Κεφάλαιο 16

575 32 1
                                    

"Θέλω να σου μιλήσω" Συνέχισε ενώ μια κοίταζε εμένα μια τον Άγγελο.

Ξεφυσιξα δυνατά ενώ έριξα μια μάτια στον Άγγελο. Εκείνος μου έκανε νόημα πως δεν έχει θέμα και εγώ την ξανά κοίταξα. Όσο και αν θέλω να κρατήσω τον εγωισμό μου ψηλά, θέλω πολύ να ακούσω τι έχει να μου πει και τον λόγο που είναι χαμένη εδώ και δυο εβδομάδες.

"Μπες" Της απάντησα σοβαρός και μπήκα στο αυτοκίνητο. Και εκείνη δεν άργησε πολύ να κάτσει στην θέση του συνοδηγού. Είδα τον Άγγελο από τον πλαϊνό καθρέπτη να προχωράει προς τα παιδιά οποτε έβαλα μπρος και ξεκίνησα να οδηγάω.

Η σιωπή που υπήρχε μέσα στο αυτοκίνητο ήταν πολύ δυνατή. Μπορούσα να καταλάβω πως ένιωθε αμήχανα.

"Καινούριο;" Με ρώτησε ένα το χέρι της ακουμπούσε το ταμπλό του αυτοκινήτου.

"Ναι" Της απάντησα μονολεκτικά ενώ δεν την κοίταξα.

"Που βρήκες τα λεφτά για κάτι τέτοιο;" Ρώτησε ενώ το βλέμμα της με κάρφωνε.

"Ήταν δώρο" Έκανα μια παύση. "Για τα γενέθλια μου, στα οποία ήσουν εξαφανισμένη" Πέταξα την πρώτη μου σπόντα. Της έριξα μια μάτια και το στόμα της έχει σχηματίσει ένα 'Ο' ενώ είχε φουσκώσει τα μάτια της.

"Χίλια συγγνώμη Λουκ, αν το ήξερα θα.."

"Δεν με ενδιαφέρει τι θα γινόταν αν, Εμμα. Θα μου πεις γιατί είσαι εξαφανισμένη εδώ και δυο εβδομάδες;" Την διέκοψα φανερά εκνευρισμένος ενώ σταμάτησα απότομα το αυτοκίνητο στην μέση του δρόμου.

"Τι κάνεις; Υπάρχουν και αλλά αυτοκίνητα από πίσω, μπλοκάρεις την κυκλ-" Ξεκίνησε να μιλάει φανερά αγχωμένη.

"Θα μου πεις ή θα κατέβεις;" Αγνόησα τα λόγια της και την κοίταξα στα μάτια. Εκείνη ξεφυσιξε αβέβαια.

"Θα σου πω" Απάντησε τελικά και ξανά έβαλα μπρος αφού είχαν αρχίσει να κορνάρουν και οι από πίσω.

"Λοιπόν, ξεκίνα. Τι περιμένεις;"

"Όχι εδώ μέσα. Πάμε κάπου απόμερα" Είπε και έγνεψα θετικά. Για την υπόλοιπη διαδρομή δεν μίλησε κανείς, μέχρι που φτάσαμε σε έναν μικρό λόφο, από τον οποίο μπορούσες να δεις την πόλη.

Την κοίταξα για ακόμη μια φορά και εκείνη κοίταζε ευθεία. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Δεν ήθελα να ακούσω κάτι που θα με στεναχωρούσε. Κάτι που δεν θα μπορούσα να αντέξω.

Όσο περισσότερο περίμενα να μιλήσει εκείνη, τόσο περισσότερο αγχωνόμουν. Έτσι αποφάσισα να πάρω τον λόγο.

DangerWhere stories live. Discover now