Don't Leave, Angelus (Affliction Series #4)

Chapter 15

Chapter 15

Asal-hayop, really? I just confessed my feelings for him for Pete’s sake tapos ’yon ang matatanggap ko? How dare he! I didn’t even see that one coming. Me confessing to him? Just what in the world had happened, right? He should consider my chance, too!

“Oh, shut up, Angelus! You just kissed me and now ordered me to go? Manigas ka!” tutol ko, hinampas siya sa dibdib.

Hindi siya nagsalita at hinawi lang ako para makaalis na siya ngunit bago pa man siya makahakbang ay hinila ko na ang manggas ng damit niya. He glared at me.

“I won’t go home unless you introduce me to your mother! You just kissed me!”

He flicked his tongue before chuckling. “Hindi ko alam na sentimentalista ka pala?” nahihimigan ko ang sarkasmo roon.

Sa galit ko ay nasampal ko siya sa kaliwang pisngi at padabog na umuna ng lakad.

“Magpapakilala ako sa mama mo! The moment you kissed me, may pananagutan ka na sa akin!” talak ko pa habang tinatahak ang daan patungo sa bahay nila.

I know I act like a child now, but can you really blame me? Pagkatapos kong sabihin na gusto ko siya, ganoon ang sasabihin niya? Dapat nga ay masaya siya dahil nagkaroon ako ng lakas ng loob para sabihin iyon! Ni hindi ko nga alam na may gusto ako sa kaniya!

Oh, goodness. Right! I disliked him! Ginagawa ko iyong mga bagay para galitin siya dahil ayaw ko sa kaniya. Tapos ito iyong kahihinatnan? Biglang umamin ako na gusto ko siya? Oh, my— what am I doing?!

Huminto ako at napahilamos sa mukha. Am I doing the right thing? Or am I being impulsive again?

No, I shouldn’t do this...

Fine! I will do this! There’s no turning back.

Besides, ito ang sa tingin ko ang tama. Do I like him? Yes, I really do. Kahit ano pa sigurong pagtanggi ang gawin ko ay mahahalata pa rin! Iyon ang nararamdaman ko ngayon.

Gusto ko siya. I don’t how, when and why... I just did! Ngayong gabi ko iyon napatunayan.

Goodness, Angelus, what did you do to me? Nababaliw na ako.

May humigit sa braso ko bago pa man ako makapagpatuloy sa balak. Hinarap ko ang madilim na ekspresyon sa mukha ni Angelus.

“Umuwi ka na.”

Inirapan ko siya at inagaw ang braso sa kaniyang hawak. “I kind of heard that the last time I went here, and no. I won’t give you that satisfaction anymore.” I flipped my hair and turned my back on him. Walang paalam kong binuksan ang tarangkahan ng bahay nila at pumasok doon.

Narinig ko ang pagprotesta ni Angelus sa aking likuran pero hindi ko siya pinansin.

“Ate Ganda?”

“Oh, hi, Arki!” bati ko nang may sumalubong sa akin sa bukana ng bahay nila. I crouched down to greet Arki. Aw, I never thought I would miss this kid. Linggo na rin yata ang dumaan nang hindi ko siya nakita.

“Archangel, sino ’yan?” came from a woman’s voice.

Oh, that must be their mother.

Papasok na sana ako sa loob para hanapin siya ngunit hindi na ako natuloy nang ang babae na mismo ang lumapit sa akin. One glance at her,
I already figured she’s not in a good state.

“Sino ka?” kritikal nitong tanong.

Napalunok ako. Bago pa man ako makasagot ay sumabat si Angelus.

“Huwag mo na pansinin, Nay, taga-kanto lang ’yan,” wika niya at mahina akong hinila sa braso para paalisin, pero tinapik ko lang ang kamay niya at ngumiti sa babae.