Danger

Κεφάλαιο 34

Φιλιομασταν με πάθος ενώ ένιωθα μια ζεστή κάψα ανάμεσα από το στήθος μου.

Η κοπέλα που είμαι ερωτευμένος είναι μπροστά μου και με φιλάει.

Την σπρώχνω ελαφρά ώστε να ξαπλώσει στον καναπέ ενώ έρχομαι από πάνω της χωρίς να σπάσω το φιλί μας. Εκείνη δεν με σταματάει και έτσι παιρνω θάρρος ώστε να αφαιρέσω την μπλούζα της.

Τα χείλη μου προσγειώνονται στην άκρη του λαιμού της, όπου και της αφήνω υγρά φιλιά ενώ την ακούω να αναστενάζει.

Με σπρώχνει από πάνω της και την κοιτάω ερωτηματικά. Μήπως δεν το θέλει;

Προς απάντηση μου, μου βγάζει και εκείνη την μπλούζα ενώ θαυμάζει το σώμα μου για μερικά δεύτερα.

Χωρίς να το περιμένει την σηκώνω σε στυλ νύφης και προχωράω προς το δωμάτιο μου. Κλείνω την πόρτα πίσω μου και την αφήνω απαλά στο κρεβάτι.

Αυτήν την φορά, πέφτει εκείνη πάνω μου με φορά ενώ δεν σταματάει να με φιλάει.

"Μου έλειψες πολύ" Ψιθυρίζει μέσα από το φιλί μας.

Τα χέρι μου ζουλαει το στήθος της για λίγο και ύστερα το κατεβάζω προς το εσώρουχο της.

Γλιστράει μέσα από το τζιν της και κάτω από το εσώρουχο της ενώ την αγγίζω απαλά στο ευαίσθητο σημείο της. Εκείνη παίρνει μια κόφτη ανάσα ενώ συνεχίζει να με φιλάει με περισσότερο πάθος.

Το χέρι μου κάνει κυκλικές κινήσεις, όπως ακριβώς της αρέσει και την ακούω να αναστενάζει.

Αποφασίζω να της βγάλω τελείως το τζιν μαζί με το εσώρουχο ενώ η γλώσσα αντικαθιστά το χέρι μου. Την γλείφω και την φιλάω όλο και πιο γρήγορα όταν ακούω την ακούω να αναστενάζει όλο και περισσότερο. Τα πόδια της αρχίζουν να τρέμουν και μέσα σε δευτερόλεπτα εκείνη φωνάζει το όνομα μου καθώς τελειώνει στο στόμα μου. Συνεχίζω να την γλείφω λίγες στιγμές μετά, μέχρι να μην μπορεί να το αντέξει.

Με τραβάει και πάλι κοντά της ενώ μου δίνει φιλιά στα χείλη και στον λαιμό.

Παίρνει πρωτοβουλία και έρχεται από πάνω μου ενώ αφήνει μικρά φιλια κατά μήκος του λαιμού μου.

Συνεχίζει κατηφορικά ώσπου να φτάσει στο λάστιχο της φόρμας μου. Το τραβάει προς τα κάτω και μου το βγάζει με ευκολία. Το ίδιο επαναλαμβάνει και με το εσώρουχο.

Για μια στιγμή κοιτάει το μεγάλο μόριο μου και ύστερα το πιάνει στα χέρια της. Το βάζει στο στόμα της όσο πιο μέσα αντέχει και ύστερα ξεκινάει να με γλείφει ρυθμικά.

Βογκητά βγαίνουν ανεξέλεγκτα από το στόμα μου, ενώ παρατηρώ κάθε κίνηση που κάνει πάνω μου.

Εκείνη αυξάνει ταχύτητα και με αναγκάζει να την τραβήξω από πάνω μου. Την βάζω να ξαπλώσει στο κρεβάτι και ενώ βρίσκομαι από πάνω της.

