Όταν γύρισα στο δωμάτιο, ήταν αργά το βράδυ. Ευτυχώς καταφέραμε να φτιάξουμε το φίλτρο αν και μας πήρε πολλή ώρα. Άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου και είδα την Pansy, τον Theo, τον Draco και τον Blaise να με κοιτάνε με ένα θυμωμένο βλέμμα.
- Πού ήσουν όλη μέρα κοπέλα μου?! φώναξε η Pansy
- Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να δώσω αναφορά. είπα με ήρεμο τόνο στη φωνή μου αφού ήμουν κουρασμένη και δεν είχα καμία όρεξη για καυγά.
- Πες μας πού ήσουν και με ποιον! Από τη στιγμή που επιλέχθηκε ο Potter για τους αγώνες χάθηκες! Φώναξε ο Theo.
- Ήμουν με τα παιδιά. Ήθελαν βοήθεια, εντάξει;
- Ποια παιδιά ακριβώς; ρώτησε ο Blaise
- Τον Ron , τον Harry , την Hermione, τον Fred και τον George! Τι σας ενοχλεί τόσο πολύ!? τώρα είχα αρχίσει να νευριάζω και ύψωσα τον τόνο της φωνής μου.
Ο Draco όταν τα άκουσε όλα αυτά σηκώθηκε και βγήκε από το δωμάτιο χτυπώντας τη πόρτα πίσω του.
- Δεν καταλαβαίνω τι σας πειράζει τόσο πολύ! Απλά βοήθησα κάποιους φίλους!
Όλοι κοιταζόμασταν για κάποια λεπτά και κανείς δεν έλεγε τίποτα.
- Παιδιά πηγαίνετε στα δωμάτιά σας. είπε η Pansy.
Αυτό έκαναν.
- Μπορείς να μου εξηγήσεις τι ήταν αυτό?
- Έχεις δίκιο απλά αρπάχτηκα που έδινες περισσότερη σημασία σε αυτό το ρακούν.
- Η Hermione είναι το ρακούν. είπα γελώντας. Μπορείς να μου πεις τι σας είπε η MacGonnagal?
- Δεν μας ανακοίνωσε κάτι λόγω του Potter αλλά θα μας το πει μετά τον πρώτο άθλο.
- Ωραία, πάω να ετοιμαστώ για ύπνο γιατί είμαι πατάτα όρθια.
- Μήπως πρώτα να πας να μιλήσεις στον Draco? Τον είδα κάπως και δεν νομίζω πως ήταν έτσι λόγω του Potter...
Έκανα αμέσως αυτό που μου είπε. Χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε ο Draco.
- Τι θες? είπε ξερά.
- Θέλω να σε ρωτήσω τι έπαθες.
- Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς.
- Η Pansy μου είπε πως έχεις κάτι που δεν έχει να κάνει με τον καυγά. Θέλεις να μου πεις τι είναι αυτό?
Δεν απάντησε, απλά ξεροκατάπιε.
- Εντάξει. Αν θελήσεις πάντως, εγώ θα είμαι εδώ. Καληνύχτα...
Είπα και πήγα στο δωμάτιο μου για να κοιμηθώ.
KAMU SEDANG MEMBACA
You're my destiny { Draco x reader }
Fiksi Penggemar《 Κοιτούσα τα γαλαζοπρασινα ματια του, χάθηκα μέσα στο βλέμμα του... Ηθελα να τον αγκάλιασα να τον φιλήσω και του πω πως τον αγαπω.. αλλά αυτό δεν γινόταν... Άλλωστε, το ήξερα πως ποτε δεν θα με αγαπούσε. Δεν είχα ελπίδες. Μπορεί να έχει οποια θέλει...
