KALP HIRSIZI (Tamamlandı)

itiraz

McLeod ortak salonunda Lachlan'ın Keira evleneceğini dile getirmesiyle oluşan sessizlik ''Hayır!'' diyen Keira'nın yükselen bağırtısıyla bozulurken Lachlan, başını korkuyla kendisine bakan kadına çevirdi. Dudaklarından tek kelime dahi çıkarmaya yeltenmemişti ve tüm dikkatiyle karşısındaki  kadının  tepkisini izliyordu.  Yanakları duyduğu öfkeden dolayı kızarmaya başlamış , kaşları çatılmıştı. Gökyüzü maviliğindeki gözlerinde fırtınalar kol geziyordu. Dişlerini sıktığını belli edercesine çenesi kasılmıştı. Lachlan onun her mimiğini ezberlercesine izlerken ,Keira  Lachlan'ın aksine burnundan soluyor ve neredeyse çığlık atmak istiyordu. 
Bu adam kendini ne sanıyordu? Tanrı'ya adanan bir kurban gibi gerdanlığın kefaretini kendi hayatıyla mı ödeyecekti? Ne cüretle kendisiyle evleneceğini söylerdi? Ne hakla kendi fikrini almadan , sıradan bir düşünceyi dile getirir gibi evleneceğim derdi? 

'' Aklını kaçırmışsın.''

Belki diye düşündü Lachlan. Zira Keira'yı gördüğü o geceden beri aklının yerinde soğuk İskoç rüzgarları esiyordu. İki günün sonunda ayaklandığında tüm amacı ve yegane hedefi  McLeod'a gelmekti, geldikten sonra ne yapacağından asla emin olamamıştı. Fakat Keira'yı yeniden gördüğünde onu daima görmek isteyeceğinin farkına varmıştı. Bu kadınla insanın ömrü uzardı. Lachlan ölene dek onunla başlayan sabahlara ve onun sıcak tenine dokunduğu akşamlara hasret kalmaktansa tüm bunları elde etmenin tek yolunun onunla evlenmekten geçtiğinin farkına varmıştı. Kendi düşüncelerinin aksine  Keira'nın kendisiyle evlenme fikrine alışması biraz zaman alacağa benziyordu.   

''Seninle evlenmektense idam sehpasına onurumla yürürüm'' dedi  Keira Lachlan'dan herhangi bir cevap alamaması öfkesini cehennem ateşi gibi körüklüyordu. Adam içini görürmüş gibi bakmasa yahut hiç bakmasa Keira herkesin ortasında bildiği tüm hakaretleri dile getirmekten zerre utanç duymayacaktı.

''Ne yazık ki...,''dedi Lachlan sonunda. Keira'nın kendisini istememesine biraz bozularak. Oysa yatağına girmeye çabalayan kadınların sayısını çoktan unutmuştu. Bu kadın kendisini beğenmiyor ve istemediğini dile getirmekten kaçınmıyordu. '' Fikrini sorduğumu hatırlamıyorum.'' dedi. Onun istemeyeceğini zaten biliyordu. 

''Ama sormalısın seni...seni lanet olası adam!'' Keira öfkeden gözlerinin dolmasına engel olamadı. Yardım ister gibi babasına baktığında onun ne düşündüğüne anlam veremiyordu. 

''Lord Lachlan...'' dedi Lord Belamir Keira'nın haklı çırpınışını görerek. Herkes gibi o da Lachlan'ın böyle bir teklifle geleceğinden habersizdi..
''Kızımla evlenmek istediğinizi mi söylüyorsunuz?'' Oysa buraya gerdanlığın hesabını sormaya geldiğini düşünüyordu . Üstelik kızı Lachlan'ı öldürmeye teşebbüs etmişti ve Lachlan buna rağmen Keira ile evlenmek istiyordu fakat neden ?  Onu kendisiyle evlenmeye zorlayarak eziyet etmeye mi çalışıyordu? Belki de kızının ömrünün geri kalanında mutlu olamayacağı bir adamla evli kalmasının ona verilebilecek en kötü ceza olduğunu düşünüyordu. 

''Doğru duydunuz Lord Belamir'' dedi Lachlan kararlı bir tonda. Lord Belmair ve Leydi Lilias'ın yüzlerinden okunan şaşkınlığı ve gözlerinde görünen soru işaretlerini fark edebiliyordu. Bunu beklemedikleri her hallerinden belliyken sebebini merak ediyorlardı. 

''Bu konuyu yalnız konuşabilir miyiz?'' Lord Belamir Lachlan'ın tam olarak neyi amaçladığını bilmek istedi. Fakat Keira sitemle ayağını yere vurarak'' Konuşulacak bir şey yok!'' dedi. ''Onunla evlenmeyeceğim.'' diye devam etti. Bu insanların nesi vardı böyle? Kendisini duymuyorlar mıydı? İstemediğini görmüyorlar mıydı? Bu adam aklını kaçırmış bir deliydi. Onunla medeni insanlar gibi konuşulmayacağı açıktı.

''Keira! ''Lord Belamir kızına uyarı dolu bir bakış atarak ''Odana çık ve bekle .'' dediğinde Keira babasına hayretle ve hayal kırıklığıyla baktı. Hayır diyemiyordu. Lachlan denen adam kızı üzerinden pazarlığa giriyordu fakat güçlü Lord Belamir hayır diyemiyordu. Gözlerinden dökülen bir kaç damla yaşla odayı terk ettiğinde Leydi Lilias kocasına olumsuzca bir bakış atıp peşinden gitti.