Don't Leave, Angelus (Affliction Series #4)

Chapter 13

Chapter 13

“Bilisan mo nang kumilos,” utos ni Lola habang inaayos ko pa sa pagsuot ang sandal ko. “Sa talipapa lang naman ang punta natin at tila may fashion show ka yatang dadaluhan sa suot mo na ’yan.”

I ignored her remark and fixed my long hair into a bun. Sumakay na kami ng tricycle at hindi pa rin talaga ako nasasanay sa usok, alikabok, at palundag-lundag habang nasa biyahe. Umiinit pa rin ang ulo ko ganoon pa man ay unti-unti na ring inaaral kung paano masanay.

But that’s not the point why I looked overdressed. Angelus would surely be here. Iniisip ko pa lang siya ay kumukulo na ang dugo ko. Does he really think I’ll get over with his rudeness to me the other day? Definitely no, I won’t let it slide.

“Bitbitin mo itong bayong, Alvea,” muwestra ni Lola sa hawak niya. Napapadyak ako sa inis dahil ang sosyal ng suot ko tapos pabibitbitin niya ako ng bayong. Seriously!

Busangot ang mukha kong sinundan siya papasok sa puwesto ng mga karne at isdaan. Ugh, bakit ba kasi hindi na lang mag-hire ulit ng katulong para hindi na ako sama nang sama sa mabahong lugar na ito! Daddy’s one of a heartless!

Nasa bahagi kami ng bangusan nang matuod ako sa puwesto dahil sa namataan. This is way too unexpected! I expected to see him, but not right now!

Uminit ang buong mukha ko nang makita ang kabuuan niya. Shirtless and sweaty Angelus.

Okay na sana ngunit nang mapansin ko ang maruming palangganang pasan-pasan niya sa isang balikat ay napangiwi ako.

Ang lakas ng dating niya pero kung titingnan mo nang mabuti ay maaamoy mo rin ang lansa sa katawan niya.

Patungo pa talaga siya sa puwesto namin. “Goodness,” bigkas ko nang may tumalsik na kaliskis sa damit ko. I glared at the vendor but didn’t say anything. Umatras ako nang kaunti dahil mukhang sa gilid ipupuwesto ni Angelus ang bitbit niya. Nang maibaba niya iyon ay roon ko lang napansin na puno iyon ng isda at yelo. Mukhang mabigat.

“Smell so fishy,” maarte kong wika at humalukipkip. Hinihintay kong mapalingon siya sa akin at nang mangyari ang inaasahan ko ay nginitian ko siya nang matamis at nagkunwari na namang nagulat sa presensiya niya. Well, I was kind of. Siyempre, kargador
siya for today!

“Oh, Angelus, you’re here!”

Hindi siya nagsalita at pinasadahan lang ng tingin ang aking suot. Ngumiwi siya nang dumating sa mukha ko ang paningin. I gritted my teeth.

Tinakpan ko ang ilong at kunwaring bumubugaw ng langaw sa ere. “Ang lansa naman,” sambit ko.

“Natural na malansa dahil nasa hilera ka ng isdaan, Miss,” malamig niyang sabi at humarap na roon sa isang tindera. Nag-usap sila saglit hanggang sa abutan siya ng 50 pesos noon. Ibinulsa niya iyon at aalis na sana nang humakbang ako para habulin siya.

“Ang bigat ng dala mo tapos fifty pesos lang ang binigay? So poor,” pang-aasar ko. Kinuha ko ang wallet ko sa bulsa at bumunot ng isang libo. I smiled at him sarcastically. Inabot ko sa kaniya ang pera. “Here, pandagdag.”

Nagtiim-bagang siya, saglit na pumikit bago ako tiningnan gamit ang madilim niyang tingin. “Hindi ko kailangan ng pera mo kaya kung wala kang magandang gagawin ay umalis ka na.”

I pouted. Bumaba ang tingin ko sa bulsa niya at ako na sana mismo ang magpapasok ng pera nang malakas niyang tabigin ang kamay ko na pati wallet ko ay tumilapon. Tila hindi man lang siya nagulat sa sariling ginawa.

Malamig niya akong tinitigan habang ako ay napakurap.

“Timping-timpi na ako sa ugali mo, kapag ako napuno...” hindi niya na itinuloy ang sinabi at umalis na sa lugar.