Danger

Κεφάλαιο 11

Ξύπνησα με φρικτό πονοκέφαλο. Κοίταξα το σώμα μου και ήμουν γυμνός. Εστίασα στο δωμάτιο και τότε κατάλαβα πως δεν βρίσκομαι σπίτι μου. Γύρισα το κεφάλι μου από την δεξιά πλευρά και είδα μια κοπέλα να κοιμάται. Την σκούντηξα και άνοιξε τα μάτια της. 

"Καλημέρα" Είπε με την πρωινή της φωνή.

"Τι έγινε χτες;" Ρώτησα ενώ έτριψα το κούτελο μου. Υποφέρω από τον πόνο.

"Δεν θυμάσαι; Είχες μαστουρώσει τόσο πολύ που παρακαλαγες να με πηδήξεις" Χαχανιζει.

"Τι στο διάολο κάπνισα;" Κυρίως ρωτάω τον εαυτό μου αλλά μου απαντάει εκείνη.

"Δεν ξέρω, λίγο χόρτο ίσως" Απαντάει και αλλάζει πλευρό.

Νευω θετικά ως ευχαριστώ, παρόλο που δεν με βλέπει και σηκώνομαι για να ντυθώ.

Αποφασίζω να μην πάω σχολείο, μιας και η τριήμερη ακόμα ισχύει αλλά και γιατί η ώρα είναι 10:30.

Προχωράω προς το σπίτι μου και ευτυχώς δεν αργω να φτάσω.

Πηγαίνω κατευθείαν στην κουζίνα ψάχνωντας για ένα γαμημενο ντεπόν, αλλιώς το κεφάλι μου θα εκραγεί. Μόλις το βρίσκω το διαλύω σε νερό και το πίνω. Προχωράω προς το δωμάτιο μου και πέφτω ξερός για ύπνο.

Ύστερα από λίγες ώρες ακούω το κουδούνι να με ξυπνάει.

Το κεφάλι μου είναι ακόμα βαρύ αλλά εμφανώς καλύτερα από πριν.

Προχωράω γρήγορα προς την πόρτα γιατι ο ήχος του κουδουνιού είναι συνεχείς, πράγμα που με εκνευρίζει.

"Ποιος;" Ρωτάω ενώ ανοίγω απότομα την πόρτα. Στα σκαλιά είναι η Εμμα.

"Να περάσω;" Ρωτάει διστακτικά. Κουνάω το κεφάλι μου θετικά και κάνω άκρη ώστε να μπει. Κάθεται στον καναπέ και με κοιτάει, έτσι κάνω και εγώ το ίδιο.

"Τι σε φέρνει εδώ;" Ρωτάω καθώς βλέπω ότι είναι νευρική.

"Ήρθα να δω τι κάνεις" Μου λέει αλλά νιώθω ότι λέει ψέματα.

"Κάτι άλλο τρέχει" Μιλάω ενώ την κοιτάω εξονυχιστικά.

"Βγαίνει ο πατέρας μου από την φυλακή" Ξεστομίζει και στα μάτια της βλέπω τρόμο. "Δεν ήξερα σε ποιον να μιλήσω και ήσουν το πρώτο άτομο που ήρθε στο μυαλό μου" Συνεχίζει να λέει με απολογητικό τόνο και η αλήθεια είναι πως ξαφνιάζομαι αλλά και χαίρομαι που θέλει να μιλήσει σε μένα.

Κάθομαι πιο κοντά της.

"Γιατι μπήκε στην φυλακή ο πατέρας σου;" Ρωτάω και ξεροκαταπίνει.