Έφυγα απο τον Αγγελο και προχώρησα προς το σπιτι μου. Έβγαλα το κινητό μου και άρχισα να γραφω ενα μηνυμα στην Εμμα.
Της ειπα την οδό του σπιτιού μου και την ώρα που θα πρέπει να ειναι εκει.
Το έκλεισα και το ξανά εβαλα στην τσέπη μου.
Περνάω την διασταύρωση και βλέπω μια γνώριμη φιγούρα.
Ειναι η Μαρία. Ειναι καλή κοπελα αλλα πολυ στρίγκλα. Τελείωσε πέρσι το σχολειο. Είχε παιχτεί κατι ανάμεσα μας αλλα δεν προχωρησαμε πολυ.
"Γεια σου Λουκά"
"Λουκ" Της ειπα κοφτά.
"Τι κανεις;" Με ρώτησε.
"Καλα. Εσυ;"
"Μια χαρα. Πως παει το σχολειο;" Με ρωτάει καθώς συνεχίζουμε να περπατάμε δίπλα δίπλα.
Γελαω δυνατα.
"Ξέρεις πως δεν τα παω καλα"
"Θες βοήθεια" Λέει περισσότερο σαν ανακοίνωση.
"Μην μου πεις" Απαντώ ειρωνικά.
"Παντως εχω χρονο αν θες να σε βοηθήσω με κάποια μαθήματα"
"Οχι. Τα λέμε" Απαντάω σύντομα και επιταχύνω τον βηματισμό μου. Δεν ακούω άλλο τα βήματα της οποτε υποθέτω πως σταμάτησε να με ακολουθεί.
Φτάνω σπιτι μου και κλείνω την πόρτα. Βγάζω τα ρούχα μου και κανω μπάνιο.
Αφού τελειώσω και βγω έξω, βάζω μια πετσετα στο κατω μέρος του σώματος μου.
Συνδέω το κινητό μου με ενα φορητό μικρό ηχείο και βάζω δυνατα την μουσική.
Φοράω μια μαύρη φόρμα και μια άσπρη μπλούζα. Παίρνω την τσάντα και χώνω μεσα τέσσερα σπρέι. Ενα μαύρο, ενα ασημένιο, ενα μπλε και ενα κόκκινο.
Άφησα την τσάντα δίπλα απο την πόρτα και κάθισα στον καναπέ μου. Κοίταξα την μαύρη τηλεόραση.
Άραγε πόσο καιρό εχω να την ανοίξω;
Κοίταξα το κινητό μου και ο Νίκος με έπαιρνε τηλέφωνο.
Η ώρα ηταν μολις 8:30. Είχα ακόμη μισή ώρα μέχρι να έρθει η Εμμα.
Το σηκώνω.
"Ελα ερχεσαι;" Μου ειπε γρήγορα.
"Οχι, τι έγινε;"
"Ήρθαν οι μπάτσοι απο δω και συνέλαβαν κατι άκυρους αν και μας έψαξαν" ξεφυσιξε "παλι καλα δεν βρήκαν κατι. Οτι και αν γίνει μην βγεις να κανεις μαλακιες σήμερα"
YOU ARE READING
Danger
Teen Fiction"Πήγαινε σπιτι" Με προειδοποίησε αλλα εγω το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να τον κοιτάξω. "Τι δεν καταλαβαίνεις γαμω;" Φώναξε καθώς με τράβηξε για να μην μας δουν. Μπηκε ένα στενό πιο δίπλα και με κράτησε σφικτά στην αγκαλιά του για να κρυφτούμε...
