KARIMIN SEVİŞTİĞİ ADAM - GAY (YARI TEXTİNG)

23 - Defol

Asaf: Giray, nerede kaldın? (İletilemedi.)

Asaf: Alt tarafı tuvalete gidecektin. (İletilemedi.)

Asaf: İnternetin neden kapalı senin? (İletilemedi.)

---

Asaf'tan

Arabama ulaştığım gibi hızla kapısını açıp hala çalmakta olan telefonu kulağımdan indirmeden tedirginlikle alt dudağımı ısırdım. Giray, yarım saat önce tuvalete gidip dönmeyince peşinden gitmeye karar vermiş, onu tuvaletlerde bulamayınca dehşet verici bir endişeye kapılmıştım.

Gaza basıp evine doğru sürmeye başladığımda açılmayan telefona lanetler okuyup bir kere daha aramıştım. İçim içimi yiyordu. Nereye gitmiş olabilirdi? Başına bir şey gelmiş olmaması için her şeyi yapmaya hazırdım.

Birkaç dakika sonra tüm hız kurallarını çiğneyerek geldiğim kapının önüne aracımı park edip arabadan atladım. Koşarak kapıyı çaldığımda saniyeler geçmeden açan İdil ile karşı karşıya kaldım.

"Giray, evde mi?"

İdil kaşlarını çatıp ne olduğunu anlamadığı yüzünden okunur bir vaziyette bana bakarken başını 'hayır' anlamında sallamıştı. Siktir çekip hızla arabama tekrar döndüğümde arkamdan bağıran kadını duymazlıktan gelmek zorundaydım.

Arabaya yerleşip atölyeye ilerlemeye başladım. Dudaklarım artık ısırmaktan yırtılırken dakikalar içinde atölyeye varmıştım. Bir saniye olsun sakinleşmeden arabayı bırakıp kapısına koştum.

Kapıyı deli gücüyle yumruklayıp içeriye bağırırken aldığım yalnız bir sessizlikti. Pes etmeden yumruklamaya devam ederken gücüm tükenmeye başlamıştı. Yumruklarım yavaşlarken dolu gözlerim kendini daha fazla tutamayıp birkaç damla bırakmıştı. Yumruklarım tamamen duraksadığında elim kapının üzerinde yaşlı gözlerimi kapatıp yere çökmüştüm.

...

Giray'dan

Sesler, düşünceler, çelişkiler... Kafamda milyonlarca ses farklı farklı tonlarda aynı şeyleri haykırırken ağrıdan bayılacağımı hissediyordum.

Seneler önce Elzem'in yaşama ihtimalinin kalmadığına kendimi inandırmıştım. Arkadaşlarıma Elzem'den bir haber olup olmadığını da o zaman bu zamandır sormuyordum. Son sorduğum an aklıma gelirken Okan'ın kaçan gözleri İdil'in hiçbir fikri yokmuş gibi hissettiren tavırları tekrar gözümün önünde canlandı.

Hepsi yalandı. Okan'ın da, İdil'in de ne hareketleri ne de sözleri gerçekçi değildi. Tüylerim diken diken oldu. Güvensizlik tüm bedenimi sarstı.

Bardan nasıl çıktığımı bilemezken bir otobüse atlayıp kendimi atölyemin yanındaki ormana bırakmıştım. Uzun süredir dönüp dolaşıyor, tüm ormanı ezberliyordum.

Biraz olsun sakinleşmeme yardımcı olmayan bu mini doğa turumu kaçamayacağımı kabullenerek sonlandırdım. Elzem'i anlattığım banka kendimi bıraktım.

Elime telefonumu alıp aramaları görmezden gelerek Serhat'ın numarasını tuşladım. Birkaç çalış sonrası açılan telefonla gözlerimi sıkı sıkı kapattım.

"Anlat."

Karşı taraftan derin bir acıma iniltisi gelirken dişlerimi sıkmaya başlamıştım.

"Seneler oldu Giray. Kaç sene oldu sahiden? 2? 3? Belki 4?"