දින සති ගනන් ගෙවිලා ගියා....jiyang, haoxuanව ගොඩාක් ආදරෙන් බලාගත්තා වගේම haoxuan jiyangට ගොඩාක් ආදරේ දුන්නා....Mr.xiao සැනින් සැරේට තමන්ගේ බෑනාව බලන්න ආවා වගේම haoxuan Mr.xiaoට තාත්තා කියන්න පුරුදු උනා....
තවත් ආදරේ හිතේ හංගන් ඉන්න උවමනාවක් නැති නිසා jiyang ඇති තරම් තමන්ව පොඩි කාලේ ඉදලා බලාගත්තු තාත්තට ආදරේ දෙන්න පටන් ගත්තා....කවදාවත් අවංකව හිනා නොවුනු jiyang හැමදවසකම ලස්සනට හිනා වෙන්න පුරුදු වුනා....ඒත්....jiyang එන්න එන්න දුර්වල වෙනවා කියලා haoxuanට තේරෙන්න පටන් ගත්තා....ඉතින් දවසක්...........
"ඒයි මෝඩයා මේක අල්ලගන්නවා...."
සාලේ ඉදලා කාමරේට එන jiyangව දැකපු haoxuan කොට්ටයක් විසි කරේ jiyangව සෙල්ලමට අල්ලගන්න...ඒත් ඒ කොට්ටේ වැදුනු jiyang විසිවෙලා ගිහින් බිම වැටෙනවා දැකපු haoxuan ගොඩක් බයවෙලා jiyang ළගට ගියා.......
"Jiyang...."
"හ්ම්ම්ම්..."
"ඔයාට අසනීපයක්ද..?"
"ඇ...ඇයි එහෙම ඇහුවේ....?"
"මට හම්බෙනකොට හිටපු jiyang නෙමෙයි ඔයා...."
"හ්ම්ම්..."
"ඔයා වෙනස් වෙලා...බලන්න ඔයාගේ හැටි....කෙට්ටු වෙලා තියෙන තරම්...."
"හ්ම්ම්..."
"ඔයා වෙනදා වගේ ශක්තිමත් නෑ කියලත් මට තේරුනා..."
"හ්ම්ම්...."
"මොකක්ද ප්‍රශ්නේ...? මට කියන්න බැරි දෙයක් ඔයාට නෑනේද..?"
"හ්ම්ම්..."
"ඉතින් කියන්න..."
"Haoxuan.... මම සාමාන්‍ය මනුස්සයෙක් නෙමෙයි...."
"ඒ කිව්වේ....?"
"මම...vampire කෙනෙක්..."
"මො...මොකක්...?"
"හ්ම්ම්...සමාවෙන්න මෙච්චර කල් හැංගුවට මට බය හිතුනා ඔයා මට බයවෙයි කියලා...."
"හ්ම්ම්....ඉතින් ඔයාට මෙහෙම වෙලා තියෙන්නේ ඇයි...."
"මට ලේ ඕනේ..."
"මොකක්..?"
"ඔව් Haoxuan මට ලේ ඕනේ...මට මාසෙකින් විතර ලැබිලා නෑ...."
"ඉතින්..."
"ඉතින් මම දුර්වල වෙනවා..."
"ඔයා...එතකොට මිනිස්සු මැරුවේ ලේ ඕන නිසාද..?"
