Pişmalık |bxb|

1

Saat gece yarısına varmak üzereydi ve ben 5 yıldır kaçtığım adamın ayağına gidiyordum. Bir barda buluşmak üzere sözleşmiştik.

Çünkü ne kadar kaçarsan kaçayım, her zaman bulmuştu beni ve artık kaçmaya dayanamıyordum.

Barın kapısından içeri girmeden önce son bir kez nefesimi düzene sokmaya çalıştım.

Kapıyı açar açmaz yoğun bir feremon kokusuyla karşı karşıya kaldım. Ve evet, bu oydu her zamanki gibi tam vaktinde gelmişti.

Benim omega feremonlarımı hissetmesi uzun sürmedi. Hemen göz göze geldik haliyle. Tabiki göz göze gelmemizle yanıma gelip bana sarılması bir oldu. İkimizde göz yaşlarımızı tutamıyorduk.

Bardan çıkıp sokakta yürümeye başladık. Elimi sanki her an kaçıp gidebilirmişim gibi tutuyordu. Ama artık kaçmak istemiyordum. Çünkü onu seviyorum, bana yaptığı onca şeyden sonra evet hala ona ihtiyacım vardı.

5 yıl önce:

Ailemle buluşmuş üniversiteyi kazanmamı kutluyorduk. Güzel sanatlar öğrencisiydim artık. Ailem bu sevinçlerini güzel bir yemekle kutlamak istemiştiler.

Bana göre kutlama yapmak biraz abartıya kaçmıştı. Sosyal bit insan değildim ve arkadaşım yoktu.

Babam Japonya'daki en iyi şirketlerden birinin sahibiydi. Bu yüzden şuana kadar hiç para sıkıntısı çekmemiştik. Sürekli beni erkek alfalarla tanıştırmaya çalışıyordu ama hepsini red ediyordum.

Garson, yemekleri getirdikten sonra babam iki tabak daha hazırlanmasını söyledi. Bunu neden yaptığını anlayamamıştım.

Garson içlerinde bizim yemeklerinizi aynısından olan iki tabağı getirdi.

Yaklaşık iki dakika sonra iki adam bize doğru yaklaşmaya başladı. Masamıza oturdular ve ikiside alfaydı. Daha yaşlı olan babam ile konuşmaya başladı ama ben hiçbirini anlamıyordum. Aralarından genç olan güzel bir koku yayıyordu.