Ανοίγω τα πόδια της και της ρίχνω μια ακόμη ματιά. Εκείνη νευει θετικά σαν να μου δίνει άδεια και μια ανάσα που κρατούσα τόση ώρα βγαίνει.

Το μόριο μου έρχεται σε επαφή με το δικό της ευαίσθητο σημείο και μέσα σε δευτερόλεπτα τα σώματα μας ενώνονται.

Μπαίνω και βγαίνω μέσα της με ρυθμό ενώ παράλληλα την φιλάω. Εκείνη εχει τυλίξει το ένα χέρι της στον σβέρκο μου ενώ με το άλλο γρατζουναει την πλάτη. Τα βογκητά μας γεμίζουν το άδειο δωμάτιο.

Συνεχίζω με τον ίδιο ρυθμό ώσπου νιώθω και πάλι τα πόδια της να τρέμουν. Αυξάνω τις ωθήσεις μου και μόλις ακούω να αναστενάζει το όνομα μου, αφήνω ελεύθερο και τον εαυτό μου.

Εκείνη κλείνει τα μάτια της και εγώ ξαπλώνω δίπλα της.

"Το είχα ανάγκη αυτό" Της λέω μέσα από τις ανάσες μου. Εκείνη γύρισε να με κοιτάξει χαμογελαστή.

Βάζει το χέρι της πάνω στο μάγουλο μου και το χαϊδεύει.

Το δάχτυλο της κατεβαίνει προς το στέρνο μου ενώ ακουμπάει ένα από τα τατουαζ μου.

"Αυτό είναι για εκείνον;" Με ρωτάει γλυκά αναφερόμενη στα αγγελικά φτερά που υπάρχουν πάνω στο στήθος μου.

"Ναι" Της απαντώ ενώ προσπαθω να απολαύσω το χάιδεμα της.

"Και αυτό;" Ρωτάει ενώ πλέον κοιτάει το εσωτερικό του χεριού μου.

Εκεί υπήρχε ένα σχέδιο που είχε κάνει μια μέρα πάνω στο χέρι μου, στο σχολείο. Σαν χτες το θυμάμαι που το σχεδίαζε.

"Αυτό είναι δικό σου δημιούργημα" Της λεω και κοκκινίζει.

"Δεν το πιστεύω!" Ειπε χαρούμενα ενώ τα παρατήρησε καλύτερα. Ήταν ένα λουλούδι με κόκκινα πέταλα ενώ στο τέλος του κλοναριου σχηματιζόταν το γράμμα 'D'.

Παραμειναμε σιωπηλοί για λίγες στιγμές, μέχρι να πάρω τον λόγο.

"Θέλω να μου απάντησες ειλικρινά σε κάτι" Ξεκινάω και εκείνη κουνάει θετικά το κεφάλι της. "Έχεις έρθει μαζί με κάποιον;" Την ρωτάω ενώ η καρδιά μου σφίγγεται σαν κόμπος. Εκείνη με κοιτάει σχεδόν ενοχικά.

"Ναι, αλλά-" Ξεκινάει αλλά την διακοπτω.

"Τότε όλο αυτό είναι λάθος. Δεν έχω σκοπό να χαλάσω την σχέση σου" Της λέω και το εννοώ. Θέλω να είναι χαρούμενη. Ακόμα και αν δεν είναι μαζί μου.

"Δωσμου λίγο χρόνο και θα το τακτοποιήσω" Λέει παίρνοντας μια ανάσα. "Απλά είμαστε καιρό μαζί και δεν ειναι τοσο εύκολο" Συνεχίζει και κοιτάω αδιάφορα το ταβάνι.

Ξέρω τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει πως δεν είμαι αυτός που επιλέγει.

"Πρέπει να πηγαίνω Λουκ" Λέει ενώ σηκώνεται και ντύνεται. Όταν είναι έτοιμη την συνοδεύω μέχρι την πόρτα. "Σε αγαπάω" Μου λέει ενώ ανοίγει την πόρτα και εξαφανίζεται από το οπτικό μου πεδίο.