώ πάραααα πολύ για όλη την υποστήριξη σας!! Ίσως σε λίγο καιρό ανεβάσω ένα καινούριο βιβλίο!! Ευχαριστώ ξανά για τον χρόνο που ξοδέψατε για να διαβάσετε την ιστορία μου 

Byeeee <33