-"Baba anne, daha Daisuke ile 15 dakika bile konuşamadık. Lütfen bize biraz zaman verin. Ne bu acele?! Bu kadar Evlenmemiş istiyorsanız bırakında adam akıllı evlenelim!"
Ağzımdan neler çıkmıştı öyle?
Şimdi sıçtım...
×"Makoto! Neler diyorsun sen öyle? Biraz terbiyeli ol!" diye bağırdı annem.
×"Sorun değil, oğlunuz haklı." dedi bayan Araki. -Daisuke nin annesi.-
Daisuke nin babası:
×"Ta-tamam o zaman.. Hadi yemeye geçelim."
Hepimiz ayağa kalkıp büyükçe bir masaya doğru ilerledik. Tam sandalyemi çekecektimki Daisuke benden önce davrandı ve sandalyemi benim için çekti. Teşekkür ederek sandalyeye oturdum.
Yemekle sadece iş ve şirketlerin birleştirilmesinden bahsedildi. İşte o zaman evliliğimizin asıl amacını anladım. Daisuke ve ailesi bizim gibi çok büyük bir şirketin sahibiydiler. Ama bizimkinden çok daha iyi tabikii. Ve ben ve Daisuke bu anlaşmada kurban gidiyorduk.
Yemek faslı çok hızlı geçmişti. Yemekleri bitirdikten sonra salona geçtik ve ailelerimiz konuşmaya devam etti.
×"Ayyy saat ne kadar hızlı geçmiş.. Biz artık kalksak iyi olur."
×"İsterseniz bu akşamlık Makoto bizim evimizde kalabilir."
Ne onların evinde kalmak mı? Şaka falan mı bu?
×"Makoto isterse neden olmasın? İstersin değil mi Makoto?"
+"Makoto yu böyle bir şey için zorlamak yanlıl olur."dedi Daisuke.
Yürü be Daisuke! Kurtar beni..
×"Haklısın Daisuke ama Makoto kalmak istiyor. Bu gece sizde kalsın yarın özel şükür göndeririz."
Ne zaman kabul ettim ki?
-"Tamam anne.."
+"Gel Makoto gidelim."
Daisuke elimden tutup beni odasına doğru götürdü. Odasından içeri girdiğimiz anda kapıyı kapatıp, kitledi.
Beni belimden kavrayıp ikimizi yan yana yatağa doğru sürükledi ve beni sağ kolunun üzerine yatırıp sarıldı.
+"Hadi uyu."
Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pişmalık |bxb|
Romance"Saat gece yarısına varmak üzereydi ve ben 5 yıldır kaçtığım adamın ayağına gidiyordum. Bir barda buluşmak üzere sözleşmiştik. Çünkü ne kadar kaçarsan kaçayım, her zaman bulmuştu beni ve artık kaçmaya dayanamıyordum. Barın kapısından içeri girmeden...
